Thaïs Vanderheyden
Prinses Pien telt tot tien
Ook mag ze in bad eten en op de muren tekenen en in haar mooiste jurk in de modder spelen, want ze is een échte prinses en prinsessen krijgen altijd hun zin. Prinses Pien krijgt les van juf Roos maar het is zo saai, het is zo stil, ze zit helemaal alleen in de klas. Soms loopt ze gewoon weg, de klas uit, en dat mag want ze is een échte prinses en prinsessen mogen dat.
De prinses vindt verstoppertje spelen het allerleukste spelletje dat er is. Samen met haar vriendjes Dikkie de beer, Vic de ezel en Babs het konijn verstoppen ze zich dan in de boomgaard van het kasteel. Maar het gekke is, als Pien aan de beurt is om te zoeken dan moet ze altijd ineens plassen en weg is ze... Ook als ze de dobbelstenen moet gooien bij het ganzenbord spelen of als haar vriendjes domino willen spelen of als ze drie lepels meel in de beslagkom moet doen tijdens het koken... ook dan moet ze ineens héél nodig plassen en rent ze weg. Zo raar...
Haar vriendjes vinden het helemaal niet leuk, maar ja ze is wel een échte prinses en prinsessen mogen zomaar weglopen. Toch waagt Narretje Niels het er maar eens op en vraagt waarom ze dat steeds doet, en dan komt het hoge woord eruit, ze kan niet tellen!
Had ze het maar eerder gezegd, want haar vrienden weten gelijk een heel leuke oplossing.
Grappig verhaaltje over een prinsesje dat vreselijk verwend wordt maar toch heel leuk en aardig is. Op een subtiele manier wordt verteld waarom het handig is als je wél kunt tellen. Je kunt dan namelijk lekker meedoen met alle spelletjes!
De afbeeldingen van Thaïs Vanderheyden zijn speels en kleurrijk. Op elke afbeelding zie je naast de prinses het kleine Narretje Niels, dat een heel klein soort draakje is, die allemaal dingetjes doet om de prinses te helpen. Ook een lieveheersbeestje komt, al dan niet met een kroontje op, regelmatig op de afbeeldingen voor. Die kleine grapjes spreken mij altijd wel aan.
Wel een beetje vreemd is dat op de allerlaatste pagina staat dat de hofhouding van Kasteel Krakeling tegen het gebruik van bont is. Prima statement maar het gekke is dat bont in het hele verhaal niet aan de orde komt. Misschien is Thaìs Vanderheyden zo fel tegen bont dragen dat ze het nodig vond dit te melden, geen idee... Het kan ook zijn omdat de prinses en haar vrienden allemaal dieren zijn. Maar het doet vreemd aan plotseling zo'n opmerking te lezen.
Voor de rest is het weer een prima boek van Thaïs Vanderheyden, die voorheen al hoog scoorde met haar boeken De spiekpietjes en Kever Kurt waait weg.
ISBN 9789044819199 | Hardcover | 32 pagina's | Clavis Uitgeverij | februari 2013
Leeftijd: 4+
© Dettie, 06 maart 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
