Sjoerd Kuyper

Toon alleen recensies op Leestafel van Sjoerd Kuyper in de categorie:

Sjoerd Kuyper op internet:

Lang leve Robin!
Robin
Tekst: Sjoerd Kuyper
Illustraties: Marije Tolman

"In het huis van opa en oma lijkt het altijd avond. Er is niet veel licht. Als je iets goed wilt zien, moet je er vlak voor gaan staan. Dat doet Robin, want hij wil alles goed zien."

Met deze bovenstaande openingszin is de sfeer en toon van dit boek vol verhalen over Robin gelijk gezet. Robin, het grappige jongetje die we inmiddels al heel goed kennen uit de andere boeken van Sjoerd Kuyper, blijft leergierig, nieuwsgierig en ondernemend. Maar het zijn vooral zijn grote en kleine verwonderingen die van Robin zo'n hartveroverend kind maken.

Robin trekt veel op met papa, hij voert hele gesprekken met hem over dichters en ridders, over Alexander, de nieuwe jongen op school en over zijn been die zomaar naar voren schoot, toen Nellie langsliep, Nellie viel toen. Stom been!
Ook zijn klein zusje Suze is vaak het onderwerp van het gesprek. Papa moet maar eens vertellen waarom ze zo vaak stil moeten zijn en waarom het snot van Suze leuk is. Maar ze is ook een gloeiende driftkop en ze krijst als een pauw en stinkt als een otter, zegt papa wel eens. Robin vindt dat wel mooi gezegd. Maar papa is er net niet bij als Suze voor het eerst moet lachen... om de mop van Robin!

Samen met papa beleeft Robin ook spannende dingen zoals die keer dat het heel hard onweerde, het donderde zo hard als een stofwolk, vond Robin en daar was papa het mee eens.

"Opeens schiet er zo'n felle flits door de lucht buiten, dat de gang helder verlicht wordt. Papa knijpt hard in Robins hand.
"Ben jij ook bang?" vraagt Robin.
"Ik schrik," zegt papa. "Ik ben niet bang, ik schrik. Dat is iets anders."
Robin knikt. "Ik schrik ook steeds,"zegt hij. "Ik ben ook niet bang."
"Goed zo, zegt papa. [...]

Soms wordt zijn vader er wel een beetje moe van dat Robin over alles vragen stelt, ik ga je wrombeer noemen, moppert hij dan. Waarom? vraagt Robin natuurlijk... zelfs mama moet er om lachen.

En dan wordt Robin vijf! En het gaat precies zoals Robin het graag wil. Papa en mama en kleine Suze komen zingend de trap op. In bed mag hij zijn cadeautjes uitpakken. Op school krijgt hij een kroon en zingen ze allemaal voor hem en dan mag hij de gangen door naar de andere klassen. Nellie mag met hem mee en ondertussen verloofd hij zich met haar. En 's avonds krijgt hij de verrassing van zijn leven, dankzij... opa en oma!
Wat een verjaardag!

Wat een boek! Het is allemaal zo heerlijk logisch wat Robin vraagt en doet, alleen een kind kan al die dingen bedenken, en dat maakt dat je de verhalen over Robin zo graag leest. Het is zo ontwapenend en eerlijk. Je sluit Robin in je hart en laat hem nooit meer gaan.

Met vrolijke illustraties van Marije Tolman

Lees de reacties op het forum en/of reageer: