Marianne Busser & Ron Schröder

  Categorie: Recensies 4-5jr

Het timmermannetje Het timmermannetje


Dit is het timmermannetje
hij timmert elke dag
en vindt het altijd erg fijn
als hij iets maken mag


In de voor de schrijvers zo kenmerkende - rijmende - stijl wordt met deze tekst het timmermannetje geïntroduceerd. Illustratrice Kathleen Amant maakt hem zichtbaar. Met stoere pet op en echte timmermanoverall aan, zien we de kleine man druk bezig in de timmerkamer van zijn zelfgemaakte huis.
Het timmermannetje heeft alle gereedschap keurig aan haken hangen.

Vandaag gaat hij naar opa, want bij opa is het niet zo netjes. Opa leest namelijk graag boeken en ze liggen overal, zelfs op de grond. Ons timmermannetje maakt dus gauw een prachtige boekenplank voor opa. Maar dat is nog niet alles, hij timmert ook nog even tussendoor een hok voor opa's nieuwe kippen, een wip voor Tom en Bob en voor oma een bankje bij de vijver.
Het timmermannetje maakt alles! Een boot, een auto een rijplank bij groenteman Jan zodat ook iemand met een rolstoel naar binnen kan, een hek een hondenhok... Jij zegt het, het timmermannetje maakt het.

hij schaaft, hij schuurt - hij vijlt en boort
hij timmert en hij zaagt
hij maakt wat je graag hebben wilt
als je het maar aardig vraagt


En natuurlijk stapt hij na een dag vol getimmer in zijn eigengetimmerde... bed!

Dit kartonboekje zal de allerkleinsten zeker aanspreken. De rijmende tekst is lekker ritmisch dus het leest ook prettig voor. En, de afbeeldingen van Kathleen Amant zijn, met hun aansprekende heldere tinten, zoals altijd een lust voor het (kinder)oog.
Fijn boekje.

Zie ook het inkijkexemplaar


ISBN 9789000353064 | Hardcover met ronde hoeken | 16 pagina's | Van Holkema & Warendorf | maart 2017
Afmeting: 17 x 17 cm. | Leeftijd: 4+

© Dettie, 20 april 2017


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

De griezeltjes De griezeltjes


Mees en Moontje wonen een jaartje bij tante Tivoli omdat hun ouders vanwege hun werk een jaar naar het buitenland moesten. De kinderen hebben het enorm naar hun zin bij die gezellige tante Tivoli.

Maar op een dag gaat de bel. Er staat een lange, dunne vrouw voor de deur, ze heeft een enorme pukkel op haar neus. Net een heks vindt Moontje. De mevrouw heet juffrouw Pin en ze is directrice van kindertehuis Pin & Co. Ze komt de kinderen halen want die mogen niet zomaar bij hun tante logeren. Juffrouw Pin geeft tante een boekje waarin alle regels staan.

Natuurlijk laat tante de kinderen niet zomaar gaan en als ze in het boekje leest dat zieke kinderen niet naar het kindertehuis mogen in verband met besmettingsgevaar is er al snel een oplossing gevonden. Tante Tivoli pakt haar opmaakspullen en even later hebben de kinderen heel erg last van de blauw-rode pukkeleritus... Helaas besluit juffrouw Pin daarop om te blijven logeren tot ze beter zijn. Wat nu?

Mees en Moosje hebben gelijk een plan klaar. Ze vertellen juffrouw Pin dat er in de logeerkamer vaak heel griezelige dingen gebeuren. 'Die kamer is een beetje betoverd,' zegt Moosje een beetje geheimzinnig. Juffrouw Pin gelooft daar niet in maar Mees en Moontje zullen er wel voor zorgen dat ze die mening zal veranderen. Wat volgt is een vermakelijk verhaal waarin de kinderen allemaal 'griezelige' dingen bedenken in de hoop dat juffrouw Pin eindelijk weg zal gaan. Maar juffrouw Pin is niet zo makkelijk te verjagen...

Marianne Busser en Ron Schröder hebben samen inmiddels al bijna 400 boeken en ruim 1000 kinderliedjes geschreven. Daarnaast hebben zij veel geschreven voor onderwijsmethoden, kindertijdschriften en het televisieprogramma Sesamstraat. Dat is natuurlijk al een enorme prestatie, toch blijven hun verhalen altijd sprankelend en fris, zo ook dit boek. Kinderen zullen dit zogenaamde griezelverhaal geweldig vinden want in feite is het gewoon kattenkwaad wat de Mees en Moontje uithalen, maar dan onder het mom dat ze het voor 'het goede doel' doen!

Het verhaal is opgedeeld in korte, afgeronde hoofdstukken, dat maakt het boek heel geschikt om voor het slapen gaan uit voor te lezen. De taal is voor de leeftijdsgroep begrijpelijk en de tekst is duidelijk afgedrukt.

Bij het verhaal staan kleurrijke afbeeldingen van Dagmar Stam. Zij illustreerde voor diverse schoolboeken, tijdschriften en kinderboeken (onder andere voor Pinkeltje). Haar illustraties kregen extra aandacht, toen Nannie Kuiper de Gouden Griffel won met haar boek De eend op de pot. Daarna werd ze een veelgevraagd illustratrice.

Zie ook het inkijkexemplaar


ISBN 9789000356416 | Hardcover | 64 pagina's | Van Holkema & Warendorf | juli 2017
Afmeting: 20,7 x 17,3 cm | NUR 272 | | Leeftijd: 4+

© Dettie, 26 augustus 2017


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Het circusvarkentje Het circusvarkentje
en andere vrolijke voorleesversjes over dieren


‘Het varkentje staat naast een kist vol met kleren
hij mag zich verkleden en dat doet hij graag
hij gaat voor de spiegel vrolijk proberen
of hij een clowntje kan worden vandaag.

Dus zoekt hij een broek en een das en een jasje
en trekt al die kleren dan een voor een aan
dan maakt hij zijn neus rood en mama zegt lachend:
ik zou meteen naar het circus toe gaan!’


Kleine verhaaltjes, in rijm natuurlijk, over dieren die herkenbaar zijn als kleine mensjes. Ze beleven de dingen die kinderen kennen. Dit verhaal over het varkentje gaat over doen alsof je iemand anders bent. Er is een verhaaltje over een konijn dat graag met gereedschappen bezig is, en een over een nijlpaard dat eigenwijs dacht dat wandelen wel op blote voeten kon (Niet dus).

En er is een verhaaltje dat verteld wordt als een vervolgverhaaltje, in ditzelfde boekje komt het een paar keer terug. Dat gaat over Piepertje en Piepertje heeft een mooi potje. Mooi rood en groen. Maar waarvoor dient dat ding? Hij vraagt het aan de andere dieren, en die hebben allerlei ideeën, maar nee, het is steeds niet goed.

Herkenning, humor, kort en krachtig op één pagina, gewoon heel erg leuk. Mens en dier staan bij het schrijversechtpaar op dezelfde hoogte, en dat is waarschijnlijk hetgeen deze verhaaltjes altijd zo leuk maakt voor jonge kinderen. Plus dat rijm altijd aanspreekt en natuurlijk die mooie tekeningen erbij!

De versjes verschenen eerder in "Zo varen de scheepjes voorbij', "Klap eens in je handjes' en "Twee handjes in de lucht'. Het boekje heeft een kleine vierkante vorm met een gewatteerd omslag. Dagmar Stam maakte voor dit boekje lieve tekeningen in heldere kleuren, zoals ik ze graag zie: herkenbare, schattige dieren, die doen alsof ze mens zijn.

Zie ook het inkijkexemplaar


ISBN 9789000353538 | Softcover | 32 pagina's | Van Holkema & Warendorf | juni 2017
Afmeting 18,8 x 18,7 cm. | Leeftijd: 4+

© Marjo, 10 september 2017


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

De reuzenpanda De reuzenpanda


De panda klimt gewoon de boom in
en hangt daar op zijn gemak
lekker even weg te dromen
of te slapen op een tak


als er maar veel bamboe is
vindt hij dat alles top is
en langzaamaan trekt hij weert verder
als de bamboe op is


Wat zien die beertjes er schattig uit, met hun dikke wollige vacht en grappige oogjes! Maar vergis je niet: reuzenpanda’s zijn groot en gevaarlijk, ook al eten ze alleen maar bamboe. Bamboe heeft namelijk stevige stengels en dan moet je goed kunnen bijten. Dat kunnen ze dus.

Ze eten de hele dag door, en kunnen in gevangenschap wel 125 kilo wegen. In een dierentuin worden ze ook ouder, misschien wel 35 jaar. En omdat het bedreigde dieren zijn heeft China, waar de beren wonen, een programma opgesteld om reuzenpanda’s in dierentuinen te houden. Dan krijgen ze hun kostje iedere dag weer vers voorgeschoteld en kunnen ze al hun aandacht schenken aan de voortplanting. Als je weet dat een vrouwtje maar drie dagen in het jaar bereid is om een potje te vrijen, en ze in het wild ook nog in hun eentje rondscharrelen, dan begrijp je wel dat er nog maar zo weinig panda’s in het wild voorkomen. Ook wordt hun leefgebied steeds kleiner. En zo komt het dat in Ouwehands Dierenpark nu twee reuzenpanda’s wonen: Xing Ya en Wu Wen uit China. Ze worden achterin het boek even persoonlijk voorgesteld.

Met allerlei weetjes vertellen Ron en Marianne in een gezellige rijmvorm over deze zeldzame dieren. Ivan en ilia maken er hun speciale illustraties bij: op een getekende achtergrond plakken ze de plaatjes van de dieren, zodat die haast driedimensionaal lijken. En natuurlijk hebben zij een grapje in het boek gestopt. Op iedere pagina staat iets leuks…
Wat ik erg grappig vind is het verhaal over de pandales. Maar wat dat is, dat moet je zelf maar lezen in dit fraaie leerzame boek.
Aan het einde staat de tekst van een pandaliedje, waarvan je de muziek (van André Pouwer) kunt beluisteren op Youtube.


ISBN 9789048836192 | Hardcover | 184 pagina's | Uitgeverij Moon | januari 2017
Afmeting: 22,8 x 22,7 cm | Leeftijd: tot 6 jaar

© Marjo, 22 april 2017


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Het kringloopwinkeltje Het kringloopwinkeltje


Zevende deel in de winkeltjesserie en zoals de andere winkeltje-boeken geïllustreerd door Ingrid ter Koele. En een leuk extraatje: Op iedere pagina is bovendien een zoekplaatje: er staat een afbeelding van iets dat je kunt zoeken.

Pieterjan heeft een heel leuke winkel. Je kan er voor alles terecht, ook voor het opruimen van je eigen spulletjes die je niet meer hebben wilt. Als ze nog goed bruikbaar zijn neemt Pieterjan ze in zijn winkel op, en dan vindt hij vast weer een nieuwe eigenaar. Op de eerste pagina zie je het al: pannen en paraplu’s, boeken en lampen, niet bepaald dingen die bij elkaar passen.

We zien Koen, die zijn speelgoed opruimt. Voor sommige dingen is hij nu echt te groot vindt hij.
Een ziekenauto, knuffels, boeken en nog meer.

Mama zegt: een kringloopwinkel
geeft altijd zo’n goed gevoel
want van het geld dat er verdiend wordt
gaat een deel naar een goed doel.


Nou, dat is beter dan afgedankte spullen in de container gooien!
Maar soms moet dat toch wel. Op een dag komt er een oudere man spulletjes brengen:

want hij (=Pieterjan) ziet verroeste scharen
een autootje dat knarst
een popje zonder benen
en een spiegel met een barst


Daar kan Pieterjan natuurlijk niets mee. Dat wil niemand hebben. Maar de ziekenauto is heel snel verkocht! Er zijn heel veel mensen blij met de spulletjes van Pieterjan die helemaal niet duur zijn. Zo krijgt Annemieke zomaar een kaboutertje... Maar Pieterjan krijgt toch iets terug.
Er wordt verteld over een heel mooi, nou ja, in ieder geval apart kunstwerk, en Koning Willem-Alexander heeft ook een rol in het verhaal.

Want ook een koning heeft wel dingen
waar hij zelf niet veel mee kan
maar die een ander graag zou vinden
en dat kan… bij Pieterjan


ISBN 9789048836826 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | maart 2017
Leeftijd: tot 6 jaar

© Marjo, 25 maart 2017


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

De voorleestrein De voorleestrein


Welkom in de voorleestrein wie reist er met ons mee?
iemand leest een versje voor in iedere coupé
de bakker en de brandweerman en zelfs de koningin
die stappen met dit voorleesboek ons leuke treintje in

Speciaal voor de Nationale Voorleesdagen van 25 februari t/m 4 maart 2017: vrolijke versjes en tegelijkertijd de verschillende beroepen leren.

Terwijl kinderen voorgelezen worden, kunnen ze de leuke afbeeldingen bekijken. Steeds wordt een persoon voorgesteld met zijn of haar beroep – bijvoorbeeld de bakker, de brandweerman, de dierenoppasser, de kapster – en zij dragen allemaal een versje voor, dat past bij hun beroep.
De bakker heeft het over koekjes, de dierenoppasser over verschillende dieren en de kapster: ha, zij heeft een versje over een tuinman! Maar die doet volgens het versje hetzelfde als de kapster: hij knipt de heg, borstelt het pad, wast het gras! Heel grappig!

Zo zitten er in de versjes ook leerzame elementen verstopt, die door de volwassen voorlezer aangegrepen kunnen worden om de kinderen iets meer te leren. Er is bijvoorbeeld ook een slager, die een versje heeft over wat dieren later willen worden. Dan wil de poes muizenvanger worden, en de koe een melkkoe, maar het arme varken, zijn toekomst is niet zo rooskleurig. En natuurlijk is er een konijntje! Die zit in het versje van de verpleegster.

Een konijntje dat ook nog dokter was hield vaak spreekuur op het gras
hij zorgde voor de anderen en hupte vrolijk rond
En zieke dieren maakte hij al snel weer kerngezond
want als het met wat slaap en met wat wortels niet wou lukken
begon hij snel voor de patiënt wat pilletjes te drukken!



Het zijn allemaal reuze leuke versjes, die uitnodigen tot speelse leermomenten, verteld in een raamvertelling, want het is de conducteur – ook een beroep – die van coupé naar coupé loopt en om versjes vraagt.

Voor zover ik weet is dit de eerste keer dat Eefje Kuijl en het echtpaar Busser samenwerken. Wat mij betreft mag het vaker gebeuren, ik vind haar tekeningen prima passen bij de tekst, en ze zijn zeer geschikt voor de doelgroep. Grappige, kinderlijke tekeningen met veel details, zodat kinderen genoeg te bekijken hebben terwijl ze luisteren.


ISBN 9789048837496 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | januari 2017
Leeftijd: tot 6 jaar

© Marjo, 15 januari 2017


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Liselotje gaat dansen Liselotje gaat dansen


Misschien is het Liselotje wel aangeboren, maar op school heeft ze er vast ook kennis mee gemaakt: dansen! Ze vindt het zo leuk, dat ze thuis in het paleis allerlei dansjes voordoet; ze beeldt bijvoorbeeld een plantje uit dat gaat bloeien. En de koning denkt dat hij dat ook wel kan. Maar dat gaat natuurlijk niet goed, zo’n grote man die niet zo soepel in de benen is. Als er van alles fout gaat, roept de koningin boos dat ze maar naar buiten moeten gaan. Er wordt niet meer gedanst in huis!

En dan is de koning ook boos: als hij niet mag dansen dan verzint hij wel wat anders. Maar voor Liselotje is dit ook niet leuk, en de koningin snapt dat wel. Ze neemt het prinsesje mee om een dansjurk uit te zoeken, en dan mag ze op dansles! Dat vindt Liselotje erg leuk. Samen met andere prinsesjes leert ze danspasjes. Maar als jullie nu dachten dat de koning het zo snel op zou geven, dan hebben jullie het mis!

Al veel kinderen zijn opgegroeid met Liselotje. Zij werd in 1993 ‘geboren’ bij het schrijversechtpaar Marianne Busser en Ron Schro?der, die gedurende een aantal jaren vertelden over de avonturen van het prinsesje. Dat werd een succes, en er verschenen heruitgaves en verzamelboeken. Onlangs ging Liselotje naar groep 1, en nu heeft ze dus bedacht dat ze wil leren dansen.

Zoals gebruikelijk is het verhaal gesteld in een leuke rijmvorm:

Liselotje is een meisje
en ze woont in een paleisje
in een land hier ver vandaan
waar heel veel paleisjes staan


Dat leest zo lekker voor. Hoe het komt kan ik niet verklaren, maar dit soort simpele versjes maken mij altijd vrolijk. In combinatie met de vrolijke tekeningen van Dagmar Stam, bij wie alle personages lachen, en die altijd een leuk extraatje in de tekeningen verwerkt, is dit opnieuw een vrolijk voorleesboek.  De kleuren erg traditioneel, veel roze dus, en zonder de koning en het hondje zou het een echt meidenboek zijn, maar nu denk ik dat niet al te stoere jongens dit ook best leuk vinden. 
Je gaat er van dansen, zou ik zeggen…


ISBN Hardcover|228 | Hardcover | 228 pagina's | Uitgeverij Unieboek | Het Spectrum | oktober 2016
Leeftijd: tot 6 jaar

© Marjo, 04 november 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Opa en oma Oelewapper en het raadsel van de verdwenen onderbroeken Opa en oma Oelewapper en het raadsel van de verdwenen onderbroeken


Opa en oma Oelewapper gaan naar het bejaardentehuis. Daar hebben ze zich voor opgegeven, dus de directrice weet dat ze komen. Ze hebben ook gevraagd of hun kleinkinderen, Joep en Jetje, een tijdje bij hen mogen logeren, omdat hun ouders even niet voor hen kunnen zorgen. Dat was goed.
Maar als ze het huis binnenstappen, zien en horen ze hoe de directrice heel onaardig is tegen een van de bewoners en dat hadden ze niet verwacht. ‘U bent nog niet aan de beurt!’ snauwt ze tegen hen, en dus wachten ze maar braaf tot ze wèl aan de beurt zijn. En zo zijn ze getuige van een heel vervelend voorval: er is een mevrouw die vertelt dat er weer (!) een onderbroek is gestolen.
Wat een onzin, vindt de directrice. In dit huis wordt niet gestolen, en – ineens keert ze zich naar Joep en Jetje: Er wordt hier in dit huis niet gelachen. Begrepen?’

Nou, die binnenkomst is dus niet zo leuk. Maar als de bestolen mevrouw weg geschuifeld is, krijgen opa en oma een rondleiding langs de eetzaal, het kantoor, het toilet, en langs die ene kamer die ze niet laat zien. ‘Volgens mij hebt u net een deur overgeslagen,’ zegt oma.
De directrice reageert kattig: ‘die deur is dicht en blijft dicht! Daar heeft u helemaal niets te zoeken!’
Ook goed, denkt oma, en met opa en de kinderen gaat ze hun spulletjes in hun kamer zetten. Daar zullen Joep en Jetje op luchtbedden slapen.
Maar als ze denken dat hun verblijf daar rustig zal zijn, vergissen ze zich. Er wordt een briefje onder de deur doorgeschoven: let op uw onderbroeken! Nou, denken de kinderen. Hier is iets aan de hand!
Oma bedenkt een plan, een val voor de onderbroekendief!

Een leuk avontuur met een verrassend einde. Op de omslag zie je allerlei leuk gekleurde onderbroeken aan de waslijn hangen, een voorbode van de superleuke tekeningen van ivan en ilia. Hun knip- en plakwerkjes, vermengd met nog andere illustratietechnieken, zijn altijd grappig, en kleurrijk en er zijn leuke details te zien.

Tegenwoordig gaan oudere mensen naar een verzorgingshuis, niet naar een bejaardentehuis. Ze zijn ook niet meer zo goed ter been en actief als opa en oma Oelewapper en eigenlijk vind ik ook dat de baas van het tehuis gewoon directeur hoort te heten. Maar buiten deze opmerkingen is het een ontzettend leuk verhaal. Hoe komen ze er op!!
Leuk om voor te lezen en v oor wat oudere kinderen om zelf te lezen.


ISBN 9789048835737 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | september 2016
Leeftijd: tot 6 jaar

© Marjo, 19 oktober 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

De vier kaboutertjes in de herfst De vier kaboutertjes in de herfst


Net als bij De vier kaboutertjes in de lente hebben Marianne Busser & Ron Schröder samengewerkt met Hanneke de Jager, een zeer geslaagde combinatie, vooral als je boeken maakt die te maken hebben met seizoenen. Hanneke de Jager knutselt wat af, tekent er dan bij, en maakt er foto’s van. Terwijl kinderen voorgelezen worden, kunnen ze kijken naar de leuke illustraties en daar ideeën mee op doen om zelf ook te knutselen voor herfsttableaus of herfsttafels op school. Je ziet hoe er gewerkt is met bijvoorbeeld wol, lapjes stof, echte herfstblaadjes, karton of vilt. Knippen en plakken, tekenen en dan nog wat met verf de dingen inkleuren, reuze leuk!

Dit boek biedt veel kijkplezier, met zijn mooie warme herfstkleuren. Maar natuurlijk zijn de verhaaltjes – het zijn er meer dan een – ook reuze leuk. Op rijm:

‘Ze helpen een konijntje
dat gewond is aan zijn poot
en trakteren al hun vriendjes
op bramenjam op brood’


Met dit soort leuke rijmtekstjes vertellen Marianne Busser & Ron Schröder over de avonturen van de vier kaboutertjes. De vier vriendjes worden eerst nog even voorgesteld, zodat je per verhaal kunt volgen wie Moontje, Maartje, Joep en Johannes zijn. 

Zoals uit het tekstje blijkt: ze helpen dieren als dat nodig mocht zijn. Ze vieren een klein feestje als Moontje gelukkig weer teruggevonden wordt nadat zij verdwaald was. Voor de egel is er een afscheidsfeestje als hij aankondigt dat hij een winterslaap gaat houden. Als de vogels naar het Zuiden trekken, nemen de kaboutertjes ook afscheid natuurlijk, en dan roepen ze ‘tot volgend jaar!’,  maar soms moet er ook een definitief afscheid genomen worden, als hun vriendje het roodborstje overlijdt. Dat is even treurig, maar het leven verloopt nu eenmaal zo, en als je dan op een mooie manier samen afscheid neemt, biedt dat toch ook weer troost.

Voorlezen en kijken, een prima manier om de herfst in te gaan...


ISBN 9789048825752 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | september 2016
Leeftijd: 4+

© Marjo, 10 oktober 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

De vier kaboutertjes in de lente De vier kaboutertjes in de lente


Als de vogeltjes weer zingen en de wereld er buiten langzaam weer wat groen begint uit te zien, is het tijd voor de vier kaboutertjes, en hun vriendjes. Meteen als je het boek openslaat komt de lente je tegemoet: een vogel zit op haar eieren, en je ziet jonge dieren: een kikker, een slakje, een eendje. En alles is groen...
Gelijk valt op dat de afbeeldingen niet gewoon tekeningen zijn: Het lijkt er op dat de basis getekend is en dat er daarna met materialen opgeplakt is, je herkent stukjes stof, behang, knopen en meer van zulke dingen. Dat geldt ook voor de rest van de afbeeldingen in dit fraaie kijk- en voorleesboek.
Op de eerste pagina worden de vier kaboutertjes voorgesteld:

Maartje, Joep, Johannes en Moontje
Leuk en lief – en heel erg klein
en ze willen alle vier
graag jouw beste vriendje zijn!


Vervolgens lezen we in korte verhaaltjes over hun avonturen in het bos. Ze helpen papa Muis bedjes te maken voor de zeven nieuwe muisjes die op komst zijn. En ze maken een supermooi nest voor de nachtegaal die vast en zeker moe zal zijn als hij uit het verre Afrika terugkomt.
Egeltje wordt wakker gemaakt uit zijn winterslaap, en ze zoeken de eigenaar van dat eitje dat verloren in het bos ligt. Een hele goede daad is de pad assisteren bij het oversteken van de weg.
Bij het zien van al die ‘pannenkoeken op de weg’  zou je meteen willen dat die kaboutertjes echt waren!
Maar zijn ze dat dan niet?  Volgens de juf van het verdwaalde jongetje niet: ’kaboutertjes bestaan niet echt’, heeft ze gezegd. Maar gelukkig voor hem kan Maartje zeggen:

‘we zijn heel echt,
en helpen iedereen.
vertel maar even waar je woont
wij brengen je erheen.’


Deze leuke lenteverhaaltjes staan op rijm, wat het voorlezen extra leuk maakt. Kinderen genieten van het verhaaltje, leren over de lente en ontdekken hoe leuk het is om anderen te helpen.
De illustraties bekijken en zoeken wat voor materiaal er allemaal in verwerkt zit is ook erg leuk, en bovendien kan het kinderen (en volwassenen) op ideeën brengen voor hun eigen knutselwerkjes.
In frisse kleuren en met vriendelijke verhaaltjes is dit boek vast een succes!


ISBN 9789048825240 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | maart 2015
Leeftijd: 4+

© Marjo, 11 april 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Het doktertje Het doktertje


De kamer van Tessa is helemaal ingericht als een ziekenhuis. Niet een gewoon ziekenhuis natuurlijk, want Tessa is nog maar klein. Het is een knuffelziekenhuis.

Tessa heeft veel knuffels en die zijn allemaal wel eens ziek, dan speelt Tessa dat ze een dokter is in een ziekenhuis. Ze onderzoekt haar patiëntjes, die netjes in de spreekkamer op hun beurt wachten. Het lammetje heeft hoge koorts, het roze biggetje heeft last van zijn buik, poes moet steeds maar overgeven, en soms heeft haar knuffelcavia keelpijn.

Tessa troost, knuffelt, deelt pilletjes en poedertjes uit en geeft prikjes. Als het nodig is vraagt ze raad aan een collega: dan helpt oma bijvoorbeeld een scheur bij beer te repareren. Er komen zelfs vriendinnetjes bij haar spelen met hun knuffels, die dan natuurlijk ook van alles mankeren. Tessa is echt al een dokter!
Maar… ook dokters kunnen ziek worden! En wie zorgt er dan voor Tessa, als dat eens gebeurt?

Op de bekende manier wordt het verhaal rond Tessa verteld. Marianne Busser en Ron Schröder rijmen er weer op los. Ze maken er goedlopende kleine verhaaltjes van, die je leuk kan voorlezen.

De tekeningen van Kathleen Amant passen prima bij een boekje voor jonge kinderen. Ze zijn vrolijk, duidelijk en kleurrijk. De eerder genoemde poes is heel plastisch afgebeeld...
Samen hebben ze een boekje gemaakt waarmee kinderen kunnen zien hoe het er aan toe kan gaan als je iets mankeert. Erg geslaagd.


ISBN 9789000348626 | Hardcover | 16 pagina's | Van Holkema & Warendorf | september 2016
Leeftijd: tot 4 jaar

© Marjo, 30 september 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Het kinderboekwinkeltje Het kinderboekwinkeltje


Een dierenwinkel en een speelgoedwinkel. Een letterwinkel en een kleurenwinkel. Een cijferwinkel en nu een kinderboekwinkel. De winkelstraat begint al wat te worden! Stuur je ouders en andere grote mensen maar gerust naar hun eigen winkels voor grote mensen, hier kan je uren zoet zijn. Wat een boeken! En behalve al die mooie boeken  zie je accessoires: dat zijn de dingen die bij de boeken horen: knuffels, letters, kaarten en nog meer.

In het kinderboekwinkeltje is Tilly de baas. Tenminste, zij is degene die de boeken verkoopt. Maar ze doet veel meer dan dat - zoals een goede boekverkoper dat doet: ze zoekt het juiste boek voor ieder kind dat binnen komt; ze leest voor in de boekenhoek; ze zorgt soms voor een leuke kleurwedstrijd, en ze nodigt schrijvers en tekenaars uit, en laten dan weer aan de kinderen zien hoe ze dat doen: een boek maken.

De jongen die een spreekbeurt moet houden, en daar eigenlijk niet zo gelukkig mee is; het meisje dat leert om op het potje te plassen en het meisje dat zo graag wil leren lezen: voor al die kinderen heeft Tilly wel een boek.
Maar wat moet ze nu met die agent die ineens in de winkel staat? Hij beweert dat er een aap in haar winkel zit! Een aap die ontsnapt is uit de dierentuin. Tilly schrikt enorm, een aap in de winkel? Dat kan niet hoor!

De lezers die al bekend zijn met de winkelboeken herkennen meteen de schrijvers en tekenaar die op bezoek komen in Tilly’s winkeltje. Voor deze lezers is het boek misschien wat minder leuk, er staat veel in wat al bekend is. Dus is dit zeer geschikt voor juist die lezers die nog nooit van Marianne Busser en haar man Ron Schröder gehoord hebben. Zulke mensen bestaan niet natuurlijk, maar misschien zijn er wel mensen die nog nooit een winkeltje bezocht hebben.

Ingrid ter Koele leidt je ook in deze winkel rond, met prachtige kleurrijke tekeningen en een grapje voor oplettende lezers. En de tekst is in de bekende rijmvorm, lekker om voor te lezen.
Welke winkel zal er nog meer geopend worden op het pleintje?


ISBN 9789048833788 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | september 2016
Leeftijd: tot 6 jaar

© Marjo, 09 september 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Het speelgoedwinkeltje Het speelgoedwinkeltje


Als je de omslag hebt gezien, en dit rijm hebt gelezen, weet je eigenlijk al wel wat voor boek je in je handen hebt. De omslag is precies zoals je binnen in het boek ook afbeeldingen vindt. Het grootste gedeelte van de pagina is afbeelding, maar er is genoeg ruimte voor een leuk verhaal in rijmvorm.
Een feest om voor te lezen dus. Kijk maar en lees maar:


Ergens in ons kleine landje
staat een winkel op een plein
en voor het állermooiste speelgoed
moet je in die winkel zijn.


Er staan auto's - er staan treinen
niet van plastic, maar van hout
en ook lieve, leuke popjes
voor wie veel van poppen houdt.


De winkel die is van oom Bertus
hij is bijna zestig jaar
maar hij staat nog elke morgen
vrolijk voor zijn klanten klaar.


De rijmpjes vormen een verhaal door het hele boek heen. De hoofdpersoon is oom Bertus, eigenaar van de speelgoedwinkel. Niet alleen verkoopt hij alles wat je maar kunt verzinnen, hij weet ook raad als je een speciaal kinderfeestje wilt organiseren, en als je knuffel kapot is of je theeserviesje is aan diggelen, dan zullen hij en zijn vrouw hun uiterste best doen om het te repareren.
Hij heeft zelfs spulletjes voor de tweeling Jan en Joep die hun vader willen helpen in de tuin!
Het is een echte ouderwetse speelgoedwinkel: er zijn wel opwindspeeltjes, maar geen elektronische spullen, of speelgoed waarvoor batterijen nodig zijn. Laat staan playstations of zo. Nee, die zijn er niet in Bertus' winkeltje.

De rijmpjes zijn ook ‘ouderwets’, dat wil zeggen: ze rijmen ook echt en ze hebben een prettig ritme.
De kleuren zijn primair, de afbeeldingen realistisch, met veel details.

Zoals eerdere boeken van Marianne Busser en Ron Schröder is ook dit boek een feest om te bekijken en voor te lezen. Kinderen worden er vast hebberig van...


ISBN 9789048825806 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | september 2015
Leeftijd: 4+

© Marjo, 20 oktober 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

De keutelkampioen De keutelkampioen


Op de vrolijk gekleurde omslag van dit boek geeft een konijn je een knipoog terwijl  nog meer konijntjes hem omringen. Het lijkt dus wel duidelijk wie de keutelkampioen is. Maar hoe zit het dan met andere dieren?

Zoveel kleine ronde keutels
je snapt gewoon niet hoe ze ’t doen
maar een konijn - dát staat wel vast
is echt een keutelkampioen!


In vrolijke versjes lees je over een gorilla die er geen probleem in ziet om zijn eigen poep op te eten als er even niets anders voorradig is. Over de luiaard die slechts één keer per week zijn boom uit komt voor die ene superkeutel. Over de ooievaar die zijn eigen poep gebruikt om zijn poten te verkoelen. Het verhaal - vers! - over pinguïns en hun wapen, en wanneer ze het gebruiken, zal menigeen verbazen.
Niet alle verzen gaan over poep. Er is ook het verhaal over de krokodil en gedienstige vogeltjes, en een over de eenzame neushoorn die geen indringers duldt in zijn territorium.

Alle versjes zijn ontzettend grappig,  het blijft verrassend hoe Marianne Busser en Ron Schröder in eenvoudige bewoordingen zoveel humor en ook leerzame feitjes kunnen verwerken. Ze zijn reuze leuk om voor te lezen, maar zeker ook om zelf te lezen. Je wordt er helemaal vrolijk van!
De tekeningen van ivan en ilia werken daar ook aan mee: in mooie kleuren, met levensechte afbeeldingen van de dieren, leveren zij hun bijdrage aan de verhaaltjes.

Achterin het boekstaat de tekst van een toepasselijk lied dat je ook kunt beluisteren  - en dus meezingen - op www.mariannebusser-ronschroder.info/liedjes-op-youtube.php

Want hoe leuk al die andere dieren ook  zijn, dat het konijn de kampioen is, dat staat als een huis!


ISBN 9789048833740 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | augustus 2016
Leeftijd: tot 6 jaar

© Marjo, 25 augustus 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

De grappigste verhalen over het mannenkoor De grappigste verhalen over het mannenkoor


Een mannenkoor? In een voorleesboek voor jonge kinderen? Maar het is dan ook een zeer bijzonder mannenkoor. Ze gedragen zich meestal als één geheel, en vertonen een beetje dommig, Laurel en Hardy-achtig gedrag. Zij zijn als een kind, maar dan wel een druk en veeleisend kind, voor hun tante Dina, bij wie ze allemaal wonen.

De vraag komt al snel: hoeveel leden telt dat koor eigenlijk? Op de afbeeldingen – waarvoor opnieuw een compliment richting Dagmar Stam! – wisselt hun aantal nogal. Dat betekent aan de ene kant dat er door jonge kinderen steeds opnieuw geteld kan worden, maar aan de andere kant beantwoordt het de vraag niet. Tot Tante Dina wil gaan zwemmen, en veertig zwembroekjes klaar legt. Zoveel mannen! Hoe is het mogelijk! En allemaal hetzelfde, een veertigling...

Het beginverhaal is meteen al hilarisch: als tante Dina met het koor in een warenhuis is, moeten de mannen plassen. Om de beurt, zegt de toiletjuffrouw, wie het meest moet mag eerst. Ja, moet je net zeggen: er is meteen ruzie, want ze moeten allemaal erg nodig!
De toiletjuffrouw is erg vindingrijk: haar oplossing stelt iedereen tevreden: ze pakt gewoon net zoveel potjes van de babyafdeling als nodig zijn. Daar zitten ze dan: allemaal op een rijtje vrolijk te zingen. Maar natuurlijk kunnen ze na gedane zaken niet zomaar weglopen. En dan weet tante Dina de zaken in goede banen te leiden.

Die tante Dina is overigens wel vaker slim: als ze even behoefte heeft aan rust, gaat ze verstoppertje spelen met het koor. En ze zal niet in de grote kast kijken, zegt ze, want dat is een te makkelijke plek. Zo kan ze rustig een kop koffie drinken en wat lezen, om daarna natuurlijk de grote kast open te trekken.

En zo staan er zestien ontzettend grappige verhalen in dit boek. Verhalen over een groep mannen, die zich gedragen als een kind. Ze vinden het zand van het strand maar vies tussen hun tenen, en logeren is eng. En dit is ook een situatie om te schaterlachen: Het koor is in het water gevallen bij het redden van een goudvis en hun kleren moeten in de droger.

‘Snel die natte kleren uittrekken,’ zegt tante.
‘Maar dan ziet iedereen ons in ons blootje!’ roept het mannenkoor geschrokken.
‘Onzin’, zegt tante beslist. ‘Doe allemaal je ogen dicht, dan ziet niemand jullie.’


En het koor doet braaf de ogen dicht, en dan zingen ze weer uit volle borst over de goudvis en de vijver en over hun natte kleren want natuurlijk wordt er volop gezongen in al die verhalen. In welke situatie ook: ze zingen over wat er gebeurt. Het is niet voor niks een mannenkoor...

Zie ook het inkijkexemplaar


ISBN 9789000349234 | Hardcover | 45 pagina's | Van Holkema & Warendorf | april 2016
Leeftijd: 5+

© Marjo, 10 juli 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Jakko en Kees op wereldreis Jakko en Kees op wereldreis


‘Laat dat!’ roept Jakko.
Wat is er aan de hand? Jakko komt aan rijden in zijn rode trapauto, en ziet op het grasveld hoe een nors kijkende man een hond een schop geeft.  Schelden en schoppen tegen een dier dat zielig zit te janken. Jakko kan het niet aanzien, en gaat op zijn beurt tekeer tegen de man. De hond begrijpt al snel dat het voor zijn bestwil is, en helpt Jakko. Hij heeft er ook geen enkele moeite mee om in de bak te springen die achter de trapauto hangt.
Ze laten de boze man achter in zijn bloemetjesonderbroek...


Dit is de kennismaking tussen Jakko en Kees, die meteen al vele avonturen gaan beleven!

Jakko’s ouders willen namelijk op wereldreis met een luchtballon en dan kan Jakko niet mee. Komt dat even goed uit, vinden ze, dat die nu ook een vriend heeft:  nu kunnen zij net als papa en mama ook mooi samen op reis! ‘Moet je doen!’ zegt papa. Natuurlijk zullen ze contact houden, want stel je voor dat er iets gebeurt. Papa weet de oplossing: ze nemen gewoon postduiven mee. Dus Mama smeert een emmer vol boterhammen, Jakko pakt een schone onderbroek, de voorbereidingen zijn geslaagd.  Daar gaat de ballon, en daar gaat Jakko.
Natuurlijk volgen dan spannende en leuke avonturen, waarbij  nieuwe vrienden gemaakt worden.

Het is een knotsgek verhaal met grappige vondsten. Die emmer boterhammen! En het kan natuurlijk helemaal niet dat je een luchtballon vol hete lucht blaast met behulp van een heleboel föhns, maar het idee is zo grappig.

De tekeningen sluiten goed aan bij de tekst, en geven beweging aan. De kleuren zijn fris en helder en er zijn volop details om van te genieten afgebeeld op een volledige pagina of gewoon even tussendoor. Nu ben ik dol op de rijmboeken van Marianne Schröder, dus mijn verrassing was groot toen ik ontdekte dat dit boek over Jakko en Kees niet op rijm is! De eerste pagina trekt je evenwel onmiddellijk binnen in het verhaal, en ik kan niet anders dan lovend zijn over dit nieuwe boek. Jakko en Kees zijn sprekende personages, en met ouders als die van Jakko, mensen die zelf ook knotsgek zijn en die alles prima vinden, kan er nog heel veel gebeuren! Met Mark Janssen als illustrator zit je ook erg goed, dus dit boek is een aanrader van jewelste!

Ik zie nog niet direct of het de bedoeling is, maar als de laatste zin ‘op weg naar meer avonturen’ is, kan ik wel een oproep doen: graag meer boeken over Jakko en Kees!


ISBN 9789048825820 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Moon | november 2015
Leeftijd: 5+

© Marjo, 11 december 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Mijn eerste aanwijsboek op rijm Mijn eerste aanwijsboek op rijm


Het eerste aanwijsboek op rijm, geschikt voor heel jonge leergierige kinderen. En hun opvoeders.
Die rijmpjes zijn in de bekende stijl van Marianne Busser en Ron Schröder: korte heldere taal, afgestemd op de leeftijd van jonge kinderen, en door het prettige ritme lekker om voor te lezen:

Dit is een koekje en dat is een brood
dit is een vliegtuig en dat is een boot
dit is een luier en dat is een slab
en dit is een kindje dat zit op de trap


Je gaat er bijna bij zingen...

De belangrijkste woorden - koekjes, brood, vliegtuig etc. -  zijn groter afgedrukt, en in kleur. Het is meteen duidelijk dat dàt het woord is dat hoort bij het plaatje dat er bij getekend is.
Zoals uit bovenstaand rijmpje blijkt: er is ook verband tussen de woorden, het zijn een soort paarsgewijze opsommingen.

Het is qua vormgeving een massief boek: groot met dikke kartonnen pagina’s, die afwasbaar zijn natuurlijk. Het is een boek dat iedere dag meermalen door kleine handjes kan gaan, en hopelijk is er dan voor hen die volwassene in de buurt, om te doen waar het boek voor bedoeld is: aanwijzen en voorlezen.
Spelenderwijs leren jongen  kinderen woordjes die bij hun eigen leefomgeving horen, met af en toe een klein uitstapje daar buiten.

Heldere kleuren, duidelijke bladspiegel, met buiten de tekst ook nog de leuke tekeningen van Kathleen Amant, die precies weergeven hoe het bedoelde voorwerp er uit ziet. Behalve bij de kameel: die heeft slechts één bult en is dus een dromedaris. Dat betekent dus dat er voor de voorlezende opvoeder ook een controlerende en corrigerende functie weggelegd is...


ISBN 9789048825813 | Hardcover | 48 pagina's | Uitgeverij Moon | oktober 2015
Leeftijd: 4+

© Marjo, 25 oktober 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

De poepfabriek De poepfabriek


Als je die grote poepende olifant op de voorkant maar een beetje raar vindt, nou, sla het boek open, je ziet een klein  muisje dat het - denk ik - met je eens is! Maar op de volgende twee pagina’s zie je de olifant weer, en kun je in het bijbehorende verhaaltje lezen wat daar aan de hand is. Nou ja, dat weet je al wel: die olifant poept emmers vol. Maar hoe komt dat dan? Wat eet die olifant allemaal? 
De held van het verhaal is niet de olifant, het is die dierenoppasser, die kruiwagens vol weg moet sjouwen...

En ja, de muisjes! Even verderop, twee pagina’s vol muisjes, met het verhaal over de grote vruchtbaarheid (zonder dat woord te noemen) van deze diertjes. Als je ze in huis hebt, en dat eigenlijk maar eng vindt, dan ben je er anders over gaan denken als je dit boek gelezen hebt...

En zo staan er meer verhaaltjes in dit boek, steeds over een bepaald dier en een bijbehorende eigenaardigheid, die je misschien nog niet kende. Hoe de giraf bij zijn geboorte zomaar patsboem op de grond valt. En hoe schildpadden hun eieren onbewaakt in het zand achterlaten, en nog meer...
Het verhaaltje is natuurlijk op de bekende manier van Marianne Busser en Ron Schröder in speels ritmische rijmvorm, waarbij het laatste versje steeds hetzelfde is.

En iedereen die nu gaat zeggen
dat is wel een beetje raar
moet meteen maar even weten
dit is allemaal écht waar!


Die herhaling is leuk, het zal kinderen uitnodigen dat te gaan nazeggen.

De tekeningen zijn van Ivan en Ilia  die gelukkig wél weten dat een kameel twee bulten heeft. De illustraties zijn kleurrijk en vrolijk, waarop veel te zien is. Er is gewerkt met een bijzondere techniek: op de geschilderde achtergrond zijn als het ware plaatjes geplakt. Alsof je zelf ook met plakplaatjes aan de gang kan.


ISBN 9789048828333 | Hardcover | 24 pagina's | Uitgeverij Moon | september 2015
Leeftijd: 4+

© Marjo, 25 oktober 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Hoera, ik ben 5 Hoera, ik ben 5


Als je jarig bent, is een boek het ideale cadeau. Zeker als het een boek is dat speciaal voor en van jou is. En de boeken in de serie ’Hoera, ik ben...’  zijn echt voor de jarige: met een eigen naam en een eigen foto voorin. Deze keer wordt het kind 5 jaar.

Te jong om zelf te lezen, maar de prachtige tekeningen van Dagmar Stam zijn zo mooi en kleurrijk dat alleen het kijken al een feest is. En er vast wel iemand in de buurt die wil voorlezen over de andere kinderen die vijf jaar worden.
De verhaaltjes, met de mooie tekeningen erbij, vullen steeds twee pagina’s. Ze zijn in dichtvorm.

Die verhaaltjes gaan over de jarige Job die mag trakteren. Zo iemand zien de andere kinderen graag komen! Over Daan die niet naar zwemles wil omdat er altijd wel iets fout gaat, maar er wel zelf een oplossing voor bedenkt. Over verstoppertje spelen met mama. Die heeft iets heel leuks verzonnen: ze verstopt alle knuffels, en Tom mag zoeken! Natuurlijk zoekt de jarige mee.
Er zijn ook kinderen die een huisdier hebben, een vis, een konijn. En daar moet voor gezorgd worden. En natuurlijk: over leren lezen, want dat gaat nu al snel gebeuren!


ISBN 9789044345193 | Hardcover | 40 pagina's | Uitgeverij Moon | april 2015
Deel vijf uit de serie 'Hoera, ik ben... | Leeftijd: 5+

© Marjo, 01 mei 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer: