Helen Docherty

Toon alleen recensies op Leestafel van Helen Docherty in de categorie:

Helen Docherty op internet:

Het boekenliefje
Tekst: Helen Docherty
Illustraties: Thomas Docherty

Elke avond krijgen de dierenkinderen van het Holletje-in-'t Bos voor het slapen gaan een verhaaltje voorgelezen. Verhalen over draken, piraten, prinsesjes, heksen, enz. Maar op een avond hoort Lisa Langoor een vreemd geluid bij het raam en weg is haar boek! En dat gebeurt ook bij de andere dieren. Vanaf die tijd verdwijnen er elke avond een paar boeken, op het laatst zijn er nog nauwelijks boeken te vinden in Holletje-in-'t Bos.

Lisa Langoor kan het niet langer verdragen en besluit het mysterie op te lossen, ze zal de dief lokken met een stapel boeken en hem dan op heterdaad betrappen. En zo gebeurt het...
Maar Lisa had niet verwacht dat de boekendief zo'n lief schattig wezentje zou zijn. Hij is helemaal alleen en wil heel graag een boekenliefje zijn, hij zoekt iemand die hem wil voorlezen, want het boekenliefje is gek op verhalen!
Lisa en hij bedenken samen een plan en zo komt alles toch nog goed.

De illustraties zijn in warme aardetinten gemaakt en vooral de afbeeldingen van het dorpje zelf zijn hartverwarmend.
Overal zie je de kleine dieren lekker knus in bed liggen met een vader of moeder erbij die gezellig aan het voorlezen is. Het wezentje zelf is ook lief om te zien. Alles ademt op de afbeeldingen een heel prettige, positieve sfeer uit.

Maar dan het verhaaltje zelf. Helaas... de tekst rammelt aan alle kanten en dat ligt zo goed als zeker aan de vertaling. In het Engels heet het dorpje bijv. Burrow Down dat nu vertaald wordt als Holletje-in-'t Bos, niet echt een naam voor een heel dorpje. The Snatchabook is de oorspronkelijke titel, heel wat anders dan Het boekenliefje én, als ik de Engelse recensies mag geloven, dan is het boek geschreven in 'catchy verse' , 'rhyme and rhythm en 'Vivid illustrations accompany rhyming text with high 'readaloudability.'
Maar, wederom helaas, die rijm en ritme zijn compleet verdwenen! Er is daar in de Nederlandse vertaling niets van terug te vinden. Niet slim van de vertalers want vaak is een ritmische, rijmende tekst, zeker in kinderboeken, mede het succes van het boek.

Het resultaat is nu, tekstueel, een verhaal dat niet vloeit, er zitten overgangen in die niet corresponderen met de voorgaande pagina's. Het doel van dit verhaal, wat volgens de Engelse recensies het delen van boeken en verhalen is, komt eveneens dankzij deze tekst totaal niet uit de verf. Met andere woorden... Hoe verpest je een leuk boek? Zo dus.
Met een goede vertaling was het een prachtig boek geweest, nu zijn het vooral de mooie afbeeldingen die het boek moeten maken en dat werkt niet helemaal. Zonde!

Lees de reacties op het forum en/of reageer: