Helen Docherty

Toon alleen recensies op Leestafel van Helen Docherty in de categorie:

Helen Docherty op internet:

Categorie: Recensies 4-5jr

Abracazebra
Tekst: Helen Docherty
Illustraties: Thomas Docherty

In het dorpje Gaapvaak verveelde iedereen zich verschrikkelijk. Het enige vertier was, kijken hoe ouwe Geit de gaten in zijn vissersboot herstelde. Maar, zoals dat gaat, op een dag fietste er een zebra het dorp binnen. Haar fiets was versierd met bloemen en achter haar fiets zat een grote mooi versierde 'kast' op wielen. De kast werd opengeklapt en het podium werd opgebouwd. Even later gaf Abracazebra, want zo heette ze, een prachtige goochelshow weg. Iedereen genoot behalve ouwe Geit, die zat mopperend in een hoekje, hij vond al dat hocus pocus gedoe maar niets.

Abracazebra bleef de hele week en heel het dorp fleurde op, mensen gaven haar eten en drinken en Abracazebra vertelde in ruil mooie verhalen over alle zeeën en landen die ze gezien had. Maar ze had nu wel genoeg gereisd en zocht een thuis.
Natuurlijk wilden de dorpelingen van Gaapvaak dat Abracazebra bij hun bleef, hun hele leven was veel vrolijker en leuker geworden sinds haar komst. Alleen ouwe Geit denkt daar anders over, hij ziet haar liever gaan dan komen en hij start een lastercampagne die vergaande gevolgen heeft...
Maar tegen zijn verwachting in is na het vertrek van Abracazebra alles anders, de dorpeling komen niet meer naar hem kijken, ze zijn verdrietig en somber. Ze missen de magie in hun leven. Pas dan beseft ouwe Geit wat hij gedaan heeft, maar hoe kan hij het goedmaken? Hij besluit Abracazebra te gaan zoeken.

Een mooi, invoelend verhaal - met goede afloop - dat goed laat zien wat pesten en roddelen voor gevolgen heeft. In zijn eentje kan ouwe Geit een heel dorp tegen een vreemdeling opzetten. Gelukkig wordt ook getoond wat de gevolgen zijn en hoe je het akelige gedrag recht kunt zetten.

Dit klinkt allemaal een beetje zwaar maar dat is het verhaal totaal niet. In de tekst is namelijk vanaf het begin duidelijk dat alleen ouwe Geit zo'n jaloerse 'vent' is. De rest van de dorpelingen zijn hartelijk en vriendelijk tegen de vreemdeling in hun dorp. Verder zorgen de afbeeldingen ook voor een vrolijke en sprankelende indruk, zelfs als Abracazebra weg is blijven de afbeeldingen toch hun speelse karakter houden.

Hoewel het oorspronkelijke Engelse boek op rijm is, is de Nederlandse tekst dat niet, dat is jammer maar beter een goedlopende niet rijmende Nederlandse tekst dan een kromme, hakkelende rijmende tekst. Deze tekst is veel vloeiender en beter bewerkt dan de tekst in Het boekenliefje en is in duidelijke letters afgedrukt. Het verhaal zelf bestaat uit korte zinnen die prettig voorlezen.
De afbeeldingen zijn fantasierijk en in warme kleuren gemaakt, er valt enorm veel op te ontdekken.
Al met al een erg prettig en aantrekkelijk kinderboek.

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Het boekenliefje
Tekst: Helen Docherty
Illustraties: Thomas Docherty

Elke avond krijgen de dierenkinderen van het Holletje-in-'t Bos voor het slapen gaan een verhaaltje voorgelezen. Verhalen over draken, piraten, prinsesjes, heksen, enz. Maar op een avond hoort Lisa Langoor een vreemd geluid bij het raam en weg is haar boek! En dat gebeurt ook bij de andere dieren. Vanaf die tijd verdwijnen er elke avond een paar boeken, op het laatst zijn er nog nauwelijks boeken te vinden in Holletje-in-'t Bos.

Lisa Langoor kan het niet langer verdragen en besluit het mysterie op te lossen, ze zal de dief lokken met een stapel boeken en hem dan op heterdaad betrappen. En zo gebeurt het...
Maar Lisa had niet verwacht dat de boekendief zo'n lief schattig wezentje zou zijn. Hij is helemaal alleen en wil heel graag een boekenliefje zijn, hij zoekt iemand die hem wil voorlezen, want het boekenliefje is gek op verhalen!
Lisa en hij bedenken samen een plan en zo komt alles toch nog goed.

De illustraties zijn in warme aardetinten gemaakt en vooral de afbeeldingen van het dorpje zelf zijn hartverwarmend.
Overal zie je de kleine dieren lekker knus in bed liggen met een vader of moeder erbij die gezellig aan het voorlezen is. Het wezentje zelf is ook lief om te zien. Alles ademt op de afbeeldingen een heel prettige, positieve sfeer uit.

Maar dan het verhaaltje zelf. Helaas... de tekst rammelt aan alle kanten en dat ligt zo goed als zeker aan de vertaling. In het Engels heet het dorpje bijv. Burrow Down dat nu vertaald wordt als Holletje-in-'t Bos, niet echt een naam voor een heel dorpje. The Snatchabook is de oorspronkelijke titel, heel wat anders dan Het boekenliefje én, als ik de Engelse recensies mag geloven, dan is het boek geschreven in 'catchy verse' , 'rhyme and rhythm en 'Vivid illustrations accompany rhyming text with high 'readaloudability.'
Maar, wederom helaas, die rijm en ritme zijn compleet verdwenen! Er is daar in de Nederlandse vertaling niets van terug te vinden. Niet slim van de vertalers want vaak is een ritmische, rijmende tekst, zeker in kinderboeken, mede het succes van het boek.

Het resultaat is nu, tekstueel, een verhaal dat niet vloeit, er zitten overgangen in die niet corresponderen met de voorgaande pagina's. Het doel van dit verhaal, wat volgens de Engelse recensies het delen van boeken en verhalen is, komt eveneens dankzij deze tekst totaal niet uit de verf. Met andere woorden... Hoe verpest je een leuk boek? Zo dus.
Met een goede vertaling was het een prachtig boek geweest, nu zijn het vooral de mooie afbeeldingen die het boek moeten maken en dat werkt niet helemaal. Zonde!

Lees de reacties op het forum en/of reageer: