Erik van Os

 

De dikke Mejuffrouw Muis De dikke Mejuffrouw Muis


De best wel deftige Mejuffrouw Muis zoekt een huis. Na zeven dagen zoeken heeft ze er een gevonden...

met uitzicht op de buren.
Allemaal dezelfde tuinen
allemaal dezelfde schuttingen
allemaal dezelfde schuren
Een heerlijk rijtjeshuis
voor een heuse rijtjesmuis.

Het grappige is dat op de muizen een heel eigen inbreng hebben en daardoor zien op de afbeeldingen de rijtjeshuizen er stuk voor stuk toch heel anders uit. Het nieuwe huis van Mejuffrouw Muis is net een woonwagen, en heeft een tuin met een grasveld en rozenpoortje, het andere huis (eigenlijk zijn het caravans) is modern paars geschilderd en heeft tegels in de tuin. En weer een ander woont in een soort boomhut. Het ziet er heel gezellig uit. Maar het huis van Mejuffrouw Muis is nog leeg en kaal en dat kan natuurlijk niet, dus ze koopt ze samen met haar net zo deftige poedel Lucebert spulletjes en prulletjes en als ze eenmaal helemaal geïnstalleerd is - ze heeft o.a. designmeubels - mist ze toch iets... een man? Nee een tv!

In het tweede verhaal gaat Mejuffrouw Muis op vakantie en Lucebert gaat natuurlijk mee. De koffer was vol, en hup op naar Costa del Sol...

Daar waren ze dan.
Hotel Aquarel.
Het regende, regende, regende.
Het regende dat het goot.
Daar zaten ze dan.
Ze verveelden zich dood.


Maar Mejuffrouw Muis en Lucebert weet daar natuurlijk wel iets op te verzinnen en ze genieten!
Ook bij dit verhaal staan heel humoristische afbeeldingen, vooral die over de terugreis is een studie waard, die zit vol met erg grappige details.

En dan volgt mijn favoriete verhaal uit deze dikke Mejuffrouw Muis bundel.
Mejuffrouw Muis belandt namelijk in het ziekenhuis. Ze heeft het puntje van haar staart gebroken. Zij en Lucebert hebben het er vreselijk naar hun zin! Ik heb zitten lachen bij de afbeeldingen, die zijn zo enorm komisch. Wat een geweldige fantasie heeft Marije Tolman. Je ontdekt steeds wat nieuws.

Na haar ontslag uit het ziekenhuis nam Mejuffrouw Muis haar dokter mee naar huis. - Het in gips gerolde puntje van haar staartje lag op een karretje met wieltjes - En een tijdje later is het met recht de dikke Mejuffrouw Muis, want ze verwacht een kleine muisje. De dokter wil een stoere zoon, Mejuffrouw Muis wil een snoezige dochter en Lucebert maakt het niet uit als het maar geen vuilnisbakkenhondje wordt. Ze ruziën over namen, Lucebert vindt Vasalis, Schmidt of Achterberg wel mooi, ze ruziën over een wiegje of een ledikantje of een mandje maar uiteindelijk krijgen ze allemaal hun zin drie mandjes, drie wiegjes, drie ledikantjes, met negen kleintjes erin!
Ook bij dit verhaal zijn afbeeldingen weer vermakelijk. Alle dromerijen worden uitgebeeld op een heerlijk vrolijke manier. Of je wil of niet, je moet vanzelf lachen. Ook bij dit verhaal zie je, hoe langer je de tekeningen bekijkt, steeds weer nieuwe, grappige details.

De verhalen - op rijm - zijn ook afzonderlijk uitgeven onder de titels Mejuffrouw Muis en haar heerlijke huis, Mejuffrouw Muis aan de Costa del Sol Mejuffrouw Muis in het ziekenhuis en Mejuffrouw Muis krijgt muisjes. Ik kende de verhalen nog niet maar heb enorm genoten van deze dikke Mejuffrouw Muis.
Als je een kind, en jezelf, een plezier wilt doen dan zou ik zeker deze bundel verhalen aanschaffen.

Zie ook het mooie youtube filmpje waarop Juffrouw Muis en haar heerlijke huis te zien is


ISBN 9789047706205 | Hardcover | 110 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | april 2014
Afmeting 20 x 17,5 cm | Leeftijd: 4+

© Dettie, 23 juli 2014


Lees de reacties op het forum en/of reageer: