Emily MacKenzie

Toon alleen recensies op Leestafel van Emily MacKenzie in de categorie:
Emily MacKenzie op internet:
  Categorie: Recensies 4-5jr

Broccoli in mijn ijs! Broccoli in mijn ijs!


Als je het boek openslaat zie je als eerste figuurtje een zwart-wit gevlekt hondje met rode laarzen aan en een rode halsdoek om. Hij staat met een knalgeel gietertje een stel bloemen water te geven. We weten dan nog niet dat het hondje Thijs heet en het gietertje heel speciaal is.

Als we verder lezen komen we meer te weten over Thijs. Er is iets aan de hand met Thijs, iets waar wel meer kinderen last van hebben. Thijs lust namelijk geen groente."Waarom kauwen op iets groens dat gekookt is of iets geels dat gestampt is?" vraagt Thijs zich af. Maar het wordt nog erger, Thijs lust ook helemaal geen fruit! En dat is in feite best gek want Thijs zijn hele familie, zoals o.a. mama, papa, opa en oom Ben, zijn bekende groente- en fruitkwekers die al heel veel prijzen hebben gewonnen met hun gekweekte spullen. Ze willen allemaal heel graag dat Thijs, net als zij, ook lekkere appels of die mooie oranje wortels gaat eten want dat is goed voor Thijs. Maar Thijs denkt er niet over. Alle soorten groente en fruit vindt hij vies, héél vies.

De familie wordt een beetje wanhopig, ze stoppen zelfs groente en fruit in het eten van Thijs, helaas helpt dat ook al niet.
Maar dan is opa bijna jarig en de familie bedenkt een plan en ze denken dat die wel gaat lukken. Even lijkt het er ook op dat het inderdaad zo is, vooral als Thijs aan zijn opa belooft voor zijn verjaardag iets te kweken dat zij alle twee lusten. Ze zullen het dan samen opeten. Opa is helemaal blij, Thijs mag dan wel de gele Top Tovergieter gebruiken die opa gewonnen heeft. Maar Thijs is heel erg slim, slimmer dan allemaal. Maar opa is ook niet dom...

Een aardig verhaaltje maar niet heel spectaculair en ook niet 'verrukkelijk grappig' zoals de cover belooft. Het idee is leuk en Thijs heeft een slim idee maar uiteindelijk loopt het toch af zoals je al verwacht had want het boekje dient natuurlijk om een kind groente en fruit te laten eten. De afbeeldingen zijn eenvoudig maar druk dankzij de tekst erbij. De letters in de tekstblokken wisselen namelijk veel van afmeting waardoor het, met de afbeeldingen erbij, in zijn geheel erg onrustig overkomt. Kortom, op zich geen slecht boek maar het had qua inhoud wel wat spannender gekund en qua uitvoering meer in balans mogen zijn.


ISBN 9789000353798 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Van Goor | mei 2017
Vertaald door Annelies Jorna | Leeftijd: 4+

© Dettie, 24 juni 2017


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Sammie en de wollen wonderenwedstrijd Sammie en de wollen wonderenwedstrijd


‘Tik, tik-tik! Insteken, omslaan, doorhalen, af laten glijden!’

Sammie is niet een kat als de anderen. Op muizen jaagt hij niet en hij ligt nooit lui in het zonnetje. Integendeel: hij is heel ijverig: de hele dag zit hij te breien! Waar hij ook is: thuis aan tafel, of in bad. In de supermarkt of in de bus. Hij breit en breit maar door. Mutsen, dassen, sokken, noem maar op, Sammie breit het voor zijn vrienden. En die heeft hij veel, want hij lijkt in de dierentuin te wonen. De giraffen krijgen nekwarmers, de konijnen bivakmutsen, en de olifanten worden voorzien van warme slurfkokers, enzovoort.

Op een dag ziet hij de aankondiging van een breiwedstrijd: de wollen wonderenwedstrijd. Natuurlijk moet Sammie meedoen, en hij begint te breien. En hij breit maar door. Zijn vrienden kijken het aan en proberen te raden wat hij eigenlijk aan het maken is. Ze hebben geen idee, maar het is iets enorms. Want op een dag is de wol op...  en Sammie is nog niet klaar! Het is heel jammer voor de dieren, maar Sammie weet wel een oplossing voor zijn probleem. Het gevolg is dat we de dieren heel sip zien kijken. Ze hebben het koud...
En of Sammie nu de wedstrijd zal winnen?

Waarom ‘Stanley de amazing knitting cat’ verandert in Sammie en de wollen wonderenwedstrijd ontgaat mij volledig. Dat de persoonsnaam verandert begrijp ik nog, al vind ik dat ook niet nodig, gezien de buitenissige namen die kinderen tegenwoordig hebben, maar die breiende kat lijkt mij juist een titel die trekt!

Zoals het in een prentenboek betaamt loopt alles goed af, en is iedereen weer blij. Zoals jonge lezertjes ook blij zullen zijn met dit boek: het verhaal is leuk, en goed te volgen. Als ze de boodschap die er in zit - vriendschap is het belangrijkste in het leven - niet begrijpen is er niets aan de hand: ze kunnen genieten van de leuke frisse tekeningen die kinderlijk eenvoudig zijn, maar duidelijk de gevoelens van de dieren weergeven. De kleurige breisels zijn (bijna) op iedere pagina te zien. Er wordt gespeeld met lettertypes, om woorden te benadrukken, en er zijn veel details, waardoor een kind urenlang kijkplezier zal hebben. 
Een mooi en vooral ook leuk kijkboek!

Emily MacKenzie woont in Schotland. Haar eerste boek is 'Gezocht: Koen Konijn, boekenboef'. Op haar site vertelt ze dat in haar hoofd beren ijsjes eten, meeuwen praten en teckels t-shirts aan hebben. En ze heeft ook iets met konijnen.


ISBN 9789000348343 | Hardcover | 125 pagina's | Uitgeverij Van Goor | februari 2016
Vertaald uit het Engels door Annelies Jorna. | Leeftijd: 4+

© Marjo, 23 februari 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer: