Het zwanenmeer
Charlotte Gastaut

Als meisje van een jaar of twaalf mocht ik met mijn schoolklas naar het concertgebouw in Amsterdam, waar een film met het ballet van Het Zwanenmeer getoond werd. Of het met de legendarische Nurejev was, weet ik niet meer. Wel weet ik dat ik vanaf het eerste filmbeeld compleet ondergedompeld was in de wondere wereld van de zwanenprinses. Zij en haar hofdames waren door een verschrikkelijk tovenaar vervloekt en daardoor ging de prinses overdag als een witte zwaan door het leven. Alleen na middernacht nam zij voor een paar uur haar menselijke gedaante weer aan.

Een prins, die gevlucht was van huis omdat hij van zijn ouders te horen had gekregen dat hij de volgende dag op het hofbal zijn vrouw moet uitkiezen, ziet die nacht de zwanenprinses en is diep onder de indruk van haar schoonheid. Hij spreekt haar aan en zij vertelt haar droeve verhaal. De betovering kan alleen verbroken worden door ware liefde. De prins weet dan al dat hij de zwanenprinses als vrouw wil en niemand anders. Hij houdt nu al van haar. Hij vraagt haar naar het bal te komen zodat hij haar aan zijn ouders kan voorstellen als zijn aanstaande vrouw.

Maar natuurlijk gaat het allemaal niet zo makkelijk. De tovenaar is slim en heeft een akelig plan bedacht, maar gelukkig loopt het voor de witte zwanenprinses en haar prins goed af.

Toentertijd in het concertgebouw volgde ik ademloos het hele gebeuren. Het ballet, het verhaal, eigenlijk àlles, was sprookjesachtig en maakte op mij een enorme indruk. Vooral die prinses, die was zo beeldschoon.
En nu is er dit boek dat opnieuw een enorme betovering oproept, dat komt niet zozeer door de tekst, die duidelijk en beknopt is, maar wel door de uitvoering. Het boek heeft namelijk prachtig uitgesneden illustraties die voornamelijk in het goudbeige, wit en zwart zijn uitgevoerd. Doordat ze opengewerkt zijn kun je de onderliggende pagina ook zien die het beeld aanvult, compleet maakt en diepte geeft. Het bijzonder is dat de opengewerkte afbeeldingen aan beide zijden ingekleurd zijn in verschillende kleuren waardoor dezelfde figuren een heel ander effect krijgen. de figuren doen een beetje denken aan wajangpoppen. Het is wonderschoon om te zien.

Voor kleine kinderhandjes zijn de opengewerkte pagina's wel te kwetsbaar. Voor hen geldt, kijken mag, aankomen niet voor hen is het dus echt een voorleesboek. Oudere kinderen en volwassenen zullen verder geen moeite hebben met de pagina's, als je er gewoon mee omgaat zijn de pagina's stevig genoeg.

Zie ook het inkijkexemplaar om een indruk van de opengewerkte pagina's te krijgen, maar in het echt is het nog véél mooier.
Wil je het boek aanschaffen wees dan snel want het is uitgegeven in een gelimiteerde oplage! 

Charlotte Gastaut (1974, Marseille) is afgestudeerd aan de Parijse Hogeschool voor grafische kunst (ESAG). Sinds 2001 maakt en illustreert ze boeken voor kinderen. Ze heeft een eigen stijl ontwikkeld met gebogen lijnen, een rustige duidelijke opzet en haar personen zijn vaak en profil afgebeeld.

Pjotr Iljitsj Tsjaikovski (1840-1893) was een Russische componist, wiens muziek door zijn toenmalige landgenoten als te westers werd bestempeld. Er staan veel symfonieën, pianoconcerten, vioolconcerten en balletmuziek op zijn naam.

ISBN 9789060387917 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Christofoor | september 2016
Vertaald door Yvonne van der Staaij | Layout en zetwerk Jaap Verheij | Leeftijd 5 tot 100 jaar | Leeftijd: 5+

© Dettie, 22 januari 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer: