Carlo Collodi
Pinokkio
Als je het boek ziet dan weet je ook gelijk dat het geen doorsnee Pinokkioboek is. Het is een groot, knalrood boek met, in silhouet, Pinokkio die reikt naar de zon, afgebeeld als een felgele bol.
Het verhaal begint op een felblauwe bladzijde als volgt:
'Er was eens...
"Een koning!,"
hoor ik jullie al roepen.
Nee hoor, dat hebben jullie mis!
Er was eens een stuk hout.
Een gewoon blok hout, brandhout voor in de open haard, [...]
Dat blok hout is van Antonio maar toen hij in het stuk hout wilde hakken begon het te roepen: 'Niet slaan, straks doe je me pijn!'
Antonio geeft het stuk hout gauw aan Gepetto die een marionet wil maken. Nadat Gepetto de hele nacht bezig is geweest met dat houtblok is de pop klaar, hij noemt hem Pinokkio. Zo gauw Pinokkio een mond heeft begint hij te lachen en te zingen. Zo gauw hij kan lopen, rent Pinokkio de deur uit. De arme Gepetto rent achter hem aan maar hij wordt opgepakt door de politie, ze denken dat Gepetto Pinokkio in stukjes wil hakken! Pinokkio wordt gewaarschuwd door de pratende krekel maar hij luistert niet. Gepetto wordt weer vrij gelaten en verkoopt zijn enige jas zodat hij voor Pinokkio een schoolboek kan kopen. Maar die domme Pinokkio gaat helemaal niet naar school, hij gaat op avontuur en doet allerlei domme dingen. Bovendien liegt hij veel en elke keer als hij liegt dan groeit zijn neus.
Elke keer komt hij in de problemen maar er is altijd wel de blauwe fee die hem helpt. Langzamerhand leert Pinokkio zijn lesje. Wat had hij het goed bij Gepetto. Hoe kon hij zo dom zijn om weg te lopen. Pinokkio gaat op zoek, zal hij Gepetto terugvinden?
De tekst staat steeds op de linkerpagina. Die bladzijden hebben aldoor een andere kleur variërend van knalrood en felgeel tot zwart. Ook de letters, die vrij groot zijn, hebben steeds een andere kleur. Het verhaal zelf is snel en in eenvoudige, vlotte en moderne taal geschreven. Het is een boek dat ook prettig voorleest. Deze keer ligt in het verhaal de nadruk niet op het liegen en steeds maar groeien van de neus van Pinokkio maar meer op de domme dingen die Pinokkio doet.
Op elke rechterpagina staat een afbeelding en die zijn ongelofelijk knap in hun eenvoud. Ook hier worden felle, aansprekende, mooie kleuren gebruikt die in harmonie zijn met de kleuren op de linkerpagina.
Het boek is een waar kunstwerkje en het verhaal zal door de vrolijke taal veel kinderen aanspreken. Heel mooi verzorgd boek!
Zie ook: http://www.tutti.nl/pinokkio.htm
ISBN 9789490139117 | Hardcover | 48 pagina's | tutti | augustus 2010
Afmeting: 24 x 34 cm | Leeftijd: 4+
© Dettie, 19 september 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Pinokkio
Carlo Collodi (pseudoniem van Carlo Lorenzini) was een Italiaans journalist en schrijver. Hij ontleende zijn schrijversnaam aan het dorp Collodi, nabij Lucca waar zijn moeder was geboren. Hoewel hij verschillende werken op zijn naam heeft staan, is hij vooral bekend gebleven als schrijver van Pinokkio (Pinocchio).
In 1875 vertaalde hij een uitgave van de sprookjes van Charles Perrault en begon hij kinderboeken te schrijven. Hij had daarbij een voorkeur voor deugnieten, waarmee hij sterk afweek van de gebruikelijke brave kinderlectuur uit die tijd. Kinderen waren gefascineerd door de wonderlijke avonturen, maar door de satirische en allegorische elementen in zijn werken spraken zij ook volwassenen aan.
In 1880 begon hij aan 'Storia di un burattino' ("Het verhaal van een marionet"), dat in wekelijkse afleveringen werd gepubliceerd in het kinderblad 'Il Giornale dei Bambini' en dit werd het verhaal van Pinokkio.
(Bron: Wikipedia)
Het sprookje over Pinokkio, de ondeugende houten marionet, blijft ondanks zijn ouderdom boeien. Ik heb het al vele malen en in verschillende uitvoeringen gelezen maar toch blijft het leuk en spannend. Het bijzondere is dat het verhaal de ene keer in het kort verteld wordt en de andere keer is er een veel langere versie. Dit boek is dus een behoorlijk uitgebreide versie.
Zoals bekend gaat het verhaal over de marionet Pionokkio. Hij is uit hout gesneden door Gepetto nadat Baas Kers de timmerman maar wat blij was dat hij dat rare pratende stuk hout kwijt was. Gepetto maakt daarop met veel liefde de marionet, de pop is vanaf nu zijn zoon en de oude man noemt hem Pinokkio Maar zo gauw Pinokkio helemaal klaar is bezorgt hij Gepetto alleen maar last, ondanks dat hij veel van Gepetto houdt.
Pionokkio loopt weg, hij liegt en bedriegt, is arrogant, goedgelovig en soms zo dom als een ezel en dat alles maakt dat hij in grote problemen komt.
Na allerlei avonturen komt Pinokkio tot inkeer en wil hij niets liever dan terug naar zijn vader, de goede Gepetto. Het liefst zou hij een echt jongetje, van vlees en bloed, willen zijn. Maar dat kan alleen maar als laat zien dat hij écht veranderd is en niet alleen maar uit eigenbelang handelt.
Het boek is natuurlijk een grote wijze les voor kinderen die ongehoorzaam en ondeugend zijn. Maar het is mooi verteld en aan het eind zelfs ontroerend.
Voorin het boek staat dat het boek oorspronkelijk vertaald is door Leontine Bijman en Annegret Böttner en dat de tekst ingekort en herzien is door M.E. Ander. Persoonlijk dacht ik dat dit het hele verhaal was maar dat blijkt dus niet zo. Goed gedaan dus door M.E. Ander. Het hele verhaal is opgedeeld in 26 hoofdstukken die zich goed lenen om per hoofdstuk voorgelezen te worden. Elk hoofdstuk beslaat één tot anderhalve pagina. De tekst is geplaatst in twee kolommen wat prettig leest. De letters zijn normaal, niet al te groot.
En dan de afbeeldingen... Het zijn aquarellen die gewoon heel erg mooi zijn, zoals je hier kunt zien in het inkijkexemplaar (klik steeds op de afbeelding). ‘Ik droomde er al jaren van om dat verhaal te kunnen illustreren. Nu is het ervan gekomen.’ zegt de veelzijdige illustrator Quentin Gréban.
Kortom, een erg prettige uitgave van een verhaal dat al meer dan honderd jaar oud is.
ISBN 9789051161649 | Hardcover | 81 pagina's | De Vier Windstreken | september 2010
Oorspronkelijke vertaling van Leontine Bijman en Annegret Böttner | Leeftijd: 5+
© Dettie, 02 februari 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer: