Astrid Lindgren
Tomte Tummetot
tekst: Astrid Lindgren
Het is een ijskoude winternacht. Iedereen op de oude, afgelegen boerderij slaapt. Behalve Tomte Tummetot...
Niemand heeft de kleine dwerg ooit gezien maar ze weten wel dat hij bestaat want 's ochtends staan er piepkleine voetafdrukken in de sneeuw.
De bewoners zijn blij met Tomte want hij waakt over de hoeve. Elke nacht maakt hij zijn ronde.
Hij ziet dat de koeien in de stal dromen over de zonnige weiden en spreekt ze moed in: 'Veel winters en veel zomers heb ik zien komen en gaan. Heb nog geduld! Het wordt weer lente!'
Het paard droomt van lekker ronddraven en ook hem spreekt Tomte liefdevol toe: 'Veel winters en veel zomers heb ik zien komen en gaan. Heb geduld! Spoedig zul je weer over de weiden en door het bos draven.'
En zo bezoekt hij de schapen en lammetjes, de kippen, de hond in zijn hok en vertelt dat hij winter en zomer heeft zien komen en gaan en dat het écht warmer zal worden zodat ze weer lekker buiten in het zonnetje kunnlen lopen.
Hij bezoekt zelfs de kinderen, die dromen ook, van Tomte Tummetot... wat zouden ze hem graag willen zien, maar dat gebeurt nooit, ze zien alleen zijn voetstappen in de sneeuw.
Het verhaal over Tomte blijkt in Zweden een klassieker te zijn. Het is ooit in dichtvorm geschreven door Viktor Rydberg met daarbij gekleurde illustraties van de kleine kabouterachtige dwerg. Astrid Lindgren heeft het gedicht bewerkt tot dit verhaal met deels repeterende tekst.
De afbeeldingen zijn dezelfde als bij het gedicht en stuk voor stuk net kleine 'ouderwetse' kerstkaarten, vol warme winterse sferen.
Tomte geeft iedereen moed om door de koude, lange winter heen te komen, maar diep in zijn hart verlangt hij zelf ook zo erg naar het voorjaar, als de zwaluwen weer terug zijn en gezellig hun nestje maken vlakbij zijn woonplekje in een hoekje van de hooizolder.
Zie ook The Tomten
ISBN 9789062381210 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Christofoor | 1981
© Dettie, 31 december 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
