Niets was alles wat hij zei
Nic Balthazar

"Dertien lantaarnpalen links, oversteken over acht zebrapaden, vijftien palen rechts. Zeven zebtrastrepen. Nog zestien palen aan de rechterkant. Daar was de bushalte. Sinds hij kon tellen, had hij alles geteld. Sinds hij als baby kon kruipen, had hij voor zichzelf overal vaste wegen uitgestippeld, die hij daarna halsstarrig probeerde te volgen. Afwijken van de weg was onzekerheid. En onzekerheid was angst."

Dit is het eerste stukje van het verhaal. Het zet meteen de hoofdpersoon neer: een autistische jongeman, Ben, die op een eigen manier de strijd met de wereld om hem heen aangaat. Hij wordt gepest door klasgenoten, en vindt ook daar op een heel eigen manier een oplossing voor.
Dit is de helft van het boek. Deel twee is de toneelbewerking van het verhaal, dat ook als zodanig op de planken is gebracht. Op rijm, want rijm speelt een belangrijke rol in het leven van Ben.
De schrijver is de regisseur geworden. Dus blijft het verhaal overeind zoals het bedoeld is. Verder zijn er foto's en commentaren toegevoegd.

Het geheel is vlot gelezen, en waarschijnlijk is het toneelstuk ook snel voorbij. Maar de impact is groter. Het onderwerp is aangrijpend, en de 'oplossing' schokkend.  Nic Balthazar weet het overtuigend te brengen.

ISBN 9789031718719 | Paperback | 92 pagina's | Uitgeverij Averbode | februari 2004
Leeftijd: 15+

© Marjo, oktober 2008

Lees de reacties op het forum en/of reageer: