Floortje Zwigtman
Tegenspel
De groene bloem trilogie: Deel 2
In Schijnbewegingen konden we lezen dat Adrian Mayfield, afkomstig uit een arme buurt van Londen ontdekt heeft dat hij homoseksueel is, via Trops belandt hij in de hoge kringen van het Victoriaanse Londen en maakt daardoor ook kennis met Oscar Wilde, Bosie en... Vincent!
Voor de voormalige zoon van een alcoholistische kroegbaas ging er een wereld open. Maar als in de zomermaanden iedereen op vakantie in het buitenland is, belandt hij in de herenprostitutie. Daar stopt hij echter mee en wordt schildersmodel, uiteindelijk wordt hij model voor Vincent Farley. Schijnbewegingen eindigde met het toegeven van Vincent Farley dat hij smoorverliefd is op Adrian Mayfield.
Omdat ik Schijnbewegingen een prachtig boek vond begon ik vol verwachting aan dit boek. Aanvankelijk dacht ik dat het een beetje hetzelfde zou worden. De arme contra de rijke kringen en het kostte me even moeite verder te lezen maar toen kreeg het verhaal mij weer in z'n greep en heb ik het achter elkaar uitgelezen...
Het begint ermee dat Adrian wordt bedreigd door zijn oude 'vrienden' uit de prostitutie. Zij hebben het dagboek van Vincent, dat Adrian van hem gepikt had, uit zijn kamer gestolen. Adrian wordt gechanteerd en er zit niets anders voor hem op dan te betalen, hij wil Vincent niet kwijt!
Het is zomer en Vincent zit in Parijs. Ze schrijven elkaar brieven waaruit duidelijk wordt dat ze elkaar vreselijk missen en uitkijken naar de dag dat ze elkaar eindelijk weer zullen zien.
Adrian is inmiddels verhuisd om niet opnieuw voor verrassingen te komen staan en komt terecht boven het oude café van zijn vader. Zijn oude schoolvriend 'Gloria' (Peter) heeft het gekocht en Adrian kan er komen wonen en werken. Aanvankelijk gaat dit goed maar Gloria begint te vermoeden dat Adrian niet de stoere kerel is waarvoor hij hem hield. Brieven uit Parijs, schildersmodel... het maakt Gloria argwanend.
Als Vincent eindelijk weer thuis is en de beide mannen totaal verliefd in elkaar opgaan wordt de argwaan nog erger. Adrian blijft nachten weg met het excuus dat het laat was geworden en hij toen maar is blijven slapen bij een 'vriend'. Beiden praten er niet over maar de sfeer is gespannen. Kate, de vrouw van Gloria, schippert ertussendoor en probeert de lieve vrede te bewaren.
Ook in dit boek is weer de scheiding tussen het arme en rijke leven van Adrian. Hij beseft dat hij bij beiden niet thuishoort. Zijn oude jeugdvrienden zijn wel onder de indruk van Adrians bekende en vooral rijke vrienden, maar de rijke vrienden tolereren hem omdat hij bevriend met Trops en Vincent is.
Maar Adrian voelt zich, verliefd als hij is, geweldig. Niets kan hem meer deren! Denkt hij...
De vriendenkring van Vincent is nieuwsgierig naar degene die de verlegen, puriteinse Vincent heeft veroverd. Zelfs Oscar (Wilde) en Bosie, de zoon van de Markies van Queensberry, komen langs om het wonder te aanschouwen. Trops is ontroerd door het nieuws vindt het geweldig voor beiden . Maar echt lang duurt de euforie niet...
De vader van Bosie wil dat Bosie zijn relatie met Oscar beëindigt en beschuldigt Oscar Wilde van "sodomie" (homoseksualiteit), waarop Wilde in verweer gaat en een proces wegens smaad start tegen de markies.
Helaas pakt dit helemaal verkeerd uit ook voor Adrian... en dan blijkt wie échte vrienden zijn.
Vanaf het begin voel je de dreiging die gepaard gaat met deze 'verboden' liefde. Zal Vincent bestand zijn tegen de druk van de buitenwereld? Adrian is zo verliefd, Vincent is zijn grote liefde, dat hij alles er voor over heeft. Maar ook Adrian wordt wel eens opstandig dat zij niet in het openbaar hun liefde kunnen laten zien.
Door het proces verandert er veel in het Londense leven en Adrian en Vincent moeten daarin ook hun houding zien te vinden. De 'volkse' Adrian, gewend als hij is aan tegenslagen en moeten knokken voor zijn bestaan, lijkt er beter tegen opgewassen dan de zachte, vriendelijke Vincent. Maar schijn kan bedriegen...
Knap van de schrijfster is dat zij langzamerhand toewerkt naar het proces en dit weet te verweven in het leven van Adrian en Vincent. Het proces is het hoogtepunt van het boek, daarna zakt het verhaal (gelukkig nog maar een paar bladzijden) een beetje in en wordt er toegewerkt naar het volgende boek dat ik weer zeer graag zal willen lezen.
De sfeer van die tijd is prachtig weergegeven evenals de omgeving en de mooi uitgewerkte personages.
Hoewel de hoofdpersonen in dit verhaal Adrian en Vincent zijn, is mijn favoriet eigenlijk de dikke, lieve, excentrieke, betrouwbare Trops.
Waarom dit boek als kinderboek (vanaf 14-15 jaar) wordt uitgegeven is mij echter een raadsel. Het doet qua taal, stijl, sfeer niets onder voor Lelieblank, Scharlakenrood van Michel Faber of boeken van Sarah Waters.
ISBN 9026131607 | Hardcover | 492 pagina's | Uitgeverij De Fontein | 2007
Leeftijd: 15+
© Dettie, april 2007
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
