Meegenomen
Yvonne Vlugt

Als je de informatie achter in het boek gelezen hebt, dan kun je er van uit gaan dat de twee jongens waar het verhaal mee begint, zich in Oeganda bevinden.
Zij zijn jongens van een jaar of elf, dromend van een carrière als profvoetballer. Maar als Dumi aan David vraagt of hij mee wil voetballen, zegt David dat hij niet zo' n zin heeft. Het is wel heel erg heet, maar dat is toch niet te reden: hij heeft die dag nog niets gegeten. Er is niets, het land is in oorlog, en het gaat erg slecht. David heeft geen ouders meer. Zijn moeder is vlak na de geboorte van hem en tweelingzus Lindani overleden, en ze worden opgevoed door hun oma.
Dumi stelt voor om naar de mangobomen te gaan, wie weet hangt er nog wat aan?
Onderweg trekt Dumi hem ineens tegen de grond.

‘Ik kijk naar Dumi, Dumi kijkt naar mij. Over zijn gezicht sijpelt een bloedspoor door de zweetdruppels. Zeker langs een doorn gegaan toen we de bosjes indoken. Midden tussen de acacia’s zitten we, midden tussen de grote stekels. Hij gebaart met zijn hoofd: Terug. Ik knik. We moeten terug, zeker weten. Dit is gevaarlijk. Deze soldaten ontvoeren kinderen, nemen ze mee en laten ze dingen doen. Oorlogsdingen.’

Helaas, ze worden gezien en kunnen niet ontkomen, de soldaten nemen hen zonder pardon mee. Inderdaad leren ze schieten, en moeten ze er met de andere kinderen voor zorgen dat er eten komt. En Raura, hun leider, is streng: ‘geen getuigen!’ zegt hij. Als de jongens wel meedoen aan een aanval, maar hun best doen geen mensen te doden, weet Raura daar wel iets op.
David was al van plan om te vluchten, maar hierna staat zijn besluit echt vast; en als het niet lukt, dan maar dood. Leven als soldaat, als rebel, dat wil hij niet.

Dit boek beschrijft het leven van een kindsoldaat. Dat kunnen jongens zijn, maar ook meisjes. Je kan je niet voorstellen wat voor een leven dat is! Vreselijk! En nog erger is dat het geen fictie is!
Ja, David en Dumi zijn verzonnen, net als de andere personages. Maar er bestaat wel degelijk een fenomeen als kindsoldaten. In Oeganda en andere Afrikaanse landen.
Toen Yvonne Vlugt met een groep middelbare schoolleerlingen in Oeganda was, maakte ze kennis met een gewezen kindsoldaat. Hij was ontsnapt, maar had nog steeds nachtmerries van hetgeen hij meegemaakt had. Deze ontmoeting was de aanleiding tot het schrijven van dit boek, waarin een jongere uit Nederland kan lezen hoe kinderen van hun eigen leeftijd – en jonger zelfs – gedwongen worden tot de vreselijkste dingen. Dingen die ze van hun even niet meer kunnen vergeten. Om na hun ontsnapping toch een zo normaal mogelijk leven te kunnen leiden, is er  de organisatie ‘Save the children’.
Profvoetballer hoeven de kinderen niet te worden, maar ze moeten wel een kans krijgen.

Daar helpt ‘Save the children’ hen bij.
Zie ook Save the children Nederland

ISBN 9789025111793 | Paperback | 128 pagina's | Uitgeverij Holland | april 2012
Leeftijd vanaf 13 jaar

© Marjo, 03 mei 2012