Wendy Stroobant
Duivelsstrijd
Het verhaal speelt ergens in de zeventiende eeuw, in de Zuidelijke Nederlanden.
In een tijd waarin mensen geloofden, aan de kerk en aan duivels. Een tijd van bijgeloof en onwetendheid.
Vijftien jaar eerder zijn er slachtoffers gevallen, en werd de broer van de bisschop, Antoon Hemelsoet, als weerwolf aangeklaagd en terechtgesteld. De bisschop vertrok uit de stad, maar is nu teruggekeerd. Want er is opnieuw een processie van de Huilende Maagd en de bisschop moet die leiden, zoals gebruikelijk. Hij heeft een jong meisje bij zich, Dorothea. De stad denkt dat het zijn meid is, en al wordt ze als zodanig behandeld, ze is de nicht van bisschop Hemelsoet. Dorothea weet dat ze na de processie naar een klooster zal moeten en probeert nog even wat van het echte leven mee te krijgen. Omdat ze haar oom ’s nachts op moet sluiten – hij vecht dan tegen de duivel – heeft ze die kans wel. Maar het is riskant…als hij er achter zou komen!!
Haar oom is een heilige, hij vast het hele jaar door, en doet aan zelfkastijding. Zijn regels zijn als deze:
‘zitten is luieren, en luiheid trekt de duivel aan’
‘licht maakt vrolijk en met pret zul je de hemel niet bereiken’
‘afzondering is een deugd’.
Dorothea weet niet beter, maar droomt van iets anders.
De andere hoofdrolspeler is Lieven. Hij is de zoon van de beul, en daarom wordt hij door de stad uitgekotst. Ook hij droomt van een ander leven, hij wil dichter worden, en zeker niet zijn vader als beul opvolgen. Maar dat wordt wel van hem verwacht.
’s Nachts dwaalt hij door de stad om zwerfhonden te vangen, maar tegelijk is hij op zoek naar de weerwolf. Want: er zijn opnieuw slachtoffers!
Als Dorothea en Lieven elkaar ontmoeten, voelen ze zich tot elkaar aangetrokken. Lieven denkt dat ze iets met de moorden te maken heeft, en Dorothea, die niet weet wie hij is, wil hem voor haar karretje spannen. Dat levert de nodige misverstanden op.
Het is een erg vermakelijk verhaal. Er zijn geheimen, raadsels die opgelost moeten worden, en er is de nodige spanning. Het griezelelement valt wel mee, vind ik, omdat je al vrij snel kunt aanvoelen hoe het verhaal zich zal ontwikkelen. Maar het zit goed in elkaar, is lekker geschreven en maakt nieuwsgierig naar meer van zulke boeken van de hand van Wendy Stroobant.
‘Roddel heeft geen toeter nodig, het kruipt langs de kleinste kieren.’
‘Lievens worden vreten gaatjes in haar hoofd.’
ISBN 9789059084575 | Paperback | 167 pagina's | Davidsfonds Uitgeverij | oktober 2012
Leeftijd 13 +
© Marjo, 15 november 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
