Een dodelijk kaartspel
Rom Molemaker

‘Rond Heuvelgem waren ook heuvels. Hellingen met gras, bloemen en bomen. Als ik de hoogste heuvel beklom keek ik uit over het dorp en dan wist ik wat geluk was.‘

Nu bevindt de 15-jarige Ingel zich in een vreemde omgeving, waar hij en zijn even oude vriend Poppe beland zijn doordat ze hun vaders volgden. In de herberg van Ingels ouders was een vreemde vrouw gearriveerd. Een lelijke oude heks die zich Bitterzoet noemde, en die zich kon veranderen in een prachtige verleidelijke vrouw. Zo lokte ze de mannen van het dorp. Gouden bergen beloofde ze hen en wie er in trapte - bijna allemaal! - verdween spoorloos.
Zij volgden De Weg naar de Rijkdom, waarvandaan nooit iemand ooit terugkeerde.

Ingel zag hoe Bitterzoet een kaart bij de mannen op het voorhoofd hield, waarna ze verdwenen. Samen met Poppe besloot hij de mannen te volgen. Zonder gezien te worden door de vrouw gingen zij dezelfde weg als hun vaders. Doordat zij niet in haar ban waren, bleven ze helder genoeg om uit te zoeken wat er precies gebeurd was en waar ze nu waren.

‘Wat voor mensen werken er in de vlechterij?’ vroeg hij. ‘Mensen die hierheen gekomen zijn of mensen van het land zelf?’
‘Mensen van dit land zijn er niet,’ zei Felkon raadselachtig.
‘Iedereen komt ergens anders vandaan.’

Het lijkt wel een strafkamp, een werkkamp waar ze zich bevinden. Dwangarbeid is het lot van iedereen die naar deze plek is gekomen. Sommigen gelokt, zoals de mannen van Heuvelgem, anderen uit hun land gevlucht voor een tiran.
De jongens zoeken een uitgang, want natuurlijk zijn zijn van plan hun vaders en iedereen die wil te bevrijden. Maar een uitweg lijkt nergens te vinden…

Het verhaal over de twee jongens lijkt een zwart sprookje. Heuvelgem is een onduidelijke plek, in een niet nader benoemde tijd. Wel duidelijk is dat het dorp behoorlijk armoedig is. Geen wonder dat de mannen vallen voor de valse beloften! Het oord waar ze dan terecht komen is nog vreemder, een donkere magische wereld. De plaats waar je moet boeten voor je hebzucht.

Rom Molemaker heeft al menig jeugdboek geschreven, waarvan een aantal aansprekender dan dit verhaal. Het duurt namelijk even voor je echt zin krijgt om verder te lezen, het begint nogal mat en kabbelend. Als het avontuur begint, wil je natuurlijk weten hoe het af loopt. Er zijn helaas geen echte verrassingen meer.

Na de kweekschool te Utrecht afgerond te hebben, stond Molemaker van 1968 tot en met 1996 voor de klas. Sinds 1998 is hij fulltime schrijver. Zijn eerste boek was Olaf de Polaf. Voor Een gang met gele deuren kreeg hij in 2007 de Tip van de Jonge Jury onderscheiding.

ISBN 9789025113643 | Paperback | 224 pagina's | Uitgeverij Holland | maart 2017
Leeftijd: 14+

© Marjo, 17 juli 2017

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Een gang met gele deuren
Rom Molemaker

Een gang met gele deuren.. verwacht je niet een thriller, iets spannends? Maar al is het voor de hoofdpersoon allemaal heel spannend, het is zeker geen thriller. Het is het verhaal over een meisje dat een leeftijdsgenootje onder de tram duwt, met dodelijke afloop. Molemaker heeft dit in de krant gelezen en er een verhaal om heen gemaakt. Hij ging daarvoor op bezoek in de jeugdgevangenis, de meisjesafdeling. En daar wonen de "criminelen" in kamers, die eigenlijk cellen zijn. Met gele deuren. Over die kleur is nagedacht, vertelde hij in een interview. Geel is een vrolijke kleur, expres gekozen omdat het allemaal al zwaar genoeg is als je daar terecht gekomen bent.

Martje is 15, woont in Amsterdam, en geniet van het leven, met haar vriendinnen... en dan vertelt haar moeder haar dat ze gaan verhuizen. Naar Nieuwegein. Martje kan hoog en laag springen, allerlei oplossingen verzinnen om maar in Amsterdam te kunnen blijven, het helpt niet. Het gezin verhuist.
Haar jongere broertje past zich vrij snel aan, maar Martje blijft het vreselijk vinden. Terwijl ze op school langzaam wat leuke contacten maakt, met Glenn, en met Meral, valt haar een groepje meiden op. Ene Gabriëlle heeft duidelijk de leiding, en het lijkt Martje wel spannend om bij dat groepje te horen.
Als ze op een dag op de markt rondzwerft en haast ongemerkt een kettinkje in haar zak laat glijden dat ze niet betaald heeft, spreekt Gabriëlle haar aan. En zo komt het dat Martje bij de bende gaat horen. Ze laat zich meevoeren, al weet ze wel dat ze fout bezig is. En het loopt dus verkeerd af...

Het verhaal gaat alleen over hoe het zo gekomen is dat dit meisje opgesloten wordt in de jeugdgevangenis, en wat ze daar zoal meemaakt. Het geeft geen afloop, Martje komt niet voor de rechter in dit boek.
Spannend dus, maar een verkeerde spanning. Molemaker is niet op sensatie uit, ook is het niet het wijzend vingertje, het is een realistisch verhaal.

ISBN 9026915284 | Hardcover | 159 pagina's | Uitgeverij Unieboek | Het Spectrum | 2005

© Marjo, december 2006

Lees de reacties op het forum en/of reageer: