Natasza Tardio
Onzichtbaar
De achterblijvers doen hun best om hun leven weer op te pakken, maar vooral de moeder van Ana heeft er moeite mee. Het lijkt wel of ze nu haar dochter niet eens meer ziet staan. En eigenlijk heeft ook haar vader maar weinig aandacht voor haar. Maar het leven gaat door.
Als er een schrijfwedstrijd wordt uitgeschreven spoort de leraar Nederlands haar aan om mee te doen. Ze kan immers goed schrijven! En Ana die zich inderdaad al vaker door middel van het schrijven van verhalen staande heeft weten te houden, doet mee. En wint de eerste ronde, en de tweede ronde...
Maar de onderwerpen waarover de verhalen moesten gaan, blijken wel heel dicht bij hun privéleven te staan: een autobiografisch verhaal wordt het verhaal over Daniël; een dialoog wordt een vrij heftige discussie tussen Ana en haar moeder. Ook al beschrijft ze het een en ander niet letterlijk, het is voor de insiders toch duidelijk. Het was te verwachten dat haar moeder dit niet leuk zou vinden, en inderdaad begint de sfeer in huis er onder te lijden. Maar Ana vindt wel steun bij haar vriendin Roos, bij de leraar Nederlands, en bij haar nieuwe vriend, Thomas, die ook meedoet met de verhalenwedstrijd.
En ondanks alle twijfel, ondanks de jaloezie van haar klasgenootje, de ineens opdringerige Lucy, gaat ze door. Al is er blijkbaar iemand die het haar niet gunt: haar schrijfblok verdwijnt; iemand stopt een foto van Daniël in haar tas met de tekst ‘kom je spelen?’
En op een dag vindt Ana haar moeder in een keuken die vol akelige gaslucht hangt en haar moeder belandt in het ziekenhuis, in coma. Moet Ana dan maar stoppen met die wedstrijd? Iemand vindt van wel: er staan cursieve stukjes tekst in het verhaal, van iemand die we niet kennen en die het duidelijk op Ana gemunt heeft. Lucy? Een buitenstaander? Wie heeft er zo’n hekel aan Ana?
‘Ik glimlach. Ze heeft mijn bericht dus ontvangen. Vandaar dat witte, bezorgde gezicht. Mooi zo. Laat het spel maar beginnen.’
Door die vreemde persoon in het verhaal te schrijven, en door een heel goed beeld te geven van het leven van pubermeisjes, kan ik me voorstellen dat ook deze tweede thriller goed in de smaak valt.
Tardio’s stijl is ook vlot, zonder lange beschrijvingen en met pittige dialogen, maar toch vind ik het minder spannend dan het eerste verhaal.
ISBN 9789020609523 | Paperback | 208 pagina's | Uitgeverij Kluitman | april 2014
Leeftijd: 13+
© Marjo, 18 maart 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
