Michael Grant

Toon alleen recensies op Leestafel van Michael Grant in de categorie:

Michael Grant op internet:

Categorie: Recensies 13-15jr

Gone verlaten Grant
Michael Grant

Gone - verlaten
Michael Grant

"het ene moment stond de leraar nog over de Burgeroorlog te praten. En het volgende moment was hij weg.'
En het gebeurt niet alleen in de klas, het gebeurt op de hele school, in het hele stadje, overal in de omgeving: alle volwassenen, iedereen boven de veertien is verdwenen. Zomaar weg. ‘Weggepoeft’ zegt Quinn, maar eigenlijk was er helemaal niets: geen knal, geen lichtflits, geen langzame verdwijning, en ook geen poef... ze waren gewoon weg!

Quinn en zijn vriend Sam zijn nog geen vijftien, maar horen wel tot de oudste kinderen van Perdido Beach. Het stadje heeft een bijnaam: Fall-out Alley, omdat er vlakbij een kerncentrale ligt. Op nog geen zestien kilometer afstand. Lang gelden, in de jaren negentig, was er een ongeluk gebeurd. Toeval, zei men. Er was een komeet op het dak neergekomen, waarbij slechts één persoon was omgekomen en de radioactieve neerslag was opgeruimd. Zei men. Geen reden tot ongerustheid. Zei men.
Langzaam ontdekken de kinderen dat er echt geen volwassene meer is. Baby’s en peuters zijn alleen achtergelaten, televisies, internet en telefoons doen het niet meer. Er is geen enkele manier om hulp in te roepen als ook nog blijkt dat er een ondoordringbare muur om de kerncentrale ligt, in een cirkel van ongeveer zestien kilometer. Ze zullen zelf moeten zien dat ze aan eten en drinken komen, en ze moeten zelf de kleintjes verzorgen. Iedereen kijkt naar Sam, hij die een tijd terug een stuurloos geraakte bus vol kinderen behoed heeft voor de afgrond, hij kan vast wel zeggen wat ze moeten doen.
Sam wil het niet, maar door omstandigheden moet hij tenslotte wel. In een school die buiten de stad ligt namelijk zijn natuurlijk ook de volwassenen verdwenen, en op die school zitten de ‘lastige’ kinderen. Caine, even oud als Sam, is daar de leider, en hij is vastbesloten om de baas over de hele FAKZ (Fall-out Alley Kid Zone) te worden. Sam kan dat niet laten gebeuren, Caine is leider van een terreurbende.
Allebei de jongens hebben twijfelaars onder hun volgelingen, allebei hebben ze een meisje als rechterhand. Sam vriendin, Astrid heeft een klein broertje dat autistisch is. Als blijkt dat veel kinderen speciale gaven hebben, wordt al snel duidelijk dat kleine Pete de sterkste gave van allemaal heeft. Maar alleen Astrid kan contact met hem krijgen. Er ontstaan twee partijen, en natuurlijk moet er strijd gevoerd worden. Maar bij beide leiders hangt de tijd als zwaard van Damocles boven het hoofd: ze zullen spoedig vijftien worden, en ‘poefen’…

Boven ieder hoofdstuk staat de tijd die er nog rest.. We beginnen bij 299 uur, 54 minuten en tellen langzaam terug.
Aanvankelijk lijkt het alleen een apocalyptische jeugdroman. Een ongeluk in een kerncentrale, een groep kinderen die alleen achterblijft en de strijd tussen de goeden en de slechten. Het is allemaal vreselijk spannend. Wat ik evenwel jammer vindt is dat het verhaal steeds ongeloofwaardiger wordt, er gebeuren steeds meer dingen die wel erg fantastisch zijn. Meer en meer wordt het fantasy, in plaats van science-fiction. Je blijft wel doorlezen, maar of ik deel twee ook nog lezen zal? Hm.

Lees de reacties op het forum en/of reageer: