Maureen Johnson
Love Street 13
In Kamer 16 gaat het over Scarlett die met haar ouders, broer en twee zussen in een oud art-deco hotel woont. Dat hotel is nagenoeg failliet en iedereen probeert van alles om toch het hoofd boven water te houden. Gelukkig krijgen ze een bijzondere gast, mevrouw Amberson, die de hele zomer blijft en Scarlett nodig heeft als assistent. Wat volgt is een leuk verhaal dat ik toentertijd met veel plezier gelezen heb.
De flaptekst van Love sSreet 13 belooft meer leuke gebeurtenissen maar ik was op gegeven moment op bladzijde 117 en dacht wat is er nu eigenlijk gebeurd? Nog helemaal niets. Scarlett is nog steeds verliefd op Eric en droomt daar eindeloos over door. Mevrouw Amberson woont niet meer in het hotel, maar heeft een appartement van een vriendin overgenomen. Scarlett is nog steeds haar assistent.
Zo apart en bijzonder als deze vrouw in het boek Kamer 16 was zo weinig komt ze in dit boek uit de verf. En dat is eigenlijk de hele makke van dit boek. Niemand komt goed uit de verf.
Alle personages hangen er een beetje bij, de gebeurtenissen zijn vaak een herhaling uit Kamer 16, zoals de afkeer van Scarlett en haar broer Spencer voor Chip, de vriend van hun zus Lola. Zusje Marlene is dezelfde vervelende klier en de ouders spelen opnieuw nauwelijks een rol. Maar verder ontwikkelt het verhaal zich nauwelijks, het sukkelt maar voort.
Op de flaptekst staat: "Zo moet ze (Scarlett) aanpappen met Max, de irritante broer van een jonge actrice. Overal waar Scarlett heen gaat, duikt hij op. Wat moet ze daar nu van denken?"
Max speelt nauwelijk een rol in het boek, laat staan dat hij overal opduikt.
Verder staat op de flaptekst: "Wanneer haar oudste zus vertelt dat ze tijdens haar vakantie in Las Vegas getrouwd is met haar 18-jarige vriendje, staat Scarletts leven op zijn kop."
Die zus trouwt bijna op het eind van het boek en echt spectaculair wordt het allemaal niet, hooguit een beetje op het verlate huwelijksfeest, maar ook dat is niet echt zo spannend of komisch als de gebeurtenissen in Kamer 16. In dat boek leefde je mee met iedereen en hoopte je op de goede afloop maar als je dit boek dichtslaat vraag je je af wat er nu eigenlijk gebeurd is en dat is bitter weinig.
Helaas zijn vervolgdelen vaak zwakker dan het eerste boek. Er wordt geprobeerd voort te borduren op het succes, maar wat deel één zo leuk of goed maakte ontbreekt dan bij de volgende delen. Zo ook bij dit boek. Maureen Johnson schrijft leuke, vrolijke meidenboeken maar laat ze haar energie steken in echt nieuwe verhalen of meer tijd steken in het vervolg. Het verhaal in Love street 13 wordt uitgesmeerd over 297 pagina's en het lijkt alsof Johnson nauwelijks inspiratie had, het is bijna saai te noemen zeker ten opzichte van Kamer 16. Jammer! Ze kan veel beter.
Ik heb, gezien het eind van dit boek, het gevoel dat er meer boeken over Scarlett en haar familie komen. Hopelijk worden die dan weer net zo humoristisch en goed uitgewerkt als Kamer 16.
(Beide boeken zijn goed afzonderlijk te lezen.)
ISBN 9789026127182 | Paperback | 297 pagina's | Uitgeverij De Fontein | februari 2010
Vertaald door Jeske Nelissen, Geschikt voor 13-15 jaar.
© Dettie, 15 februari 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
