Karen Dierickx
Categorie: Recensies 13-15jr
Wat niemand weet
Rosalie, zestien jaar oud, keert met de hond Princesse terug in haar geboortedorp, waar ze niet welkom is. Een mond meer vullen, dat gaat zomaar niet, het zijn slechte tijden. Maar Rosalie heeft geluk: ze vindt een nieuwe betrekking als inwonende hulp bij Madame Alixte, een alleenstaande vrouw.
Haar naïviteit is na de gebeurtenissen in het huis aan zee wel verdwenen, ze is er sterker uitgekomen. En als de oorlog ook hun dorp bereikt, blijkt ze in staat zich aan te passen aan de omstandigheden. Gelukkig gaat haar vroegere aanbidder, de broer van haar vriendin, het leger in, want ze heeft even helemaal geen zin in mannen en jongens. Eigenlijk heeft ze het prima naar haar zin bij Madame Alixte, en ze vindt het niet echt leuk als er nog iemand bij hen komt wonen. Maar Bérénice blijkt een goede vriendin, al heeft ze zo haar geheimen.
‘Toen ging de deur open en stapte de indringster naar binnen.
Later toen ik haar beter leerde kennen, begreep ik dat ik haar heel onrechtvaardig had beoordeeld, veroordeeld zelfs, en alleen was afgegaan op uiterlijkheden en mijn eigen vooroordelen. Ze stond me echt niet aan. En dat kwam heus niet alleen door onze ontmoeting in de polder of omdat ze hier zomaar de rust komt verstoren. Ze was een jaar of dertig, had heel zwart, kortgeknipt haar, en ondanks de omstandigheden droeg ze modieuze kleren en zag ze er redelijk doorvoed uit.’
Bérénice zal haar leven evenwel totaal veranderen. En als er nog meer inwoning komt, wordt zelfs de bodem onder haar voeten uitgeslagen.
Zal Rosalie sterk genoeg zijn om alle tegenslagen in haar leven, waarvan slechts een deel te maken heeft met de oorlog, te overwinnen?
Het boek begint op een heel akelig punt in haar leven, het is augustus 1918, en ze vertelt hoe haar leven niet lang meer zal duren. Een Duits vuurpeloton zal er een eind aan maken. Maar eerst zal ze ons haar verhaal vertellen.
De kern van het verhaal is hoe een meisje volwassen wordt in de omstandigheden die de schrijfster haar gegeven heeft. Dat is nu 1914-1918, maar de verhalen over het leven in oorlogsomstandigheden lijken erg op verhalen die over latere oorlogen verteld worden: het ondergrondse verzet, de honger en de kou. Er is hier sprake van inkwartiering, van mannen die als ‘arbeidseinsatz’ naar Duitsland moeten en gebroken terugkomen. En ook de hongerwinter, het zijn begrippen die voor ons Nederlanders in een andere tijd geplaatst worden. Natuurlijk zijn het gevolgen van welke oorlog dan ook, maar toch lijkt het nu voor een Nederlandse lezer net alsof het boek niet in de Eerste Wereldoorlog speelt. Maar er is dan weer wel de ontmoeting met Madame Virginie in Gent: dat moet Virginie Loveling zijn, de schrijfster die beroemd werd om haar dagboeken over de oorlogsjaren.
Maakt niet uit: het verhaal over een opgroeiend meisje is universeel, in welke tijd dan ook, en Karen Dierickx schrijft in een haast poëtische meeslepende stijl, en ze doseert haar verhalen met - naast humor, romantiek en spanning, een prachtige psychologische schets van een puber.
‘Met wat ik nu weet, zie ik duidelijk de Rosalies die ik tot dan toe geweest was. Zo had je de dromer Rosalie, het meisje dat geplaagd werd door een niet-aflatend gevoel van ontevredenheid; uit haar ontpopte zich de rebelse Rosalie, die het omgekeerde deed van wat iedereen voor haar had uitgestippeld –zij bleek maar een flits te zijn, een persoon die zich heel goed verstopt had en op het juiste moment had zitten wachten om haar kopje even boven het oppervlak te steken. Later, toen ik de Rosalie was die de weg kwijt was, had ik haar niet meer kunnen terugvinden.’
‘Mijn adem zat gevangen in een wolkje, warrelde nergens heen.’
’Ik kroop in mijn pijn en mijn verdriet als in een dikke, knusse mantel’
ISBN 9789044820638 | Paperback | 321 pagina's | Clavis Uitgeverij | november 2013
Leeftijd: 13+
© Marjo, 15 februari 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De mooiste zomer van mijn leven
Rosalie krijgt de schrik van haar leven als ze die dag bij meneer Jean-Paul en madame Lily in de blauwe salon geroepen wordt. Ze heeft toch niets verkeerd gedaan? Met lood in haar schoenen en in gedachte al afscheid nemend stapt ze de kamer binnen. Daar hoort ze echter tot haar grote vreugde dat ze de drie aankomende zomermaanden met madame meegaat naar zee! De zee die ze nog nooit gezien heeft! Natuurlijk wordt het geen snoepreisje maar moet ze mee om Princesse te verzorgen. Rosalie is namelijk het 'kindermeisje' van Princesse, de Afghaanse windhond.
De mooie, jonge madame Lily lijdt aan hevige hoofdpijnen en zee zal haar goeddoen. Ze gaat logeren bij een verre neef van de schriele, stakerige, en oude meneer Jean-Paul. Eenmaal aangekomen bij het huis van het excentrieke echtpaar, meneer Edgar en madame Marie-France, maakt Rosalie kennis met Noëlle de dienstmeid die een paar jaar ouder is dan Rosalie en de struise kokkin Ernestine, een gemoedelijke oudere vrouw.
Madame Lily knapt zienderogen op, haar ogen glanzen, haar wangen vertonen een blos, haar handen bewegen levendig en haar anders zulke bleke lippen die altijd tot een witte streep vertrokken waren blijken tot Rosalies verbazing rood.
Rosalie geniet van het mooie lichte huis, het gezelschap van de Noëlle en Ernestine en van de middagwandelingen als madame Lily even uitrust. Tijdens die wandelingen ontmoet ze Friedrich, de tuinman van de buren die elke zomer naar hun huis, Villa Sonnenschein, komen. Ze ziet hem bijna elke dag en de onschuldige, naïeve Rosalie weet zich geen houding te geven, als Friedrich wat tegen haar zegt bloost ze tot achter haar oren en weet ze niets te zeggen. Ze kijkt uit naar de ontmoetingen en neemt zich steeds voor dat ze niets zal zeggen, of dat verhaal, dat voorval aan hem zal vertellen of... Kortom, Rosalie is verliefd ook al weet ze niet dat dat gevoel 'verliefd zijn' is. Friedrich is erg aardig voor haar, maakt leuke opmerkingen en zelfs Princesse is helemaal gek van Friedrich. Alles is pril en onschuldig. Rosalie geniet.
Noëlle plaagt haar veel en vaak omdat Rosalie zo afwezig is en met haar scherpe tong en rake opmerkingen brengt ze Rosalie vaak in verwarring. Wat bedoelt Noëlle toch steeds?
Madame Lily blijkt tot Rosalies ontsteltenis een heel andere vrouw te zijn dan de vrouw die ze thuis in de stad kende.
En dan komt Victor, de zoon des huizes, thuis. De eerste keer dat Rosalie hem ziet, slaan haar benen bijna onder haar vandaan. Victor is haar droomman, hij is zo enorm knap! En hij weet dat ook. Hij flirt met haar en Rosalie ziet vanaf die tijd niemand anders meer dan Victor, ze droomt van hem, ziet elke blik, voelt elke lichte aanraking. Haar gevoelens voor Friedrich zijn totaal naar de achtergrond verdreven. Rosalie kent deze gevoelens niet! Ze wil bij Victor zijn, hem aanraken en meer...
Maar de mooiste zomer van Rosalies leven verandert langzamerhand, Noëlle vertelt over artikelen in de Gazet. Rosalie ondekt dingen waar ze erg van schrikt. Rosalie belandt in een achtbaan van gevoelens, ze zweeft op hoge toppen en dondert de diepte in. Rosalie wordt die zomer in één klap volwassen.
En dan breekt de oorlog uit...
Het is een ontroerend en aangrijpend boek, de afloop is anders dan je verwacht maar niettemin indrukwekkend. Het verhaal wordt door Rosalie zelf in de ik-vorm verteld. De schrijfster weet de spanning er goed in te houden door telkens korte zinnetjes te schrijven die naar dingen die komen gaan verwijzen. Je voelt dat er iets staat te gebeuren, maar wat?
Het is het eerste deel van een tweeluik en je zou willen dat het tweede deel al uit was want je wilt weten hoe het verder gaat met Rosalie. Hoe zal het haar na deze bijzondere, heftige, hectische zomer vergaan? Je mag hopen dat veel jongeren dit gaan lezen, menig boek voor volwassenen haalt het niet bij dit mooie verhaal.
ISBN 9789044816088 | Hardcover | 148 pagina's | Clavis Uitgeverij | oktober 2011
Leeftijd: 14+
© Dettie, 05 november 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De mooiste zomer van mijn leven
Rosalie is een meisje van misschien dertien, veertien jaar, sinds een half jaartje kindermeisje bij een deftige familie. Nou ja, kindermeisje? Haar ‘kind’ is een hond, een Afghaanse windhond, mooi maar voor de eigenaresse Madame Lily te bewerkelijk. Dus huurt ze Rosalie in. Als Madame Lily de zomer gaat doorbrengen aan zee, is het logisch dat Rosalie meegaat. Niet voor het meisje zelf trouwens, als ze bij haar mevrouw geroepen wordt is ze bang dat ze weer terug moet naar haar oude leventje, dat van voordat Tante, die in Madame Lily’s keuken werkt, haar bij zich nam. Ze woonde met haar ouders heel armoedig op het Vlaamse platteland.
Maar gelukkig: ze mag blijven en mee naar zee! Daar ontmoet ze twee mannen, die haar leven zullen veranderen: de Duitse Heinrich, manusje van alles bij de buren, en meneer Victor, zoon des huizes.
Rosalie is een erg naïef kind aan wie nooit wat verteld is bovendien. Ze heeft geen idee waarom ze iedere maand bloed verliest, ze weet niet wat die kriebels in haar buik betekenen, ze heeft geen idee wat Madame Lily en meneer Edgar in het atelier uitspoken.
Het is eigenlijk niet veel meer dan een luchtig soapverhaal als je de korte inhoud vertelt. Maar gelukkig weet Dierickx er een mooie psychologisch portret van te maken.
Al zullen de meisjes van tegenwoordig wel degelijk op de hoogte zijn van het feit dat er geen kindjesboot bestaat, de gevoelens blijven gelijk. Daarom zal dit boek de hedendaagse jonge dames zeker aanspreken. Karen Dierickx beschrijft de zielenroerselen van Rosalie heel overtuigend, als ook de achtergrond; het begin van de Eerste Wereldoorlog wordt als terloops verteld doordat het keukenmeisje Noella de krant leest. Niet opdringerig dus. En met af en toe een klein blikje vooruit houdt ze de spanning erin.
Het maakt in ieder geval zeer nieuwsgierig naar een vervolg, want het is duidelijk dat dat er komen moet.
ISBN 9789044816088 | Hardcover | 148 pagina's | Clavis Uitgeverij | oktober 2011
Leeftijd: 14+
© Marjo, 25 februari 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer: