Karen Cushman
Dàt nooit!
Catherine komt van goede huize en vindt dat vreselijk. Ze moet een dame zijn maar ze zou veel liever met de dorpelingen spelen die zich niet aan zulke strenge regels vast houden. Maar nee zij moet borduren, en spinnen en zich netjes gedragen. Ze is graag bij de geitenhoeder die wetenschapper wilt worden. Als ze 14 is moet Catherine uitgehuwlijkt worden, eigenlijk om haar vader te spekken. Nadat ze diverse kandidaten heeft weten af te schrikken komt er een man die niet af te schrikken valt. Ze heeft de man gezien en ze vindt hem echt verschrikkelijk maar wat moet ze doen?
Ze maakt ruzie met haar vader, wordt constant vanwege haar gedrag in haar kamer opgesloten, probeert haar moeder om te praten maar niets helpt. Ze moet wat verzinnen, maar wat?
En de dag van haar huwelijk komt steeds dichterbij...
Een leuk boek, het is in dagboekvorm geschreven wat het extra leuk maakt.
Historisch klopt er niet veel van maar dat mag de pret niet drukken. Op de voorkant van het boek zie je Catherine heel boos zitten tussen allemaal lachende, vrolijke mensen.
Goed zijn haar godsdienstige overpeinzingen. Waarom vroeg niemand aan Lazarus hoe de hemel eruit zag of de hel? Waarom gebruikte Jezus zijn wonderbaarlijke kracht om melaatsen te genezen en maakte hij geen kruid of bloem die hen kon helpen? Heeft Noach wel alle dieren meegenomen of alleen de dieren die hem aanspraken?
Het is geen religieus boek, maar gewoon een erg leuk kinderboek. Ik heb vaak zitten grinniken.
ISBN 9060699602 | Hardcover | 173 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | 1995
Leeftijd: 14+
© Dettie, maart 2005
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Dàt nooit!
Ze laat de hoofdpersoon, een veertienjarig meisje, in dagboekvorm vertellen over haar leven. Het speelt in het begin van de dertiende eeuw. Catherine, bijnaam Vogeltje, schrijft dat boek, het is meteen duidelijk dat ze uit de betere kringen afkomstig moet zijn. Het gewone volk kan immers niet lezen of schrijven. Ze brengt haar tijd door met handwerken, lakens en kleden omzomen. Wat heeft ze daar een hekel aan, en ze doet alles wat ze kan om er onderuit te komen. Mede daarom is ze jaloers op de meisjes uit het gewone volk, want die mogen hun tijd buiten doorbrengen, en omgaan met wie ze willen. En ze kunnen toch wel mooi zelf meebeslissen met wie ze trouwen. Catherine moet trouwen met de man die haar vader voor haar uitzoekt. En dat zo'n man een oude, lelijke of ongemanierde man is, dat vindt haar vader niet belangrijk, het gaat hem om status en geld. Arme Catherine!
Maar ze legt zich er niet bij neer. De ene kandidaat na de andere weet ze af te schrikken, maar natuurlijk komt er tenslotte een kandidaat die daar door heen kijkt. Er valt niet meer aan te ontkomen.
Maar dit is een Amerikaans boek, en wat je verwacht gebeurt: alles komt goed. Cushman geeft een beeld van het leven uit de dertiende eeuw, voor zover het bekend is. In een nawoord vertelt ze daar meer over.
De invulling van de gedachtewereld van zo'n meisje is natuurlijk geheel van haar hand. Ze stelt dat mensen zichzelf in die tijd heel anders zagen dan wij nu doen, maar haar hoofdpersoon is toch wel herkenbaar als een meisje zoals meisjes nu ook zijn, met puberachtig gedrag. Maar waarom zou dat ook anders geweest zijn door de jaren heen?
Een boek waar niet veel spannends in gebeurt, maar dat wel een leuk beeld geeft van de vroege middeleeuwen in Engeland.
ISBN 9069699602 | Hardcover | 173 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | augustus 1995
Vertaald door Lilan Schreuder | Leeftijd: 14+
© Marjo, 03 mei 2009
Lees de reacties op het forum en/of reageer: