Jenny Valentine

Toon alleen recensies op Leestafel van Jenny Valentine in de categorie:
Jenny Valentine op internet:

 

Het dubbelleven van Cassiel Roadnight Het dubbelleven van Cassiel Roadnight


Chap is 16 en alleen op de wereld. Hij heeft geen vrienden en geen familie op zijn opa na. Deze aan alcohol verslaafde opa probeert hem op zijn eigen, uitzonderlijke, manier op te voeden. Als de oude man door een ongeval niet langer voor hem kan zorgen, verdwijnt ook hij uit beeld. Waarheen weet Chap niet. Hoe het verder moet met zijn leven weet hij al helemaal niet. Dan gebeurt er iets wat zijn leven op zijn kop zet. Hij verblijft in een opvanghuis en wordt herkend als de sinds twee jaar vermiste Cassiel Roadnight. Waarom mensen hem voor Cassiel aanzien wordt duidelijk als Chap een foto van hem onder ogen krijgt. Ze lijken als twee druppels water op elkaar. Maar Chap is Cassiel niet. Het verlangen naar een thuis neemt echter de overhand. Chap gaat mee in het verhaal en neemt de identiteit van Cassiel Roadnight aan. Hij vertrekt naar zijn nieuwe thuis waar zijn zogenaamde familie op hem wacht. Het rooskleurige leven waar hij op hoopte blijft echter uit. Cassiel was ten tijde van zijn verdwijning bij iets ernstigs betrokken en nu is Chap de pineut.

Het dubbelleven van Cassiel Roadnight is een prachtig, ontroerend verhaal en uitstekend geschreven. Het is een voortreffelijk boek voor tieners die zich veelal zullen herkennen in de figuur van Chap die zo wanhopig op zoek is naar zichzelf. Ook voor volwassen lezers is het boek zeer de moeite waard vanwege de treffende en ontwapenende schrijfstijl. Deze stijl van Jenny Valentine is haast kort en bondig te noemen. Er worden niet veel woorden besteed aan opsmuk en onnodige details. Het verhaal wordt verteld zoals het is, zoals het beleefd wordt door een jongen van 16. Dit maakt het verhaal oprecht en puur.
Een juweeltje van een boek. Van mij had het verhaal nog wel iets meer uitgewerkt mogen worden maar dat is nauwelijks een minpunt te noemen.

Jenny Valentine heeft al een aantal boeken op haar naam staan waar onder haar debuut, Op zoek naar Violet Park. Deze is bekroond met de Guardian Childrens Fiction Price. Ze studeerde Engelse Literatuur en is getrouwd met een zanger/songwriter. Ze heeft twee dochters. Kenmerkend aan haar boeken is dat ze over jonge mensen gaan die op zichzelf aangewezen zijn.


ISBN 9789048808953 | Hardcover | 240 pagina's | Dutch Media Uitgevers | maart 2011
Vanaf 13 jaar Vertaald door Jenny de Jonge

© Annemarie, 18 april 2011


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Het dubbelleven van Cassiel Roadnight Het dubbelleven van Cassiel Roadnight






‘Toen ik Cassiels leven stal, dacht ik dat het een beter leven was dan het mijne. Ik dacht dat hij gelukkiger was, stevig en beter in zijn vel zat dan ik. Ik dacht dat hij een liefhebbende harmonieuze familie had. Ik wilde wat hij had. Nu had ik geen idee wat dat was. Ik had geen idee wie ze waren.’


Wie is Cassiel Roadnight? De hoofdpersoon van dit spannende verhaal zou het maar wat graag weten, want als hij  door omstandigheden in een opvanghuis terecht is gekomen, is de leiding daar erg blij. Zij hebben ontdekt dat HIJ Cassiel is, en ze hebben inderdaad een foto om dat te bewijzen. De jongen, die zich later Chap noemt, lijkt er sprekend op, is ook nog ongeveer even oud, maar hij weet zeer zeker dat hij zelf die Cassiel niet is. Hij is zijn achtergrond niet vergeten, al wil hij er dan niets over vertellen.
Maar nu is daar een kans. Moet hij die aangrijpen? Zal hij doen of hij Cassiel is, en dan opgenomen worden in een normaal gezin? Dat soort leven kent hij niet, maar hij wil het graag.
En zo laat Chap zich ophalen door zijn zogenaamde zus, Edie, die ook als ze tegenover hem staat er van overtuigd dat hij haar broer is, die twee jaar eerder verdween.

We beleven door de ogen van de ene zestienjarige jongen twee levens. De achtergrond van Chap is wazig, een geheim dat ontraadseld moet worden. Wat verbergt hij? Waarom praat hij er niet over? En dan Cassiel. Als Chap dus niet Cassiel is, zoals hij dat immers weet, waar is Cassiel dan? Loopt hij het risico dat de echte Cassiel ieder moment voor zijn neus kan staan?
En het gezin waar hij in terecht is gekomen is niet bepaald een doorsneegezin. Moeder Helene drinkt en slikt pillen, zus Edie werkt niet, studeert niet, hangt maar wat rond. Beiden, en nu dus ook Chap, zijn afhankelijk van grote broer Frank, die een blitskikker is, en over grote sommen geld lijkt te beschikken. Met de vrouwen heeft Chap geen moeite, iedere ontmaskering weet hij bij hen te vermijden -  in twee jaar kan veel veranderen, kan je zelfs vegetariër worden – zelfs al constateert Edie dat hij liever is. Bijkomend voordeel is dat in de tijd dat de echte Cassiel weg was, de Roadnights verhuisd zijn. Het is dus niet gek dat alles nieuw is voor de verloren zoon.

‘Ik vind het wel prettig, ‘zei ze. ‘Als ik eerlijk ben.’
‘Vindt wat prettig?’ vroeg ik.
‘De nieuwe, verbeterde, superaardige Cassiel,’zei ze, ‘die aardig is voor zijn moeder en helpt in de keuken.’


Broer Frank, dat is evenwel een ander verhaal. Hoe anders, dat komt hij helaas snel aan de weet. Vijf november nadert, de dag waarop het vreugdevuur wordt afgestoken dat een evenement is in het stadje, en de dag waarop Cassiel twee jaar geleden verdween.


Natuurlijk lees je dit verhaal vooral omdat het spannend is, omdat er vanaf het begin vragen oprijzen die je beantwoord wil zien, maar het is meer dan dat. Het gaat er over wie je bent. Kun je jezelf zijn, ook als je doorgaat voor een ander?
Ook in dit boek voert Jenny Valentine personages op die niet ‘gewoon’ zijn. Ze zijn buitenbeentjes, ze zijn eenzaam, en wanhopig op zoek naar een beetje geluk, maar niet in staat het leven in de hand te nemen.
Het zou een gewone jeugdthriller zijn, ware het niet dat Valentine een prachtige schrijfstijl heeft, en diep weet door te dringen in de psyche van een jongere. Het is in ieder geval zeer overtuigend.


ISBN 9789048808953 | Hardcover | 240 pagina's | Dutch Media Uitgevers | maart 2011
Vertaald door Jenny de Jonge  Leeftijd: vanaf 13 jaar.

© Marjo, 23 mei 2011