Neil en ik
Jacques Brooijmans

We gaan verhuizen, zegt de moeder van Kick bij het ontbijt...
Zus Flo en broer Matt zijn er niet blij mee, erger nog, ze vinden het vreselijk. Kick vindt het niet zo heel erg. Hij heeft maar één vriend, maar echt vervelend vindt hij het niet als hij hem niet meer zou zien. Kick is een heel rustige, onopvallende jongen. Hij maakt niet zo makkelijk contact maar daar zit hij niet mee, hij vermaakt zich altijd wel. Ze gaan nu verhuizen naar een middelgrote stad en dat spreekt hem wel aan.

Als ze daar eenmaal wonen lijkt het net of mensen hem kennen, hij krijgt allemaal opmerkingen naar zijn hoofd die niet echt leuk zijn. Hij snapt er niets van. En dan staat ineens de politie voor de deur. Kick zou bushokjes in elkaar getrapt hebben, ruzie met mensen gemaakt hebben en nog veel meer dingen. Iedereen is stomverbaasd. Kick? Dat kan haast niet, die doet zoiets niet. Kick is net zo verbaasd als de rest van het gezin.
Maar ondanks dat hij natuurlijk alles ontkent ziet hij dat mensen gaan twijfelen... waar rook is, is vuur. Gelukkig geloven zijn ouders hem wel en zijn twee nieuwe vrienden ook. Bovendien blijkt zijn broer Matt ook aardiger dan Kick dacht.

En dan... ontmoet hij Neil. Het kon zijn tweelingbroer zijn!
Aanvankelijk vertelt hij thuis niets over Neil. Kick is bijna dagelijks bij Neil en zowel Kick als Neil vinden het heel bijzonder dat ze zoveel op elkaar lijken. Maar als ze een keer opgepakt worden door de politie en bij Kicks huis worden afgeleverd komt alles uit. Neil heeft niemand die voor hem zorgt en Kicks ouders vinden dat heel erg. Ze nemen Neil in huis...
 
Iedereen is blij en ze zijn zelfs een beetje jaloers op Kick. Hij heeft toch maar mooi een soulmaatje, een alter ego gevonden, dit kan nooit meer stuk gaan. Maar Kick en Neil nemen elkaars gedrag over en Kick weet af en toe zelf niet meer wie hij is. Hij merkt steeds vaker dat mensen hem aanspreken met Neil, zelfs zijn ouders vergissen zich. Bovendien is Neil veel vlotter, leuker, gezelliger vindt Kick. Hij is de rustige, de stille... Ergens wil hij ook wel zo vlot zijn maar dat zit niet in zijn aard.
Terwijl iedereen alles fantastisch vindt raakt Kick steeds meer zichzelf kwijt. Zijn stemmingen wisselen steeds vaker. Er moet iets gebeuren...
 
Het is een erg mooi psychologisch verhaal. Als je het uit hebt blijft het nog een tijdje door je hoofd spoken. Je vraagt je af hoe het zou zijn als het jou zou overkomen. Zou je jaloers zijn op alle aandacht voor de ander of het leuk vinden, zou je lachen of kwaad worden als mensen je met de verkeerde naam aanspraken, zou je zo op kunnen gaan in de ander dat je je ook de ander voelt, bijna bént? Zou je ook op gegeven moment willen dat iedereen je weer als jezelf, je eigen unieke ik zag? Of zou je het wel makkelijk vinden dat je bij wijze van spreken inwisselbaar bent?
Jacques Brooijmans heeft de gevoelens van Kick erg goed verwoord. Het is nergens overtrokken of ongeloofwaardig. Schitterend boek. 

ISBN 9789044807943 | Hardcover | 200 pagina's | Clavis Uitgeverij | 2007
Leeftijd: 14+

© Dettie, februari 2008

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Neil en ik
Jacques Brooijmans

De ik-figuur is een jongen van vijftien, Kick. Hij woont met zijn ouders, oudere broer en jongere zus in een middelgrote stad. Ze wonen er nog maar net, en hij is nog druk doende zijn nieuwe leven in te richten en zijn weg te zoeken als hij een paar vreemde dingen meemaakt. Mensen spreken hem aan alsof ze hem kennen terwijl hij die mensen nog nooit gezien heeft. Als het nu op een vriendelijke manier was, maar ze beschuldigen hem van het omver trappen van vuilcontainers, van het vernielen van tuintjes en ook nog van het omver rijden van mensen. Kick weet niet of hij nu zelf gek aan het worden is, of dat die mensen gek zijn... Hij vindt zichzelf een hele brave jongen, het kan toch niet zo zijn dat hij zulke dingen doet terwijl hij het niet eens weet? Maar de politie komt aan de deur, en op school moet hij bij de directeur komen.

En dan staat hij op een dag bij een stoplicht te wachten. Naast hem staat ook een jongen. Als die zijn gezicht een beetje draait, is het alsof Kick in een spiegel kijkt... Hij schrikt vreselijk en wil niets met die jongen te maken hebben. Hij is dus niet van plan om de afspraak die de jongen met hem wilde maken na te komen.
Is het nieuwsgierigheid of noodlot? Natuurlijk staat hij op de afgesproken tijd op de afgesproken plaats, en het is het begin van een fascinerende tijd: de jongen die Neil heet lijkt niet alleen in uiterlijk sprekend op hem, ook zijn doen en laten vertoont overeenkomsten.
Mocht de lezer nu gaan vermoeden dat er iets verzwegen is in het verleden van Kicks ouders, dat komt hij bedrogen uit. Neil is geen familie, maar de identieke dubbelganger.

Brooijmans vertelt het verhaal vanuit de belevingswereld van Kick: de schrik dat hij niet uniek is. De sterke aantrekkingskracht van die vreemde, en toch zo vertrouwde jongen kan hij niet van zich afschuiven, ook al zou hij het willen. Er zitten ook wel lollige kanten aan natuurlijk. En Neil is een prima vriend. Maar ergens blijft het Kick steken: ze lijken steeds meer op elkaar, en zelfs zijn ouders kunnen hen niet meer uit elkaar houden. Er moet iets gebeuren, hij wil zich niet zo laten ondersneeuwen.

Het boek bestaat uit twee delen. In het eerste is alles nog gewoon, al zijn de beschuldigingen al wel begonnen. Maar in deel twee staat Kicks wereld op zijn kop: en de cijfers boven de hoofdstukken ook. Grapje natuurlijk, maar toch. Het thema is jezelf zijn. In dit boek wordt de hoofdpersoon wel op een haal aparte manier gedwongen om zijn keuzes in het leven te maken, maar het is natuurlijk wel een keuze die ieder mens ooit moet maken: wie ben je eigenlijk? Waar sta je voor?
Een origineel verhaal, en het leest ook nog lekker ook.

ISBN 9789044807943 | Hardcover | 200 pagina's | Clavis Uitgeverij | 2007
Leeftijd: 14+

© Marjo, maart 2008