Anna Woltz

Toon alleen recensies op Leestafel van Anna Woltz in de categorie:
Anna Woltz op internet:
 

Honderd uur nacht Honderd uur nacht


De vader van de veertienjarige Emilia draagt broeken van ribfluweel en kijkt het liefst naar de sterren. Hij is onlangs benoemd tot directeur van een middelbare school, waar hij al les gaf. Haar moeder is een befaamd Ierse kunstenares, iemand die doet wat er in haar hoofd opkomt, en eigenlijk vindt dat haar dochter dat ook wel kan doen.
Maar dat Emilia weg zou lopen was toch niet de bedoeling.
En dat heeft ze nu gedaan. Met haar vaders creditcard heeft ze een vlucht naar New York geboekt, en een studio gehuurd. Thuis heeft ze een briefje achtergelaten dat ze naar Duitsland is, naar haar vroegere oppas.
Daar staat ze dan. In New York. De studio vindt ze vrij snel, maar degene die de deur opendoet is niet wie ze zich had voorgesteld: het is een jongen die nauwelijks ouder is dan zij.  Maar wel met de goede naam! Hoe zit dat?

Jawel: ze is in zee gegaan met een oplichter. Haar geld, nou ja, dat van haar vader, is weg. Iemand zet daar de bloemetjes mee buiten. En daar staat ze dan: in een vreemde stad, zonder onderdak, en erger: er blijkt een orkaan onderweg naar New York!
Dat heeft ook voordelen: er kan geen vliegtuig landen dus voorlopig blijven haar ouders wel weg.
In deze onzekere tijden ontmoet ze andere jongeren. Ze hoeft niet alleen haar weg te vinden door de donkere stad. Want orkaan Sandy raast inderdaad over New York...

In de meeste historische verhalen gaat het de schrijfster om de geschiedenis. In dit boek heb ik het gevoel dat het vooral om de jongeren gaat. Het speelt tegen de achtergrond van de orkaan, en de schrijfster verwerkt haar eigen ervaringen daarin, maar de jongeren hadden ook in andere situaties kunnen verkeren. Zolang ze maar ieder op een andere manier afgesloten waren van hun ouders. Het verhaal gaat over hoe ze zich staande houden, terwijl ze zo verschillend zijn, zonder volwassen inbreng: vier kinderen, de jongste negen jaar, de oudste zeventien, met ieder een eigen karakter, eigen problemen, en eigen oplossingen.
Anna Woltz doet dat fantastisch. Het lijkt wel een sprookje, maar tegelijk is het geheel heel overtuigend en realistisch neergezet. Hoe overleef je als er geen water, geen elektriciteit en  - het ergste - geen mobiel verkeer is?
Dat is het hoofdthema, met veel subthema’s. Emilia lijdt bijvoorbeeld aan smetvrees. Kun je je voorstellen hoe erg dat is in een situatie als deze?

Het is geschreven in een vlotte stijl, met veel pittige dialogen, en vooral veel humor.


ISBN 9789045116396 | Paperback | 214 pagina's | Querido | juli 2014
Leeftijd: 13+

© Marjo, 08 april 2015


Lees de reacties op het forum en/of reageer: