Ton van der Lee

Toon alleen recensies op Leestafel van Ton van der Lee in de categorie:
 

De nieuwe Dik Trom De nieuwe Dik Trom


Toen Diks vader de boerderij van zijn vader erfde, is het gezin naar het dorp verhuisd, waar de wortels van de familie liggen. Diks moeder is er een bedrijfje in biologische producten begonnen, maar zijn vader gaat gewoon werken bij een transportbedrijf. Echte boeren zijn ze niet. Dat is de vader van zijn vriend, Tim, wel.


Als het verhaal begint fietst Dik met Tim naar school. Er is een nieuwe leerling die dag, een donkere jongen. Hij komt uit Kenia vertelt hij, en heet Ntoros. Als hij na school wordt lastig gevallen door de twee pestkoppen uit de klas, nemen Dik en Tim hem onder hun hoede. En zo worden ze vrienden. Met Ntoros vormen ze de Orde van de Speer, een geheime club die ze met oude rituelen opstarten.  ‘Dapper als een leeuw, sterk als een olifant en vrij als een vogel’.
Maar de Orde van de Speer is niets zonder speer! Er ligt er vast wel een in het gezonken dorpje, aan de andere kant van de dijk. Als hun geleende bootje zinkt, worden ze net op tijd gered, maar nu zijn ze een boot schuldig aan meneer Van Hamelinck, een rijke man, die graag vertelt over zijn verleden als jager in Afrika, en als strijder. Die meneer Van Hamelinck is de kwaadste niet, hij helpt de jongens graag bij hun verdere activiteiten, zoals de strijd tegen dierproeven. Daar is Amber mee op de proppen gekomen, het meisje waar Dik wel wat meer mee wil. Ach, ze zijn pas elf...
Ntoros vertelt de jongens veel over de gewoonten van zijn volk, de Maasai: het praten met dieren, het contact met overledenen. Vooral de spreuken van zijn volk komen vaak te pas.

Verschillende avonturen, die elkaar in een snel tempo opvolgen, brengen de lezer bij Nick en Simon en bij Jantje, bij buitenaardse cirkels in een maïsveld, naar een circus met een gevaarlijke olifant. Er is een dolgedraaide stier, maar ook serieuzere zaken als dierproeven en de vluchtelingenproblematiek.  De voetbalkwestie is dan wel een inkopper, het verhaal rond de ganzen is leuk in het verhaal verwerkt.
Het is echt een feelgood avonturenboek. Deze moderne Dik Trom is eigentijds, in woordgebruik, en belevenissen. De bladspiegel is ruim, de hoofdstukken goed te behappen en er staan enkele tekeningen in het boek.

Ik  heb ooit de boeken over Dik Trom gelezen, voorgelezen ook, maar het is te lang geleden. Ik kan niet vergelijken. Nu hoeft dat ook helemaal niet natuurlijk. Het is gewoon lekker om te lezen en met de feitjes die in de tekst verstopt zitten, kun je er nog wat van leren ook. Heel leuk boek! Geschreven door een achterkleinzoon van C. Joh. Kieviet!

‘De drie vrienden kijken elkaar verward aan. Hoe kan een blinde vrouw weten dat een van hen uit Afrika komt? De vrouw lacht schor en raspend. ‘Geeft niet dat jullie een beetje bang zijn. We zien elkaar nog wel.’ Ze draait zich om en loopt haar woonwagen in terwijl ze binnensmonds iets mompelt. ‘Dacht ik niet dus,’ zegt Dik. Tim wil de oude vrouw nog iets naroepen, maar Ntoros legt een hand op zijn arm.
‘Beledig de krokodil niet voor je de rivier bent overgestoken.’



ISBN 9789020621051 | Hardcover | 174 pagina's | Uitgeverij Kluitman | oktober 2010
Leeftijd: vanaf tien jaar Tekeningen van Richard van de Pol  

© Marjo, 02 mei 2011