Thérèse Major
Categorie: Recensies 10-12jr
Mama kom terug!
Dit boek bleek het derde uit een serie te zijn. Je merkt dat wel tijdens het lezen omdat er naar de andere boeken verwezen wordt, maar je kunt het verhaal gelukkig ook goed volgen zonder die andere gelezen te hebben. De verteller is de tienjarige Johnny Mooiweer. In een heel eigen stijl vertelt hij over het gemis van zijn moeder. Hij is er zelf de oorzaak van dat zijn moeder daar na de vakantie achtergebleven is. Zij is namelijk van Hongaarse afkomst, ze logeerden bij familie, en Johnny heeft bij zijn gesnuffel door het huis een brief gevonden waaruit bleek dat degene van wie hij altijd dacht dat het zijn opa was, dat dus helemaal niet is!
Hij is net van vakantie in Hongarije, met alleen zijn vader en zijn broer, en hij mist zijn moeder heel erg. Zijn vader heeft het druk mat een nieuwe zaak, zijn broer ligt liever in bed, dus Johnny moet heel veel zelf doen.
Mama moet thuiskomen vindt hij. Hij heeft via zijn vriend B B e-mailcontact met zijn moeder, maar ze wil niet komen. Ze moet eerst haar echte vader vinden, die een Hongaarse communist blijkt te zijn.
Johnny moet dus een andere manier vinden...
De manier waarop het boek geschreven is, met dat eigen taaltje, en het gebruik van moderne woorden is heel leuk, en zal vast aanslaan bij de jonge lezers. Ook het verhaal waarschijnlijk wel: het is avontuurlijk, realistisch, en met humor geschreven.
Maar mij als volwassene stoort het dat de jongen wel heel erg toevallig allerlei dingen ontdekt, die volwassenen nooit vinden. Daar wordt verder ook geen aandacht aan besteed, in de zin van speciale gaven of zoiets. Dan had het nog aannemelijk geleken. Maar of dit iets is wat kinderen stoort?
ISBN 9789046804032 | Hardcover | 189 pagina's | Nieuw Amsterdam | september 2008
© Marjo, 23 maart 2009
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De duik 'one dive can f*ck up your life'
De 18-jarige Peter duikt in water dat nog geen 30 centimeter diep blijkt te zijn en breekt zijn nek. Behalve een beetje gevoel in zijn armen is hij vanaf de nek verlamd, en dat komt nooit meer goed. Hij moet leren omgaan met zijn handicap. Een jonge vent, in de bloei van zijn leven, is voor de rest van dat leven afhankelijk van anderen.
Wat dit boek zo apart maakt is de vorm: er zijn steeds andere mensen aan het woord, die vertellen over wat er gebeurt en wat ze daar van vinden, als worden ze geïnterviewd. Die personen zijn Peter zelf, zijn ouders, zijn zus en twee broers, en zijn vrienden. Zij waren er bij toen het gebeurde en blijven een rol spelen in zijn leven.
Door het verhaal zo op te tekenen krijg je een dubbel beeld: Peter vertelt zijn eigen verhaal, maar we lezen ook over de observaties van anderen. De insider en de outsider aan het woord als het ware. Het ongeluk heeft op iedereen grote invloed. Het wordt nergens sentimenteel, Peter redt het ook met zijn handicap...
Milan (broer)
"In de tijd voor het ongeluk, als we gingen stappen, zei Peter vaak tegen me: "Als er wat gebeurt, help ik je," want hij was groter. Maar nadat hij dat ongeluk had gehad, dacht ik: nee, het was toch altijd een beetje andersom.
Ik heb het idee dat ik me het liefst drie keer omdraai voor ik iets doe, en dat Peter het pats!, in één keer doet.
Over zulke dingen denk je niet veel na, totdat hij dat ongeluk krijgt. Dan vraag je je af: hoe zat het eigenlijk?
Wie was Peter? Wie was ik?"
ISBN 9046803503 | Paperback | 122 pagina's | Nieuw Amsterdam | november 2007
© Marjo, mei 2008
Lees de reacties op het forum en/of reageer: