Theo Meijer

Toon alleen recensies op Leestafel van Theo Meijer in de categorie:
Theo Meijer op internet:
  Categorie: Recensies 10-12jr

Spes Spes


Het leven door de ogen van een hond
Theo Meijer

Spes kan zijn geluk niet op als de vijfenzeventigjarige mevrouw Grootjans hem vanuit het dierenasiel meeneemt naar huis. De voormalige dierenarts woont in Zevendorp in een mooie villa in de Appelstraat die in een halve cirkel rond een park loopt. Het park was ooit de tuin van een landgoed, het enige wat nog aan die tijd herinnert zijn het meertje, de zonnewijzer en de ijskelder. Die ijskelder zal nog een flinke rol in dit verhaal gaan spelen...
Het eerste wat Spes doet bij zijn nieuwe thuis is een geurvlag plassen, vanaf nu woont hij hier, Spes!

Spes maakt kennis met de mooie poedel Mimi van nummer 44, met de enorme Bruno van nummer 50 en met Keizer de brommerige maar toch vriendelijke dobermann van nummer 12. Maar het allerleukste vindt hij Jekker, de vrolijke sociale hond die op de Kruisbessenweg woont.  De twee zijn onmiddellijk vrienden. Helemaal nadat Spes hem uit de 'klauwen' van bullterriër Bijter en de doberman Renner heeft gered. Deze laatste twee honden terroriseren de buurt. Zij moeten volgens eigen zeggen van hun baas Ruigpoot de orde en rust in het park bewaren. Maar het zijn twee akelige, meedogenloze dieren. Renner is de baas van de twee en Bijter doet precies wat Renner hem beveelt.

Spes komt erachter dat Jekker de twee tirannen steeds eten moet brengen. Eten dat hij krijgt van zijn baas, die een restaurant heeft. Als het te weinig is dan volgt een wrede afstraffing. Alle honden uit de buurt zijn erg bang voor het tweetal. Spes kan ze gelijk niet uitstaan en weet dat hij hun overheersing niet zal accepteren.

Spes is een intelligente hond met een uitstekend reuk en geweldig geheugen. Met de witte vlek rond zijn ogen heeft hij een grappige snoet. Net of hij een duikbril opheeft, zegt mevr Grootjans tegen Pim, haar kleinzoon die in de vakantie bij haar mag logeren. Pim heeft een vreemde verzameling, hij verzamelt dode dierendingen, zoals dode insecten, veren, een kraaienpoot enz. Hij kan zijn geluk niet op als hij een stukje van een hondenoor vindt... Dat is afgebeten door Bijter, als straf voor het kluiven op een bot dat van hem was...

Pim en Spes zijn onmiddellijk de beste vrienden en samen beleven ze een bijzonder en spannend avontuur omdat ze alle twee nieuwsgierig en niet gauw bang te krijgen zijn. Zij ontdekken onder andere waarom Bijter en Renner van hun baas de orde moeten bewaren. Maar of die wetenschap wel zo prettig is, is nog maar de vraag want Ruigpoot is net zo erg als zijn twee honden en het erge is Spes kent Ruigpoot van vroeger en die herinneringen zijn niet goed, helemaal niet goed, heel erg niet goed... Er moet iets gebeuren, de dreigementen van Bijter en Renner moeten stoppen, en ook Ruigpoot moet gestopt worden, maar hoe kunnen ze dat aanpakken zonder zelf het slachtoffer te worden?

Het is een heerlijk spannend verhaal met soms een klein luguber tintje vanwege de verzameling van Pim. Maar oma is een ex-dierenarts en daardoor gelukkig veel gewend en daardoor wordt de verzameling en het verhaal ook aannemelijk.
Spes is een lieverd, je zou hem gelijk als huisdier willen hebben. Hij is zorgzaam voor zijn baasje en Pim en erg vriendelijk en vreedzaam tegen de honden in zijn omgeving. Hij is ook lekker dapper en moedig ook al vliegen de zenuwen soms door zijn lijf.

Het verhaal wordt deels door Spes verteld waardoor het een apart tintje krijgt. Honden beleven dingen nu eenmaal anders dan mensen. Ze hebben ook hun eigen taal, de stand van de staart, het snuffel aan elkaar, alles heeft een betekenis.
Het eind is een beetje vergezocht maar ach, een kniesoor die daar op let. Het boek zit qua opbouw en verhaal alvast een stuk beter in elkaar dan Mijn vader is een dredhoofd, het eerste boek van Theo Meijer. Prettige bijkomstigheid is dat goed duidelijk wordt gemaakt dat Renner en Bijter bewust zo vals en gemeen gemaakt zijn en niet alle bullteriers en dobbermans zo'n akelig karakter hebben.
Prettig boek, goed verhaal, leuke hond.


ISBN 9789051165562 | Hardcover | 216 pagina's | De Vier Windstreken | mei 2016
Leeftijd 10+

© Dettie, 16 juli 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Mijn vader is een dredhoofd Mijn vader is een dredhoofd




‘Omdat hier toch niks mag, daarom!’ sist mijn broertje Hiske. Hij grijnst naar mij van onder zijn kuif. Die staat stijf van de gel.
Mijn vader geeft hem zomaar een pets op zijn kop. Ik schrik me te pletter. Hij heeft ons nog nooit een klap gegeven!
‘Eet jij je eten maar op. Kijk naar mij!’ snauwt mijn vader tegen hem en wijst naar zijn lege bord.
‘Dredhoofd’,  zegt Hiske zachtjes voor zich uit.
‘Wat zei je daar?’
‘Laat maar’.
‘Nee, nu wil ik het weten ook,’ dringt mijn vader aan.
‘Nou, wat zei je Hiske?’
‘Ik zei dredhoofd’


Fanny, elf jaar en de vertelster van het verhaal, is haar vader eigenlijk spuugzat. Haar broer Hiske, en haar moeder Lotte, zijn het helemaal met haar eens. Hun vader en man is niet meer de leuke man die hij ooit was. Hoe komt het dat hij zo chagrijnig is geworden? Waarom rookt en drinkt hij zoveel?
Van de school waar hij les geeft, in Frans, horen ze ook dat zijn leerlingen hem niet leuk meer vinden. Hij is superstreng, en er mag niets meer.
Lotte, maar ook de kinderen, schrikken als ze er achter komen wat er aan de hand is: Olivier heeft al het spaargeld belegd en is het nu kwijt. Het was voor een vakantiehuisje in Frankrijk, hij wilde hen verrassen. Nou, leuke verrassing!
Door toeval kunnen de kinderen hem ook een verrassing bieden: ze mogen in het kader van een wedstrijd verzinnen hoe ze een leraar een ‘make-over’ kunnen geven. Hun vader is natuurlijk de perfecte kandidaat, en hij wil wel meedoen. Hij heeft wel een beetje spijt van wat hij gedaan heeft.
Zo komt Olivier in een soort  Big Brother huis terecht, waar hij allerlei opdrachten moet vervullen, die zijn kinderen bedacht hebben. Zou hij zo weer een leuke vader worden?
Maar er gebeuren onverwachte dingen…

Ik vind de inleiding wat lang, en sommige dingen zijn erg fantasievol (= bedacht) zodat ze in het verhaal passen denk ik, maar er zitten hele leuke stukken in, vooral die onverwachte wendingen zijn leuk gevonden.
Het is een herkenbaar verhaal geworden, met veel humor erin en wat romantiek, en ik ben niets bang voor een eventueel volgend boek: dat kan met een beetje meer oplettendheid een heel leuk boek worden. Maar ook deze eersteling is heel leuk om te lezen, als je niet zo nauw kijkt.


ISBN 9789051162387 | Hardcover | 162 pagina's | De Vier Windstreken | juni 2012
Leeftijd vanaf 10 jaar

© Marjo, 02 april 2013


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Mijn vader is een dredhoofd Mijn vader is een dredhoofd


Fanny (11) en haar broertje Hiske kennen Olivier Kraaijpoel, hun vader, niet meer terug. Van de gezellige vrolijke man die altijd grapjes maakte en leuke verhalen verzon, is hij veranderd in een groot stuk chagrijn. Vooral Hiske vindt zijn vader maar stom en vervelend doen de laatste tijd, papa is een enorme dredhoofd geworden. Maar papa valt niet alleen tegen zijn eigen kinderen uit ook tegen zijn vrouw, Lotte, en zijn leerlingen doet hij heel nors en kribbig. Dat komt volgens Oliver, leraar Frans, omdat hij het te druk heeft op school. Maar dat is de reden helemaal niet. Olivier heeft geld belegd en er is iets misgegaan en daarom is hij niet te genieten. Lotte, die nergens van af wist, is woedend, de sfeer in huis is om te snijden. Fanny houdt haar hart vast, haar ouders zullen toch niet gaan scheiden?


Het toeval wil dat de school van Fanny aan de wedstrijd 'De Nieuwe Leraar' mee wil doen. De school en de bedenker kunnen er een flink bedrag mee winnen. Er moet een 'make-over' voor leerkrachten bedacht worden zodat ze weer plezier in hun werk krijgen en hun les moet weer plezierig worden voor de leerlingen. De kinderen in Fanny's klas mogen ook proberen iets te bedenken. De juf vormt groepjes van twee en Fanny moet met Bart samenwerken. Best wel leuk!  Bart is heel aardig vindt Fanny. Ze vertelt hem de thuissituatie en Bart vindt dat ze haar vader voor 'De Nieuwe Leraar' moet opgeven. Als ze eventueel winnen dan kunnen ze de prijs aan Fanny's moeder geven! Ze verzinnen een geweldig plan.
En zolas ze willen, gebeurt het. Hun idee is het beste van de school en Olivier is de klos. De oude pastorie naast de school wordt omgetoverd tot een soort Big-Brotherhuis, overal hangen camera's en Oliver wordt daar tijdens de meivakantie een paar dagen ingesloten om allerlei opdrachten uit te voeren. Hiske en Fanny weten precies wat papa wel en niet leuk vindt. Bier en sigaretten krijgt hij bijvoorbeeld niet mee... Mama vindt het ook allemaal prima, het zal een goed lesje voor Olivier zijn. Alles verloopt uitstekend maar dan verschijnt er ineens een zwerver in de pastorie en dat blijkt niet zo'n aardige man te zijn. Olivier loopt zelfs gevaar! Wat nu?

Het idee voor dit verhaal is helemaal van deze tijd; beleggen, overspannen leraren, make-over, het is er allemaal. Toch rammelt het verhaal wel een beetje. Natuurlijk is het wel héél toevallig dat er net op dat moment zo'n wedstrijd gehouden wordt en nóg toevalliger dat uitgerekend de vader van Fanny door iedereen gekozen wordt om in de pastorie te gaan zitten, maar ach het kan.
Wat ik vreemder vind, is dat het kennelijk niet over het idee gaat waar de wedstrijd om draait. De school moet klaarblijkelijk het idee ook helemaal zelf uitvoeren! Er worden kosten nog moeite gespaard om de pastorie geschikt te maken voor de make-over. Ook al dragen de plaatselijke bedrijven hun steentje bij het is toch een hele (dure) onderneming.
Alleen de regionale televisie komt de dag dat Olivier voor een aantal dagen in de pastorie 'opgesloten' wordt even kijken en dat is het. Maar uiteindelijk volgen alleen Fanny, Hiske, Bart, Lotte en een leraar de inspanningen van Olivier. Bovendien zijn de opdrachten wel érg gericht op de thuissituatie van Olivier en niet op hoe een leraar meer plezier in zijn werk zal krijgen. De opdrachten zijn ook niet bijzonder spectaculair maar wel leuk genoeg om verder te lezen.


Vanaf het moment dat de zwerver de pastorie is binnengdrongen wordt het wel lekker spannend. Bijzonder is ook de erg verrassende wending in het verhaal en de vrolijke, humoristische gedeeltes.
Theo Meijer heeft eveneens heel mooi en goed de gevoelens van Fanny weergegeven zoals de angst dat haar ouders zullen gaan scheiden en ook later als ze haar vader al die moeite ziet doen om de opdrachten te vervullen en die enge zwerver binnen is zijn het haar gedachten die het verhaal maken, dát is de kracht van het boek geworden, niet de 'Big-Brother' avonturen.
Ondanks het gerammel heb ik het boek wel met veel plezier gelezen.


Bekijk ook de fraaie website die vol staat met informatie, weetjes en opdrachtjes die je zelf kunt uitvoeren.


ISBN 9789051162387 | Hardcover | 162 pagina's | De Vier Windstreken | juni 2012
Leeftijd 10+

© Dettie, 30 augustus 2012


Lees de reacties op het forum en/of reageer: