Tanja de Jonge

Toon alleen recensies op Leestafel van Tanja de Jonge in de categorie:
  Categorie: Recensies 10-12jr

Cyberboy Cyberboy


Verbijsterd is Kevin als op een dag Bjorn in de klas staat. Bjorn, zijn vroegere vriend! Springlevend, en met een glimlach op zijn gezicht. Hoe kan dat nou?

Het is twee jaar geleden gebeurd: voor de ogen van Kevin werd Bjorn geschept door een vrachtauto. Zijn vriend werd opgenomen in het ziekenhuis, en was daar op een dag ineens verdwenen. Ook zijn ouders waren weg, en Kevin nam aan dat zijn vriend gestorven was en zijn ouders het niet aankonden om in dezelfde buurt te blijven wonen.
En nu, net nu Kevin het verlies van zijn beste vriend een beetje verwerkt heeft, is hij terug!
Hoe kan dat nou?

De juffrouw vertelt dat Bjorn die twee jaar in Japan heeft gewoond, en nu weer in de klas komt. Kevin ontdekt al snel dat er toch wel iets vreemds aan de hand is. Eerst lijkt het alsof Bjorn hem helemaal niet herkent, en op het moment dat Kevin daar aan begint te twijfelen - Bjorn weet toch wel veel - beseft hij dat hetgeen zijn vroegere vriend weet allemaal op foto’s stond. En inderdaad: als hij hem dingen vraagt over situaties waar geen foto van is, heeft Bjorn geen idee waar Kevin het over heeft.

Kevin wil weten wat er aan de hand is. Wie of wat is die jongen die  - zelfs als hij met Kevin samen is - zo overdreven beleefd en braaf is?  Een journalist biedt hulp, Kevin moet hem alles vertellen. Maar is die man wel te vertrouwen? En kunnen Anne en Joris dan wél helpen? En dan zijn de ouders van Bjorn er ook nog...

Als langzaam duidelijk wordt wat er aan de hand is, staat de lezer nog heel wat te wachten. Een verbijsterende ontknoping. Tegelijk kan het eigenlijk niet anders aflopen, maar dat besef je pas achteraf.

Een boek met een duidelijke bladspiegel en dat is ook heel belangrijk!
Dat bepaalde ontwikkelingen misschien wat onwaarschijnlijk zijn – maar aan de andere kant heb ik geen idee wat de wetenschappers tegenwoordig allemaal kunnen! – neem je voor lief, zo spannend is het. Je wilt door gaan met lezen. Heerlijk boek!

Tanja de Jonge (1968) schrijft sinds 2009 kinderboeken. Daarnaast werkt zij bij team educatie van de Bibliotheek in Hoorn.


ISBN 9789025113544 | Paperback | 192 pagina's | Uitgeverij Holland | september 2016
Leeftijd vanaf 10 jaar

© Marjo, 06 oktober 2016


Lees de reacties op het forum en/of reageer:

 

Dwaalspoor in de diepte Dwaalspoor in de diepte


Als meneer Mees, leraar science, plots komt te overlijden, is Rowin, de ik-figuur in dit boek, daar niet rouwig om. Meneer Mees was een vreselijk ernstige man, die grapjes niet kon waarderen. In de krant staat een
rouwadvertentie, een beetje vreemd, want boven 'familie Mees' staat de naam van de lerares Nederlands en nog wat andere namen. Het is niet Rowin die dat vreemd vindt, maar zijn vriendin - in de betekenis van maatje- Caro. Zij is nieuwsgierig en wil naar de begrafenis gaan kijken. Dat moet stiekem gebeuren, want het is niet openbaar. Waarom dat zo is, dat begrijpen de twee als ze op het kerkhof zien hoe een van de aanwezigen een paars gewaad aantrekt en een soort vis in het gat bij de kist omhoog houdt. De mensen rond het graf, waaronder de lerares Nederlands, brommen er steeds harder bij, tot de vis begint te knetteren. De man laat hem vallen en ze gooien het graf dicht.


Als Caro en Rowin later samen huiswerk maken, vertelt hij haar over zijn opa. Die vertelde hem altijd het verhaal over Onderzeeland, waar de opa van zijn opa terecht kwam toen de boot waarop hij matroos was opgeblazen werd en zonk. Opa beweert dat het echt gebeurd is. Dat zijn opa echt onder de zee geweest is, en nog terug kwam ook. Hij vertelde over het volk dat daar leeft: 'de maris'. Rowin vertelt dat zijn opa zelfs gezocht heeft in de duinen, naar de ingang, die er moet zijn. Caro gelooft er natuurlijk niets van, zo'n soort mensen met zwemvliezen? Dat is maar een verzinsel, die bestaan niet.
Maar het is wel door haar nieuwsgierigheid dat de twee ontdekken dat er wel degelijk een Onderzeeland bestaat, en dat de mensen daar kwade plannen smeden. Er worden namelijk wel heel veel mensen in hun omgeving ziek, waaronder de vader van Rowin. Hij zit maar op de bank, en doet niets meer. Zijn levenslust lijkt verdwenen.
Op school houden ze de lerares Nederlands in de gaten. Met haar is het niet pluis vinden ze. Als ze haar volgen, ontdekken ze dat ze steeds naar dat hotel in de duinen gaat. Wat spookt ze daar toch uit? Rowin en Caro willen er het hunne van weten en volgen haar.


Het verhaal is hier en daar wel wat kort door de bocht, maar de spanning maakt veel goed. Je wilt als lezer weten wat de twee jongelui in Onderzeeland zullen vinden, en of ze nog terug zullen komen. Wordt de vader
van Rowin nog wel beter? En die leuke nieuwe leraar science, kan die hen helpen, als Caro slachtoffer dreigt te worden?
Tanja de Jonge heeft een levendige fantasie, waarin de geïnteresseerde lezer haar graag zal volgen. Een sprookjesachtig verhaal waarin een soort watermensen, en zeemeerminnen een rol spelen. Het heeft een verrassende ontknoping, bepaald niet een die je in jeugdboeken verwacht.

'Ik wierp een blik omhoog. Een vijftal meter boven mijn hoofd golfde een doorzichtige wand mee met de bewegingen van de zee. Daarachter werd een universum zichtbaar van vissen en zeedieren, koralen en wier. Ik zag de zee van onderen! Er waren oranje korstmossen en blauwe doorzichtige kwallen. Een inktvis had zijn nappen vastgezogen aan de vloeiende wand. Een school, zilveren vissen flitste in een cirkel omhoog. Ze leken een betoverend licht uit te stalen. Verder in de hoogte was het pikkedonker. Ik schrok van Caro's gegil.'


ISBN 9789025110970 | Hardcover | 158 pagina's | Uitgeverij Holland | september 2009
Leeftijd 12+

© Marjo, 17 maart 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer: