Suzette Boyer
Het goud van de Navajo
Jesse en Luna zijn op weg naar een vakantiekamp in Arizona. Santa Fé, een plek die zeker Jesse zelf niet gekozen zou hebben. Eigenlijk wilde hij helemaal niet naar dit kamp, hij had liever gelogeerd bij zijn opa in Brabant, maar ja, opa wordt oud en heeft net een hartaanval gehad.
Onderweg in de hotsende bus, waar hij zich helemaal niet lekker bij voelt, bedenkt hij dat dit toch echt zijn laatste kamp zal worden. Hij en Luna worden er toch wel te groot voor!
Zal hij er anders over denken na het avontuur dat ze in het kamp beleven?
Het begint gelukkig prima: ze worden ingedeeld in groepen die de naam van een indianenstam dragen, en maken al snel vrienden. Diego, een spring-in-'t-veld, afkomstig uit Spanje, en Yves, een bedaarde intelligente jongen uit Frankrijk, zijn al gauw trouwe maatjes van Jesse, terwijl Luna al snel bevriend is met de knappe Stella. Er zijn maar twee dingen die Jesse minder vindt: Jake, de kok, kijkt hem zo raar aan, heeft hij nu al de pik op hem? Hij is een boomlange man van indiaanse afkomst, die niet bepaald uitstraalt dat hij het leuk vindt om in het kamp te werken.
En dat ene meisje dat bij zijn zus in de groep zit, waarom zegt zij helemaal niets?
Maar het kan de pret niet drukken: de leiders zijn aardig, vooral Randy van zijn eigen groep en er zijn leuke en spannende activiteiten, ze gaan er voor!
Als er bij het abseilen een paar vervelende ongelukken gebeuren - het onbekende meisje heeft misschien een hersenschudding opgelopen en Jesse heeft zijn knie akelig verwond - weet de lezer al door tussengeplaatste cursieve stukken tekst, dat er onverlaten bezig zijn met snode plannen. Wat, dat weten we dan wel niet, maar er gaat iets gebeuren.
Jesse en het meisje, Layla heet ze, belanden samen in de ziekenboeg en ze gedraagt zich heel vreemd. Hij moet een doosje bewaren voor haar én zegt ze ‘geloof niet wat ze over mij vertellen.’
Jesse vindt het maar raar, en het houdt hem wel bezig, zeker als Layla de dag erop ineens weg is. Naar huis, zeggen ze. Jesse ontdekt dat het niet klopt, en dan beginnen de avonturen pas echt.
Dat is ook in het boek zo: het duurt heel lang voor er wat vaart in komt. Jonge lezers hebben tot dan toe alleen nog maar sfeer kunnen proeven, en ze weten intussen wel goed hoe het er aan toe gaat in zo’n kamp, maar of ze daar op zitten te wachten?
En als dan het avontuur komt, is dat wel leuk en spannend, maar er blijven wel vragen over.
Wat het goud van de Navajo’s is, dat is maar een klein deel van het verhaal, maar wel meteen het beste. Dat stukje zit prima in elkaar, en de boodschap kont duidelijk over. Is de rest er een beetje omheen verzonnen misschien? Jammer, het had zoveel meer kunnen bieden.
ISBN 9789022328668 | Paperback | 296 pagina's | Uitgeverij Manteau | mei 2013
Leeftijd: 12+
© Marjo, 03 februari 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Het goud van de Navajo
Helaas heeft opa dat jaar een hartaanval gehad en moet het heel rustig aan doen van de dokter. Tot verdriet van opa en de kinderen kunnen ze dus niet komen logeren, daarom heeft vader een verblijf van drie weken in een internationaal zomerkamp in Arizona in de VS geboekt.
Menig kind zou een gat in de lucht springen maar de zorgelijke Jesse vindt het maar niets, straks gebeurt er wat met opa en dan zit hij zo ver weg.
Eenmaal in het Camp Sant Fé bevalt het hem echter al snel prima, vooral nadat hij vrienden is geworden met de vlotte Diego en de bedachtzame Yves. Ook Luna heeft gelijk een vriendin in Stella gevonden, het lijkt of de twee meiden elkaar al jaren kennen. Het enige vervelende aan het kamp is de kok, Jake. Jesse krijgt de griebels van de boomlange indiaan die hem met zijn scherpe, doordringende blik in de gaten lijkt te houden. Maar de jongeren in het kamp worden op een leuke, vlotte, spannende manier beziggehouden en hebben het naar hun zin. Tot de dag dat Jesse ontdekt dat Layla, het stille roodharige meisje, verdwenen is. Niemand neemt Jesse aanvankelijk serieus als hij dit aan de kampleiding meldt. Maar Jesse weet het zeker en de vijf jongeren gaan zelf op onderzoek uit met alle gevaren van dien.
Aanvankelijk schrok ik een beetje terug voor dit verhaal. Al in de eerste tien zinnen kwamen allerlei kleurbeschrijvingen voor; zilverkleurige touringcar, roodbruine wolken, bruine haar, rode gordijntje, zachtroze waas... dat beloofde wat. Jesse en Luna deden leuke dingen maar evengoed kreeg het verhaal me niet echt in zijn greep. Ik verwachtte, gezien de titel, een verhaal rond indianen. Afgezien van de namen van de groepen in het kamp en Jake, de kok, was er echter geen indiaan te bekennen. Na de verdwijning van Layla leek het verhaal af te stevenen op een traag verlopende detective voor jongeren. De gebeurtenissen kabbelden allemaal een beetje voort en je wist al snel van tenminste één persoon dat die betrokken was bij de verdwijning van Layla.
Het boeide allemaal niet echt meer, de beschrijvingen van de bezoeken aan een spookstad en het zoeken naar goud waren leuk maar niet bijzonder. De zorgen van Jesse rond opa en later rond Layla waren goed beschreven maar ook daarmee gebeurde, buiten giswerk, niet veel. Het verhaal rammelde ook een beetje, kleine dingetjes klopten niet helemaal, en sommige aankondigingen werden niet waargemaakt. Gelukkig bleef dat niet zo.
Ineens komt er vaart in het verhaal en belanden we toch bij de indianen en daarna wordt het een prima verhaal met inhoud. De Navajo indianen en het goud spelen dan wèl een belangrijke rol. De vijf kinderen leren in een korte tijd veel over de gebruiken en de geschiedenis van deze indianen. De verdwijning van Layla blijkt ook veel meer in te houden dan je in eerste instantie dacht. Het verhaal is vanaf dat moment mysterieus en spannend, je kunt het boek niet meer wegleggen, je wilt doorlezen, weten hoe het afloopt.
Kortom, de aanloop naar het werkelijke verhaal is erg lang maar dankzij het laatste gedeelte is het boek zeker aan te bevelen.
ISBN 9789022328668 | Paperback | 296 pagina's | Uitgeverij Manteau | mei 2013
Leeftijd: 12+
© Dettie, 04 december 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer: