Peter van Olmen

Toon alleen recensies op Leestafel van Peter van Olmen in de categorie:
Peter van Olmen op internet:
  Categorie: Recensies 10-12jr

De kleine Odessa De kleine Odessa


Deel 1: Het Levende boek
Peter van Olmen


Een jeugdboek? Dit prachtige boek? Zeker is het een aanrader voor jongeren, maar het is een boek voor iedereen die kan lezen en interesse heeft is alles wat er met lezen te maken heeft...
Een boek om in weg te zinken, en er pas uit op te duiken als de laatste pagina bereikt is. Spanning en humor, drama en soms een romantisch vleugje, een vader-dochterrelatie, een meisje dat moet opboksen tegen een jongenswereld, en nog veel meer! Bijna vijfhonderd bladzijdes lang ben je in een andere wereld, een heerlijke wereld, waar je zelf ook wel zou willen rondlopen.

Er zijn meer boeken waar een interactie plaatsvindt tussen personages uit een boek en de wereld die de schrijver in het boek schildert, maar Peter van Olmen gaat verder: De schrijvers - en hun muzen - zèlf leven. Shakespeare, Dostojevski, Dante, en de zusjes Brontë, zijn personages die in de stad Scribopolis wonen. Een stad die geheim gehouden wordt voor de gewone mensen.
Odessa woont bij die gewone mensen en ze weet ook eigenlijk niet beter dan dat ze zelf ook een gewoon meisje is. Maar echt leuk vindt ze het niet. Haar moeder houdt haar thuis van school, ze ontmoet helemaal geen andere kinderen. Wie haar vader is, wil haar moeder niet vertellen. Ze heeft er zelf maar een fantasievader van gemaakt, en ze wil hem eigenlijk heel graag zoeken. Maar waar moet ze beginnen?
Zo komt het dat ze er toe over gegaan is om 's nachts over de daken van de stad te lopen en skeeleren. Wie weet gebeurt er dan iets. Dat is natuurlijk ook zo.

Als het boek begint zit ze op het dak, en is ze er getuige van hoe vreemde wezens, op twee poten lopende everzwijnen, iemand ontvoeren die verdacht veel op haar moeder lijkt. Figuren in lange pijen die geen gezicht hebben moeten háár blijkbaar hebben en achtervolgen haar. Als ze dekking zoekt in haar moeders kamer, die er inderdaad niet is, treft ze daar een kanarie die kan praten.  Dat vogeltje blijkt haar norse, maar nuttige gezel in de komende avonturen. Zoals ook Orpheus een goede vriend zal zijn.
De kleine Odessa gaat op zoek naar haar vader, van wie ze een mooi beeld in haar hoofd heeft. Maar de feiten die ze ontdekt kloppen niet met die fantasie, steeds moet ze dat bijstellen. En al doende raakt ze verwikkeld in
de aloude strijd om goed en kwaad. Kanarie Lode A, het liefst met een sigaar in zijn bek, weet de weg, kent de achterliggende geschiedenis en helpt haar in hachelijke situaties...

Natuurlijk is mijn insteek als volwassen lezer anders dan die van een twaalfjarige. Aan de ene kant denk ik dat het boek toch wel wat van de jonge lezer vergt. Kennen ze misschien een enkele naam, ze zullen zeker geen weet hebben van de inhoud van de boeken die de beroemde schrijvers gelezen hebben.
Als bijvoorbeeld Shakespeare zijn personage buiten het boek aantreft en zegt "Brutus? Jij ook?" zal dat niet begrepen worden. Aan de andere kant vraag ik me af of het nodig is dat je die kennis hebt.
Als van Olmen zijn personages fantasienamen had gegeven, die niemand iets zeggen, was er niet die extra dimensie die de ervarener lezer aanspreekt. En wie weet lokt het kinderen te zijner tijd naar de boeken van de genoemde schrijvers?
Het is een magisch boek, een fantastisch verhaal, met behalve de levende schrijvers ook mythische wezens. Orpheus en Pegasus, alleenstaande deuren, die BERTHA heten, waarachter een onvermoed landschap of een gangenstelsel in onderaardse grotten verborgen ligt. Een pen die uit een steen gehaald moet worden (Arthur), die je onzichtbaar maakt als je hem vasthoudt (Harry Potter). Er zijn figuren die zo uit Tolkiens werken gestapt kunnen zijn, maar het is toch vooral Peter van Olmen, van wie we hopelijk nog meer te lezen
krijgen, want dit dikke boek is nog lang niet genoeg... Laat dit - ook nog heel mooi vormgegeven- boek zoals de boeken in de bibliotheek in Scribopolis oplichten als er een lezer voorbij gaat!

Nog wat citaten:

'Schrijvers zijn allemaal hetzelfde!' (-) 'Ze rommelen met onze hersenen, doen ons dingen zien, schrikken, huiveren, verliefd worden, door wat woorden op papier. Ze vergiftigen de jeugd en maken onze vrouwen knettergek!'


'Alle mensen schrijven een verhaal in hun hoofd waarvan zij de held of het slachtoffer zijn. Verhalen bepalen hoe wij ons het verleden herinneren. Verhalen zijn de sleutel wat we in de toekomst zullen doen. Verhalen zijn de sleutel tot het menselijk bestaan.'

 Zie ook http://www.dekleineodessa.com


ISBN 9789047508052 | Hardcover | 474 pagina's | Uitgeverij Van Goor | september 2009

© Marjo, 08 maart 2010


Lees de reacties op het forum en/of reageer: