Wegloop
Paul Biegel

Wat een titel "Wegloop", nog erger: het is de naam van een jongetje. Hij heet eigenlijk Niek, maar niemand noemt hem zo. Dat komt omdat hij altijd wegloopt. Hij wordt op de vreemdste plaatsen teruggevonden en al belooft hij dat hij het nooit meer zal doen, hij kan het niet laten. Hij Moet weglopen.

Een paragnoste zegt dat hij 'sterke tover" heeft, ze kan hem niet helpen. De psychiater vraagt hem: loop je ergens van weg, of loop je ergens naar toe? Maar Wegloop weet het niet. Hij weet niet meer dat hij een sterke drang voelt en dan gaat hij gewoon. Hij belandt in een internaat, en nadat hij daar weer weg is gelopen op een schip dat de wereld rondreist. Op dat schip heeft hij nergens last van, tot hij ergens in Zuid-Amerika komt. Daar voelt hij de drang weer en hup, daar gaat hij weer.

Tussen dit verhaal zitten hoofdstukken die zich afspelen in 1532. Ook daar een jongetje van elf. Hij loopt zo hard dat hij iedereen verslaat. Daarom wordt hij op een dag uitgekozen om als boodschapper, 'renner' naar de stad Cuzco te gaan, met een boodschap voor de allerhoogste priester. Het is de tijd dat de Spanjaarden het rijk van de Inca's binnenvallen.
Aan het eind van het boek komen de verhalen samen, en dan houdt het verhaal op.

Naar mijn idee had Paul Biegel wel wat meer mogen uitleggen over de Inca's. Nu is het verhaal in de moderne tijd langer dan dat van 1532. Had best andersom gemogen. Maar het is een leuk verhaaltje uit de serie Kidsbibliotheek, een boek dat je gratis krijgt bij de Lemniscaatkrant, maar ook gewoon in de boekwinkels te koop is...

ISBN 9056377582 | Paperback | 86 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | 2005
Vanaf 10 jaar

© Marjo, december 2005

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

De rode prinses
Paul Biegel

De rode prinses woont samen met haar vader en moeder en oma ergens in een koninkrijk. Ze wordt opgevoed op het paleis door haar 2 hofdames: Laula en Paula. Niemand van het koninkrijk heeft de rode prinses ooit gezien maar op haar twaalfde verjaardag gaat ze voor het eerst buiten de kasteelpoorten. Het volk is komen kijken om haar eindelijk eens te zien. Maar als de prinses in een rode koets uit de poort komt springen er 3 rovers tevoorschijn en ontvoeren de prinses. Holz, Bolz en Schwanzenstolz nemen haar mee naar een huis ver weg van het kasteel. De prinses vindt de rit prachtig! "Wij zijn nog nooit buiten de poort geweest" zegt zij. "Wij vinden dit erg leuk". Maar eenmaal in het huis roept ze "wij willen eten, waar is ons porcelein, en gouden bestek". Natuurlijk hebben de rovers dat niet en dan vindt de prinses het minder leuk. Eigenlijk vindt ze een rover wel aardig, Schwanenstolz. Op een dag weet ze te ontsnappen en ze zwerft rond. Ze ontmoet allemaal mensen en een echte reus.

Ondertussen gelooft het volk niet dat de prinses ontvoerd is. Ze hebben haar nog nooit gezien, het is vast een trucje van de koning en koningin om zo geld te krijgen. De koning en koningin zeggen dat de rovers tien kilo goud en tien kilo zilver willen en zamelen dat in bij het volk. Opa Tannebaum verzint een list... Of dat allemaal goed afloopt...
Gelukkig is daar nog de koningin-grootmoeder die vol met ideeën zit om de prinses toch weer terug te vinden...


Heel leuk boekje met mooie tekeningen. Vooral grappig is dat de prinses altijd in de wij vorm praat, ja daaraan herken je een echte prinses!
Het lijkt me ook een goed boek om voor te lezen mede door de illustraties van Fiel van der Veen.
Zilveren griffel 1988 Zilveren penseel 1988

ISBN 9025105777 | Hardcover | 127 pagina's | Uitgeverij Holland | september 1987
Leeftijd: 9-12 jaar

© Dettie, mei 2005

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Swing
Paul Biegel

Kinderboekenweekgeschenk van het jaar 2000

Paul Biegel ken ik van zijn sprookjesachtige verhalen, dus verwachtte ik nu ook zo'n verhaal met vreemde wezens en bijzondere gebeurtenissen. Het verhaal van Joshua een kleine jongen die op een eiland in het Victoriameer woont, is niet sprookjesachtig, maar wel bijzonder, want hij blijkt heel mooi trompet te kunnen spelen. Zomaar, zonder les. Het wonderschone geluid van zijn instrument klinkt heel ver en hij trekt de aandacht van mensen op de oever. Hij wordt van zijn eiland gehaald, vaart met mannen mee in de boot. Het meisje Teri vertrouwt het niet en gaat ongemerkt mee.
Dat blijkt Joshua's redding, want hij is een beetje simpel, hij denkt alleen maar aan blazen op zijn trompet en mensen blij maken met zijn muziek.


'Morgen?' vroeg Joshua. 'Wat is toch morgen? Het is altijd vandaag!'

Hem overkomen allerlei dingen die slecht hadden kunnen aflopen - 'het was de akeligste vandaag die hij ooit had meegemaakt' - als Teri er niet geweest was om over hem te waken. Samen beleven ze avonturen die hen in verwarring brengen. Terechtkomen in een drukke stad als Khartoum is al een schok voor de twee dorpelingen, maar ze zien ook nog Cairo, en zelfs Amerika. Joshua blijft gewoon blazen, en Teri blijft haar best doen om hem mee naar huis te krijgen.

Mensen blijven staan als ze de jongen op zijn trompet horen. Dat leidt tot jaloezie en hebzucht. Momi steelt de trompet, maar hij heeft natuurlijk niet de gave die Joshua heeft. Hij verkoopt hem weer op de bazaar waar de kinderen hem terugvinden. Maar de taal van de Arabieren 'ghalass, ghalass verstaan de kinderen niet, en ''mgongo mgongo', hun taal wordt niet begrepen door de verkoper, die immers niet weet dat de trompet van Joshua is. En dan komen de Amerikanen met hun 'knauwauwwing' en nemen de trompet mee!

Een mooi verhaal over de avonturen rondom de Nijl, over de taalverschillen en over hebzucht.

ISBN 9059650050 | Hardcover | 92 pagina's | Stichting CPNB | 2000
Leeftijd: 10+

© Marjo, 09 februari 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer: