Nadja Van Sever
Een koekje van eigen deeg
Wat Katlijn niet weet is dat Marc de Belhamel, een eigenaardig oud mannetje, en zijn vrouw Mie haar volgen via een glazen bol. Na weer een akelige rotstreek van Katlijn besluit hij in te grijpen. Dit kan zo niet langer. Hij ontvoert Katlijn naar zijn peperkoekhuisje. Marc en Mie lachen altijd, ze halen heel veel streken uit, maar geen gemene, zoals Katlijn wel doet.
Natuurlijk wil Katlijn weg, naar huis, ondanks dat ze De Trut, zoals ze de vriendin van papa noemt, niet uit kan staan. Maar liever daar dan bij dat rare stel giechelkonten. Helaas voor Katlijn gaat dat niet, ze moet eerst allerlei opdrachten uitvoeren voordat ze weer terug kan. Zoals te verwachten is, hebben die alles te maken met haar pestgedrag. Ze moet leren opkomen voor mensen die oneerlijk behandeld worden. Marc vertelt Katlijn echter niet dat dit de bedoeling is. Ze moet uit zichzelf, uit haar hart handelen. Maar kan mevrouwtje pestkop dat wel?
De vier taken die Katlijn moet uitvoeren zijn divers, sommigen gebeurtenissen spelen zich af in het verleden, bijvoorbeeld in de tijd waar mensen aan de schandpaal werden vastgeknoopt. Een andere is in een fantasiewereld waarin Malums rondlopen. De klagende grijze wezentjes met een ronde romp en heel korte armpjes en beentjes, irriteren Katlijn mateloos. Toch slaagt Katlijn wel in de uitvoering van het eerste stel opdrachten, maar Marc heeft er een hard hoofd in of Katlijn eigenlijk wel begrijpt wat het doel van de opdrachten is. Komt ze nog wel thuis?
Tussen de avonturen van Katlijn door lezen we hoe het Marit en Lien vergaat, zonder hun aanvoerster. En Bas? Bas weet niet wat hem overkomt! Zonder Katlijn ziet de wereld er heel anders, veel zonniger, uit.
Op zich is het altijd goed als er aandacht aan pesten wordt besteed, maar ik vraag me af of de boodschap die uit dit verhaal zou moeten spreken wel overkomt. De avonturen van Katlijn zijn veel te ingewikkeld en vergezocht. Marc en Mie moeten uiteindelijk helemaal uitleggen aan Katlijn wat voor betekenis haar avonturen hadden. De avonturen van Katlijn staan ook vrij ver van (haar) pestgedrag af. Het lijken nu bijna twee losstaande verhalen. Volgens het nawoord moeten Katlijns avonturen bij Marc en Mie haar binnenwereld voorstellen, maar dat heb ik er niet uitgehaald, daarvoor waren de opdrachten te buitenwerelds.
Aan het eind van het verhaal vindt er in allerlei situaties plotsklaps een grote ommekeer plaats en dat maakt het verhaal vrij ongeloofwaardig, die veranderingen zijn te groot en te snel. Het was beter geweest als de schrijfster zich beperkt had tot bijvoorbeeld de thuissituatie van Katlijn en het pesten op school en toont hoe daar langzamerhand een verandering in komt door bepaalde realistische inzichten.
Lien was de enige die goed uit de verf kwam en werkelijk tot de verbeelding sprak. Zij had een flink schuldgevoel maar wist niet wat ze moest doen, bang als ze was om zelf slachtoffer van Katlijn te worden. Een mooi uitgewerkt verhaal over haar, die niet durfde te stoppen met pesten, had denkelijk meer inzicht over het thema opgeleverd dan dit boek...
Nadja Van Sever (1965, Tervuren) is leerkracht op een basisschool. Met de hele school zet zij lees- en schrijfbevorderingsprojecten op, waar alle leerlingen bij betrokken worden. In 2012 schreef Nadja op die manier een boek, dat tot stand kwam met de hele school: De magische pen.
ISBN 9789044827064 | Hardcover | 165 pagina's | Clavis Uitgeverij | februari 2016
Doorheen het boek staan enkele grappige zwart-wit illustraties van Nena Peters | Leeftijd: 10+
© Dettie, 09 april 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
