Het leven van een Loser
Jeff Kinney

In een interview zegt Jeff Kinney dat hij een boek wilde schrijven over de leuke dingen die je tijdens het opgroeien overkomen en niet over de serieuze zaken. 'Ik had een heel gewone jeugd maar er gebeurden wel veel grappige dingen. Daarom besloot ik een boek te schrijven over hoe het écht is om kind te zijn, tenminste hoe het voor mij was om kind te zijn. Mijn doel was een boek te schrijven dat mensen aan het lachen maakt.
In totaal heeft Kinney negen jaar aan zijn eerste boek gewerkt. Vier jaar ideeën verzamelen, vier jaar schrijven en tekenen en toen duurde het nog een jaar voordat hij een uitgever had gevonden die het boek op de markt wilde brengen. Het werd in Amerika zo'n succes dat zijn vijfde boek over de loser (Wimpy Kid) inmiddels verschenen is.


In Nederland is dit het tweede boek over loser Bram Botermans.
Bram schrijft in het (tweede) dagboek dat hij van zijn moeder kreeg over zijn leven thuis en op school. Dit dagboek beslaat drie maanden, van september tot en met november. Het schooljaar is weer begonnen na een hele saaie zomer. Dat kwam allemaal door de vader van Bram. Hij wilde er zeker van zijn dat Bram geen zwemwedstrijd zou missen.


Pap heeft in zijn hoofd gehaald dat ik voorbestemd ben om een groot zwemmer te worden en daarom moet ik elke zomer bij het zwemteam.[...]
Na de zwemtraining haalde Rick (broer) me dan op in het busje van zijn band. Mam had het idiote idee dat ik en Rick minder ruzie zouden maken als we elke dag samen naar huis reden. Een beetje 'quality time' zou ons goeddoen. Maar nee, het maakte alles alleen maar erger.


Bram is een puber en oudere broer Rick is één grote ramp. Kleine broertje Max is wel leuk maar vriend Theo is dom en niet boeiend met zijn slome verhalen over vakanties in Zuid-Amerika.
School is natuurlijk helemaal vreselijk. Van de Franse lerares, mevrouw Lefrere moesten ze een penvriend nemen. De Nederlandse  leerlingen moeten in het Frans naar hun penvriend schrijven en de Franse leerlingen moeten in het Nederlands schrijven. Dat is zo dom vindt Bram.  Dus als ze hun eerste brief moeten schrijven, schrijft Bram:

Beste Mamadou,
Ten eerste: Ik denk dat we gewoon allebei in het Nederlands moeten schrijven, dat houdt het simpel.

En zo lezen we over alle trucjes die Bram uithaalt op school, de grappen en de stomme dingen. Hoe hij af en toe knettergek van zijn ouders wordt, die kunnen zulke idiote ideeën hebben. Wat voor hekel hij heeft aan de muziek die zijn broer maakt. Hoe afgrijselijk vervelend zijn grote broer kan doen maar toch... ondanks alles... een echte loser is Bram niet, daar heeft hij veel te veel humor voor.

In het 'dagboek' staan ook allemaal tekeningen, het zijn kleine cartoons, die vaak erg grappig zijn. Heel leuk vind ik het verhaal dat Bram zogenaamd wegloopt. Als zijn broer Rick dat vroeger deed vond hij dat verschrikkelijk.
Ik had dat idee van Rick. Hij haalde die streek ook altijd met mij uit als HIJ iets fout had gedaan en wist dat ik HEM zou verraden. Hij deed dan net alsof hij wegliep, en vijd minuten later stapte hij gewoon weer naar binnen.
Tegen die tijd vergaf ik hem altijd alles.


Bram probeert dat nu dus ook bij zijn kleine broertje Max en neemt theatraal afscheid  om na vijf minuten terug te komen. Verwachtend dat Max huilend in de hal zou staan. Helaas Max is totaal niet onder de indruk en zit lekker in de kelder het snoep van Bram op te eten!

Bij het boek is een Nederlandse website gemaakt http://www.hetlevenvaneenloser.nl daar kun je ook zien hoe de tekeningen zijn. Verder kun je e-kaarten van Bram versturen en meedoen aan de wedstrijd 'mijn moment'  waar je kunt vertellen over iets stoms dat jou overkomen is.
Leuk boek!


Hier kun je een voorproefje lezen http://hetlevenvaneenloser.nl/het_leven_van_een_loser.asp (klik op voorproefje en dan op het rechter benedenhoekje van het boek, dan kun je door de eerste pagina's van het boek bladeren)

ISBN 9789026127830 | Hardcover | 223 pagina's | Uitgeverij De Fontein | mei 2010

© Dettie, 22 juni 2010

Lees de reacties op het forum en/of reageer: