Frances Temple
Vannacht op zee
Het speelt in 1993 op Haïti, een land van grote tegenstellingen. De rijken worden alleen maar rijker met de steun van Amerikanen, en de armen werden steeds meer uitgebuit. Geen voedsel, geen water, geen onderdak, ze hadden alleen elkaar.
In 1990 kozen de armen een nieuwe president, Aristide. Deze man wilde de onmenselijkheid op Haïti veranderen in waardige armoede. Een land waarin iedereen werk zou hebben, waar iedereen tenminste een maaltijd per dag zou krijgen en waar er schoon drinkwater zou zijn voor iedereen. Dat zou de Amerikanen natuurlijk geld kosten, dus Aristide werd afgezet. Verbannen naar Amerika. En de militairen namen de macht over, en terroriseerden de bevolking. Verkrachting, moord en diefstal waren aan de orde van de dag. In die tijd probeerden de Haïtianen naar Amerika te vluchten:bootvluchtelingen.
Het verhaal vertelt over Paulie. Zij woont bij Oom en Grann Adeline. Haar ouders zijn al gevlucht, en ze horen niets meer van hen. Oom is bezig een boot te bouwen. De militairen mogen daar natuurlijk niet achterkomen. Als de oudere broer van Paulies vriendin zich aan wil melden bij de militie -omdat hij ook eten wil, zegt hij tegen zijn moeder- zijn ze bang dat hij hen zal verraden. Paulie is een beetje verliefd op Jean-Desir, en ze kan niet geloven dat hij dat zou doen. Op een dag komt er een Amerikaanse journalist, die duidelijk denkt dat bootvluchtelingen gelukszoekers zijn, en Jean-Desir, de enige die Engels spreekt, probeert hem ervan te overtuigen dat het pure noodzaak is. Ze moeten leven...
Als ze teer nodig hebben voor de boot, is Jean-Desir de enige die daar aan zou kunnen komen en zoekt ze hem op, in zijn werkplaats waar hij banden repareert. Ze is er getuige van dat hij een soldaat die voorrang eist op een vriendelijke, maar besliste manier op zijn plaats zet. De soldaat loopt kwaad weg. Dit heeft vreselijke gevolgen, en het verhaast hun vertrek met de boot.
Het is een spannend verhaal op historische grond ook mooi geschreven. Er staan veel Creoolse woorden in met een woordenlijst achterin. Er is een landkaart en een stukje uitleg over de achtergrond van het verhaal. En ook aan de Creoolse cultuur wordt aandacht besteed.
De wijze lessen die Grann Adeline aan Paulie geeft zouden voor iedereen goed zijn.
"Bedenk dan, Paulie, dat het meisje dat je in de spiegel ziet, niet alleen dat beeld is, oké? Maar ook het kijken, het vragen stellen, het verdriet, het hard proberen, dat allemaal maakt die persoon die we Paulie noemen. Die echte, levende Paulie hier.(-) Als het lichaam breekt, dan komt de rest los van het lichaam. Als jij doodgaat- en je zult een keer doodgaan, meisje, net als iedereen- dan komt alles wat jou tot Paulie maakt, terug om de mensen te helpen die nog leven en de nieuwe mensen die geboren worden."
Mooi toch?
"Paulie schudde zich als een kameleon en maakte zich los van de beschermende kleur die ze van een zus had geleend die ze niet kende. Ze bedankte die zieke zus."
ISBN 9056370227 | Hardcover | 143 pagina's | Uitgeverij Lemniscaat | juni 1996
Leeftijd: 12+
© Marjo, november 2006
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
