Esther van Lieshout
SOS fabelwezens
Hex & Co.: Deel 1
‘Ik geloof dingen pas als ik ze zie,’ zegt Kat. En zien zal ze het! Voor ze het weet is haar leven compleet veranderd. Het begint met een beetje jeuk aan haar arm. Maar ze is verbijsterd als op die plek een teken verschijnt met zwarte lijnen in de vorm van een oog. Nog meer raars gebeurt er die dag. Meneer Draver, de postbode, ziet er vandaag heel anders uit: hij heeft ineens vier benen. Kat beseft dat hij een centaur is! Kats vader heeft niets geks gezien, maar Kat kijkt nog eens, en het is toch echt zo. En daar blijft het niet bij… In de supermarkt krijgt ze een stukje kaas aangeboden. Door een elf!
Haar vader geeft haar de brief die de centaur heeft gebracht. Het is voor haar en het is een brief van een notaris. Ze is erfgenaam of zoiets.
Maar wat een erfenis! Een groot landhuis met zeven inwoners. Vader maakt zich al zorgen over de kosten, maar het kost niets, zegt de notaris. Al snel gaan ze het huis bezichtigen en maken ze kennis met de bewoners:
Madame Mopsa runt het huishouden. Ze is een fee en met een toverstaf is alles zo gepiept.
Ze stelt Quilp voor, de dwerg in het gezelschap met een luide stem, hij kan heel nors en nurks zijn, hij hanteert hamers en beitels alsof het niets is, en zijn kracht is helemaal des dwergs.
Meester Alfrik, die een eigen kaasmakerij heeft. Met heel speciale kazen. Kat schrikt er van: dat is die elf uit de supermarkt!
Dan is daar een faun: Jack B. Giddius, die zich voorstelt als de tuinman. Het is een hele knappe faun, Kat moet ervan blozen, als hij voor haar buigt. En er is een jongen van ongeveer Kats leeftijd. Hij heet Splinter, de staljongen. Aan hem ziet Kat eigenlijk niets bijzonders. Is hij ook een fabelwezen? Wat dan?
Maar het is allemaal zoveel, dat ze zich er niet druk over maakt. Vooral als ze de zesde huisgenoot ontmoet. 'Niemand Weet Het' is zijn naam, en hij is een geest.
Wat het allemaal nog lastiger maakt is dat haar vader gewoon mensen ziet. Hij kan niet zien dat zij anders zijn, en ze moeten hun geheime krachten en talenten verborgen houden. Madame Mopsa vindt het maar niks dat ze echt moet staan kokkerellen! En Jack heeft eigenlijk helemaal geen verstand van tuinieren, dus hoe moet dat als Kats vader hem opdraagt hem te helpen in de tuin?
Maar wacht eens: zeven inwoners, zei de notaris. Wie is dan de zevende? En hoe kan het dat Kat wel door de 'vermompeling' van de fabelwezens heen kijkt?
Haar gave is dus ook heel bijzonder, en omdat zij nu de nieuwe landhuiseigenaar is, wacht haar een zwarte taak. Er zijn namelijk fabelwezens die heel andere ideeën hebben over de geheimhouding en de macht van de wezens.
‘Doe maar wat je moet doen, maar ik doe niet mee!’
’Hoezo niet?’ vroeg Giddius onnozel.
‘Omdat jullie één heel belangrijk ding vergeten!‘
Giddius trok zijn schouders op. ‘Wat?’
‘Dat ik een meisje ben! Van tien!’ voegde Kat er vurig aan toe in een poging haar punt duidelijk te maken.‘
Wat volgt is een heerlijk spannend avontuur, met ontzettend veel humor. De naam van de geest alleen al is een bron voor veel grapjes, maar ook het feit dat ze zich in allerlei bochten moeten wringen om Kats vader niets te laten blijken. Wat als er ineens een naakte jongen in Kats kamer is? Gelukkig zijn er kaasjes…al moet je daar soms een gasmasker bij opzetten.
Ik heb geen enkel negatieve opmerking, alles is gewoon fantastisch, letterlijk fantastisch!
Dan zijn er nog de tekeningen. Zwart-wit, en precies passend bij het verhaal. Heel mooi gedaan door Marieke Nelissen.
Esther van Lieshout (Tilburg 1968) studeerde fotografie en film aan de academie voor beeldende vorming. In 2007 kwam haar eerste boek De Dromers van Morfhuis uit bij Uitgeverij Ploegsma. Inmiddels schrijft ze regelmatig voor educatieve Uitgeverij Zwijsen.
ISBN 9789401444620 | Hardcover | 288 pagina's | Uitgeverij Lannoo | augustus 2017
Leeftijd: 10+
© Marjo, 10 september 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
