Stikkeloers
Eric Vandermeulen

Maar Benner houdt vol, zeker als hij zijn ouders afluistert en woorden hoort als 'toverspel' en 'veer' 'donker'. Dat klinkt spannend toch? Hij moet naar Stikkeloers. En tenslotte gaan ze. Met de veerman steken ze over, picknick mee.

"De veerman woonde in een rood huisje met witte strepen. Maar het kon ook een wit huisje met rode strepen zijn. Het leek nog het meest op een verkeerskegel. Maar dan een heel grote. Of op een vuurtoren. Maar dan een heel kleine.'


Aan de overkant van de rivier beleven de drie een vreemd avontuur, dat voor Benner zijn ogen opent. Realiteit sijpelt zijn droomwereld binnen. Maar een uitvinder dat blijft hij.

Een erg mooi verhaal over de verbeelding van een kind. Ik zeg met opzet niet fantasie, want dat klinkt meteen zo Disney-achtig, en dat is dit boek absoluut niet. Het is spannend en avontuurlijk, maar ook subtiel en speels. De taal is duidelijk, de zinnen zijn makkelijk te lezen. Het verhaal van het avontuur is goed te volgen. Maar er staat niet wat er staat. Nou ja, dat staat er wel, maar achter die woorden ligt nog een wereld. Voor Benner, maar ook voor de lezer.
Ik vraag me af of kinderen dit kunnen begrijpen. Aanvoelen misschien wel. Voor mij als volwassene is het een prachtig boek.

ISBN 9789044808636 | Hardcover | 64 pagina's | Clavis Uitgeverij | april 2008
Vanaf 10 jaar

© Marjo, 24 mei 2009

Lees de reacties op het forum en/of reageer: