De gruwelijke generaal
Tekst: Jozua Douglas
Illustraties: Elly Hees

Het verhaal gaat over de, erg met zichzelf ingenomen, president Pablo Fernando, die de baas is over een klein landje, Costa Banana genaamd. Fernando heeft behoorlijke Mao-neigingen en een Napoleon-achtig uiterlijk. Hij is een dictator eerste klas die de bewoners verplicht om elke dag naar zijn toespraak te kijken en te luisteren. Die toespraken gaan over... hemzelf natuurlijk. De inwoners mogen wel stemmen maar er is maar één kandidaat en drie keer raden wie dat is.  Op reclameborden, op pakken chocoladehagel, je kunt het zo gek niet bedenken, letterlijk overal staat Fernando op afgebeeld. Fernando vindt zichzelf helemaal geweldig. Hij is gewoon de Grote Geniale Leider - ondanks zijn kleine postuur -.

Fernando is getrouwd met Florabella en heeft twee kinderen Rosa en Fico. Zijn, zeer jaloerse, vrouw is natuurlijk de mooiste vrouw van de wereld al gelooft ze er zelf niets van. Zoon Fico is Fernando's oogappel, die jongen zal hem later opvolgen. Dat zijn dochter Rosa in feite veel slimmer en intelligenter is wil de president niet zien, vrouwen kunnen niets en daarmee basta. Gelukkig hebben de kinderen een fantastische leraar, meester Gabriel, die de kwaliteiten en het goede verstand van Rosa wèl weet te waarderen.

Op een dag ontdekt Fernando dat er een spion in zijn omgeving is en natuurlijk is het Rosa die ontdekt hoe het zit. De grote vriend van haar vader, generaal Sjasliek, de man die Fernando blindelings vertrouwt, heeft een heel akelig plan bedacht om de macht over te nemen. Daarna zal hij de oorlog verklaren aan Amerika.  Maar als Rosa dat vertelt, gelooft haar vader haar niet. Ze is een meisje, en meisjes verzinnen maar wat... Haar broer en de leraar komen er echter al snel achter dat Rosa de waarheid spreekt en gedrieën bedenken ze een slim plan om de generaal te ontmaskeren, maar de tijd dringt. Klokslag 16.00 uur zal de generaal toeslaan... Zijn ze op tijd om het gruwelijke plan van de generaal te voorkomen?


Om met de deur in huis te vallen, het begin van het boek kostte me moeite. Persoonlijk houd ik namelijk niet van opgelegde humor in een verhaal. Het verhaal zelf, de mensen zelf, de situaties moeten grappig zijn maar niet gemaakt grappig. Door de gekke koosnaampjes die Fernando voor zijn vrouw heeft bedacht en de absurde wetten en regels die de president opstelde, voelde het alsof de humor me door de strot geduwd werd. Dit móest zogenaamd leuk zijn maar ik vond het helemaal niet leuk, ook niet grappig. Het karakter van de president vond ik aanvankelijk ook erg overtrokken. Het was allemaal zo schreeuwerig en sloeg zo nergens op. Erg radio-lawaai-papegaai allemaal.

Gelukkig las ik door want langzamerhand werd ik het verhaal in getrokken. Vooral de pientere Rosa die iedereen te slim af is en meester Gabriel begonnen steeds meer mijn hart te veroveren. Het werd uiteindelijk nog heel spannend. Ik merkte dat ik in gedachte meeholde met Rosa, Fico en de meester want de tijd tikte genadeloos door. Ik ging daardoor ook steeds sneller lezen want ik wilde weten hoe het afliep of ze het haalden!

Ik moest mijn mening dus bijstellen. De eindconclusie is dat het een heerlijk, fantasievol boek is waar jongeren erg van zullen genieten. De door mij aanvankelijk zo afgekeurde humor past precies bij de karakters van de personages. Ze zijn uitstekend neergezet.
De vlotte, toepasselijke grijsgetinte tekeningen van Elly Hees maken het boek verder helemaal af. Aanrader!

ISBN 9789026138386 | Hardcover | 249 pagina's | Uitgeverij De Fontein | september 2015
Leeftijd: 10+

© Dettie, 16 december 2015

Lees de reacties op het forum en/of reageer: