Ruth Wielockx

Toon alleen recensies op Leestafel van Ruth Wielockx in de categorie:

Ruth Wielockx op internet:

http://ruthwielockx.com

Categorie: Recensies 0-3jr

Luuk en Lotje Het is zomer!
Tekst en illustraties: Ruth Wielockx

In dit laatste boekje uit de seizoenenserie rond Luuk en Lotje is het zomaar een heerlijke zomerse dag. De tweeling Luuk en Lotje gaan lekker in de tuin spelen. Eerst smeren ze zich in met zonnebrandcrème, 'Hé dit lijkt op tandpasta!' vindt Luuk. Hij doet zijn pet op en Lotje heeft al een mooie roze zomerhoed opgezet.

Ze hebben een geweldige dag. We zien ze heerlijk schommelen terwijl papa de was ophangt. Daarna spelen ze fijn in de zandbak. Luuk bouwt een stoer kasteel en Lotje maakt zandkoekjes. Beer en Pop zijn er ook bij en we zien de slak lekker koel in het emmertje zitten. En dan heeft mama een superidee. Ze laat het zwembadje vollopen en even later is Luuk heerlijk aan het 'zwemmen'. Lotje doet wat anders met water, ze helpt mama met de planten water geven met haar eigen kleine gieter. Ze bouwen ook nog een tentje en hebben het heel gezellig daar en dan heeft mama ook nog eens een fijne verrassing voor ze. Wat een heerlijke zomerse dag!

Boeken van Ruth Wielockx stralen altijd vrolijkheid uit, of ze nu over vervoermiddelen, ridders, prinsen en prinsessen of iets anders gaan. In dit boekje heeft ze opnieuw een opgewekte sfeer weten te scheppen. Het geheel straalt een knusheid uit zonder oubollig te zijn. Je hoort de tweeling bijna kletsen met elkaar en voelt de zon haast op je huid schijnen. De heldere kleuren dragen ook erg bij aan het overbrengen van die prettige stemming op die stralende, warme, speelse zomerdag.
Kortom, een fijn, zonnig vakantieboekje.

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Jan Politieman
Tekst en illustraties: Ruth Wielockx

In het begin van het boek worden we vriendelijk welkom geheten op het politiebureau waar Jan Politieman werkt. Er is gelijk al veel te bekijken in het boek want bij het politiebureau zien we onder andere allemaal politieauto's staan, op het dak staat een echte politiehelikopter en we zien zelfs een politieman met de speurhond Snuffel trainen.

Die dag krijgt Jan Politieman een belangrijke opdracht, hij moet van de hoofdcommissaris een dikke brief posten en dat is niet zomaar een brief, op de envelop staat met grote dikke letters topgeheim. Die mag Jan niet kwijtraken, daar mag onderweg niets mee gebeuren.
Maar... onderweg wordt de pet van Jan gestolen! Natuurlijk wil Jan Politieman zijn pet terug hebben en hij springt gelijk op de politiemotor om de dief te vinden maar die is nergens te zien. Dan moet speurhond Snuffel maar meehelpen om de pet te zoeken. Al snel heeft Snuffel een spoor te pakken en die gaat regelrecht naar de bakker. Maar ook daar is nergens de pet van Jan te vinden...

Arme Jan, hij zoekt en hij zoekt. Samen met Snuffel rijdt hij kriskras door de stad, ook vermomt Jan zich en vliegt zelfs als het donker is met de helikopter boven de stad. Met de zoeklichten aan moet de dief van zijn pet toch te vinden zijn, denkt hij. Maar nee hoor, de pet is en blijft weg...
Verdrietig sjokt Jan naar het bureau, kan hij nu niet eens meer een dief vangen? Even later ontdekt hij ook nog tot zijn grote schrik dat hij de belangrijke envelop vergeten is te posten! Wat een rotdag! Maar dan...

Wat Jan niet weet, maar wij als lezer wel, is dat met Jan een grap is uitgehaald. Op elke afbeelding zie je, als je goed oplet, wel iets waardoor je weet waarom de pet van Jan gestolen is. Maar Jan weet dat niet en hij kan de dief van zijn pet maar niet vinden. En zo komt het dat Jan alles wat hij geleerd heeft, uitprobeert om de dief en zijn mooie politiepet terug te vinden.
Jan en Snuffel gaan bijvoorbeeld op patrouille, ze doorzoeken een winkel, gaan undercover enz. Ondertussen zie je de collega's van Jan lachend met van alles rondlopen. Maar toch is het geen nare grap, want ze hebben een fijne verrassing bedacht voor Jan waar hij heel blij mee zal zijn... maar welke verrassing dat is, zie je pas op het eind van het boek.

Ruth Wielockx heeft met haar verhaal en afbeeldingen een heel speelse manier gevonden om kinderen te tonen wat er allemaal te zien is in en rond een politiebureau en wat een politieman allemaal kan doen om een dief op te sporen. Opnieuw een mooi verzorgd, vlot, fleurig boek boordevol informatie van deze eigentijdse schrijfster en illustratrice.

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Sam & Max naar de markt
Tekst en illustraties: Ruth Wielockx

In dit hardkartonnen boekje mogen we mee met Sam en Max naar de markt. We zien Sam de bloemenkraam bezoeken waar een man met vrolijke blonde krullen allerlei soorten bloemen verkoopt. Op de afbeeldingen staan deze bloemen mooi uitgestald in zilverkleurige vazen. Sam vindt de zonnebloemen wel heel erg leuk, daar neemt hij er eentje van mee. Aan de zijkant van de afbeelding zien we een kader waarin enkele bloemen apart afgebeeld staan met hun naam eronder. Ook staat er een vraag bij de afbeelding die je makkelijk kunt beantwoorden.

Een andere kraam die bezocht wordt, is die van de bakker, Sam vindt al dat verse brood heerlijk ruiken. Ook hier zien we een op de afbeelding een prachtige bakkerskraam met allerlei soorten brood, donuts, gebakjes en taarten. In het kader staan diverse brood en gebaksoorten afgebeeld met hun naam erbij. En opnieuw wordt er een vraag gesteld aan de lezer over iets wat op de afbeelding te zien is.

En zo bezoeken Sam en Max de groentekraam, de zuivelkraam, de fruitkraam, de kledingkraam, de snoepkraam én ze zien een heel leuke clown die allemaal ballonnen bij zich heeft en Sam en Max krijgen alle twee een ballon! Ze zijn helemaal blij. Natuurlijk wordt de ijskar niet overgeslagen, een ijsje is veel te lekker.

En dan... moeten ze weer naar huis, met alle spullen die ze gekocht hebben, de tas zit helemaal vol, Max doet heel erg zijn best om Sam te helpen dragen... maar o, o, o wat is die tas zwaar! Je ziet dat Max al zijn kracht nodig heeft om de tas naar huis te sjouwen. Maar dat is niet erg, in de tas zitten allemaal leuke en lekkere dingen waar ze heel blij mee zijn.

Het fijne aan dit boekje is dat op een speelse manier de kinderen heel veel kunnen leren. De marktkramen liggen natuurlijk vol spullen die je kunt aanwijzen en benoemen. Maar je kunt ook vragen: "Wat zou jij kopen? Deze broek of die mooie trui?" De kaders naast de afbeeldingen zijn handig, daarop zijn enkele artikelen per stuk te zien die op de kraam in grotere getale aanwezig zijn. Daardoor kun je extra aandacht aan die artikelen besteden als je dat wil.

De afbeeldingen zijn erg kleurrijk en levendig. Het lijkt erop of alle figuurtjes en artikelen op de kraam van klei zijn gemaakt. De aardappelen zien er levensecht uit, evenals het gebak en het brood, maar ook de bananen, druiven en peren zien er schitterend uit. Je kunt zien dat er enorm veel aandacht aan besteed is. Chapeau voor Ruth Wielockx.

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Mijn prinsje/mijn prinsesje
Tekst en illustraties: Ruth Wielockx

Mijn prinsje

In dit hardkartonnen boekje maken we kennis met allerlei beroepen waar jongetjes vaak van dromen. Later, als ze groot zijn dan... worden ze brandweerman of astronaut of misschien wel koning!

Ruth Wielockx heeft dat op een aparte manier opgepakt. Ze begint haar boekje niet met een jongetje die droomt over zijn toekomst maar met: Wie redt mensen uit de brand en blust dan alle vlammen? Antwoord: Een brandweerman! en zo begint ze elke pagina met een vraag over een beroep.

Links staat de vraag met het bijpassende vervoermiddel of woning en rechts zien we een jongetje die de kleren behorende bij dat beroep draagt.
Deze keer zijn deze zaken niet getekend of geschilderd maar van klei gemaakt wat alles een grappig effect geeft.

ISBN 9789044823370 | Hardcover | 12 pagina's | Uitgeverij Clavis | juni 2015
Afmeting 18,5 x 18,2 cm. | Leeftijd: Vanaf 18 maanden

Mijn prinsesje

Het boekje Mijn prinsesje is op dezelfde manier opgebouwd als Mijn prinsje alleen worden de beroepen dit keer door vrouwen uitgeoefend zoals een ballerina maar ook een piloot en een dierenarts. Het zijn gelukkig niet allemaal de geijkte vrouwenberoepen. Voorafgaand wordt ook in dit boek een vraag gesteld zoals: Wie bestuurt het grote vliegtuig daar heel hoog in de lucht? Antwoord: Een piloot!

De teksten zijn in duidelijke letters weergegeven, elk beroep heeft een eigen paginakleur in een mooie pasteltint.

Aan het eind van beide boeken is er een wending in het verhaaltje en is de eindconclusie: Maar nu ben je nog heel klein. Je mag om te beginnen... Mijn lief prinsje/prinsesje zijn!

-----------------

De veelzijdige Ruth Wielockx heeft langzamerhand een heel gevarieerd oeuvre aan kinderboeken opgebouwd. Haar debuut Wiebe is verliefd, waarmee ze de illustratorenprijs van de stad Hasselt won, is totaal anders dan deze prins- en prinsesboekjes en dat is leuk, ze verrast me telkens weer met haar illustraties.
Zelf zegt ze over haar werk:

Prentenboeken maken is het mooiste wat er is! ...
Je kan vrijuit praten over de paashaas, heksen en de kerstman
zonder dat iemand je raar bekijkt, heerlijk toch?

Hopelijk blijft ze er nog lang zo over denken.

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Gewonnen
Tekst en illustraties: Ruth Wielockx

Drie, twee, een... Daar gaan ze!
Negen kinderen die meedoen aan een race en allemaal willen ze winnen.
In het begin ligt Emma op haar driewieler aan kop, maar Marie is op haar scooter natuurlijk veel sneller. Maar Tess met haar mooie rode Chinese hoed op heeft een echte jeep daar kan niemand tegenop. Hoewel... Bram op zijn squad gaat wel heel hard net als de racemotor van Lucas en Finn in zijn formule-1 auto is ook supersnel... Maar daar is Emma weer op haar driewieler, zij ligt aan kop! Hoe kan dat nou? Zal zij de wedstrijd toch winnen of is Sem in zijn vliegtuig toch sneller? Of is het toch brandweerman Daan die als eerste over de streep komt?
De uitslag is héél verrassend!

In dit geweldig leuke prentenboek van Ruth Wielockx zit veel vaart en niet alleen omdat het boek over een race gaat. Ze weet met weinig middelen toch een spanning op te bouwen zodat je snel de volgende bladzijde omslaat om te zien hoe de race verloopt. Op elke pagina zie je nog net de neus van het vorige vervoermiddel waar de volgende aan voorbij is gegaan.
Elke keer denk je, ja, die motor of auto is inderdaad sneller en dan volgt de complete verrassing, daar is Emma weer! Even denk je aan het verhaal van de konijn en de schildpad, zou Emma ook iets heel slims bedacht hebben? Maar het loopt heel anders af dan je denkt en dat is echt superleuk bedacht.

Kortom, een mooi verzorgd, erg vrolijk boek met mooie heldere afbeeldingen en duidelijk leesbare korte teksten.

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Ridder Wiebe
Tekst en illustraties: Ruth Wielockx

De rat Wiebe en muis Flanel zien in het bos een echt ridderpaard. 'Weet je,' droomt Flanel hardop, 'als ik een ridder tegenkom, blijf ik voor altijd bij hem.' Natuurlijk wil Wiebe dat niet. Flanel moet voor altijd bij hém blijven.

De twee springen op de rug van het mooie witte paard en het dier slaat van schrik op de vlucht. Als het paard stopt blijken ze bij de ingang van een onderaardse gang naar een kasteel te zijn beland. Wiebe vindt het heel eng maar Flanel vindt het wel spannend. Een echte ridder durft wel naar binnen te gaan volgens haar en omdat Wiebe een echte ridder wil zijn, stapt hij de gang in.

Zouden er draken in de gang zijn? vraagt Flanel zich af. Een echte ridder verslaat die wel. 'Ik kan ook draken verslaan! Kom maar op draak! Ik ben Wiebe de drakendoder!' roept Wiebe daarop stoer nadat hij eerst gauw rondgekeken heeft of er geen draak in de buurt is. Arme Wiebe, hij doet van alles om Flanel maar te bewijzen dat hij een échte ridder is. Hij pakt een zwaard dat hij nauwelijks kan tillen en zet een helm op die klemt en als het ineens donker wordt, toont hij dat hij niet bang is. Kortom, hij is toch een échte ridder!

Aanvankelijk zag ik niet dat Wiebe geen muis maar een (straat)rat is. Dat ontdekte ik pas toen ik de, positieve, recensies las over de boekjes Wiebe is verliefd en De schat van Wiebe. Ook vind ik dat niet erg duidelijk op de afbeeldingen te zien is wie nu Flanel of Wiebe is. Beiden dragen een lange broek en een truitje en er is verder weinig meisjesachtig aan Flanel te ontdekken. Achteraf bleek dan ook dat ik in het begin van het verhaal Flanel voor Wiebe aanzag, dit mede door de eerste pagina waar de tekst niet goed overeenkomt met de illustratie. Ik denk dat als het verschil muis/rat en meisje/jongen explicieter zou zijn dat het verhaal en de afbeeldingen aan kracht zullen winnen.

Wat wel heel leuk is, is dat de lezer kan zien dat in het kasteel Flanel en Wiebe stiekem door enkele figuren gevolgd worden, zoals... een draak! Écht spannend of griezelig wordt het echter niet, daar zijn de afbeeldingen te vriendelijk voor.
Het verhaal zelf is redelijk onderhoudend, het is niet echt goed maar ook niet echt slecht, lees en oordeel zelf.

Lees de reacties op het forum en/of reageer: