Christiane V. Felscherinow

Toon alleen recensies op Leestafel van Christiane V. Felscherinow in de categorie:
Christiane V. Felscherinow op internet:
  Categorie: Waargebeurde Verhalen

Christiane F. - Mijn tweede leven Christiane F. - Mijn tweede leven


Christian V. Felscherinow

‘Goeie genade, ik ben en blijf een junkie-ster. Een attractie. Een zeldzaam dier. Type ‘Kind vom Bahnhof Zoo’.


Christiane F.,  verschenen in 1980 is een boek waar niet alleen ouderen onder ons, maar ook hedendaagse jongeren wel van gehoord hebben, sterker: velen hebben het boek gelezen of de film gezien. Het boek wordt nog steeds vaak gelezen, vooral voor het vak Duits. ‘Wir Kinder vom Bahnhof Zoo’ heet het dan.

Het vertelt het verhaal van het verslaafde hoertje, dat, vijftien jaar oud slechts, door Berlijn zwerft. Pure horror is het voor ouders van jonge meisjes die het verkeerde pad op dreigen te gaan. Christiane F. vertelt in haar boek hoe ze jaren verslaafd was zonder dat haar ouders het merkten. Het verhaal is klassiek: problemen thuis, een drinkende vader die zijn frustraties afreageert op de kinderen, een moeder die het niet aan kan, de eerste kennismaking met cannabis,  nog met het idee dat het je geest verruimt en je vrij maakt, en dan het afglijden naar allerlei pillen en tenslotte heroïne. Christine en haar vriend hebben natuurlijk geen geld en ze verkopen hun lichaam, ze tippelen in het gebied rondom station Zoo.
Diverse malen probeert ze af te kicken, even zo vaak vervalt ze in oude gewoontes.
Het boek eindigt optimistisch, met een open einde, omdat er niet beschreven staat of ze wel of niet definitief van de drugs af is.

Nu verschijnt er een vervolg. Christiane F. is nu 52. En nee, ze was er dus niet van af. Het boek was een succes, er was geld genoeg, dus tippelen hoefde niet meer, maar ze bleef steeds opnieuw terugvallen. Nu is ze aan de methadon, en lijdt aan hepatitis. Het zou me verbazen als haar tweede boek net zo’n succes wordt als het eerste. Het mist de romantiek, ze is geen jong meisje meer dat sympathie opwekt omdat haar jeugd zo moeilijk was en het ‘dus’ niet helemaal haar schuld is, dat ze verslaafd raakt. Als volwassen vrouw ‘doet ze het zichzelf’ aan, en zal ze evenveel sympathie krijgen als de eerste de beste zwerver die laveloos op een bankje ligt.
Was het boek een vlot verteld verhaal, dan had het misschien nog iets kunnen worden, maar het is een opsomming van feiten en namen: Feiten rondom het steeds hernieuwde drugsgebruik en het steeds weer afkicken en namen van vrienden, partners en beroemdheden.

Na het succes van het eerste boek en voor de opnames van de film reist ze de wereld rond en verkeert in het gezelschap van beroemdheden. Er is een verslag  van een verblijf in de cel, en ze vertelt over haar tijd in Griekenland ‘de mooiste jaren van mijn leven’.
Als ze ontdekt dat ze zwanger is is ze drieëndertig, en ze laat het kind komen ‘omdat het haar laatste kans is.’  Maar ook haar zoon Philip blijkt niet in staat haar afdoende van de drugs te houden, en men wil hem van haar afnemen. Als dat gebeurt, moet ze kiezen: blijven vechten om hem terug te krijgen of hem een rustig leven gunnen bij pleegouders.
Het boek eindigt met het verhaal over haar familie. Eerst de feiten, hoe gaat het met haar ouders, zus en altijd  vrienden, maar gaandeweg lijkt het alsof ze nog zoekt naar een verklaring. Waarom is haar leven verlopen zoals het verlopen is. Waarom heeft ze zich nooit meer vrij gevoeld.

Christiane V. Felscherinow (Hamburg, 20 mei 1962) is Duitslands bekendste heroïneverslaafde. Ze kwam eind jaren 70 in de publiciteit onder de schuilnaam Christiane F. Samen met journaliste Sonja Vukovic schreef ze een vervolg op haar succesvolle boek. De journaliste eindigt met een epiloog.


ISBN 9789044345094 | Paperback | 304 pagina's | The House of Books | juni 2014
Vertaald uit het Duits door Jan Steemers Met een fotokatern in het midden.

© Marjo, 20 augustus 2014


Lees de reacties op het forum en/of reageer: