Het geheim van het schrijven
Tien schrijvers over hun vak
Tekst: Edwin Lucas, Marcel Uljee

Aan tien schrijvers werd een door hen zelf geschreven stuk tekst voorgelegd en gevraagd waarom ze het op die manier hebben geschreven, waarom ze die woorden gebruikt hebben. Het is zeer interessant om te lezen hoe over elk woord nagedacht wordt.

De teksten zijn van: Rene Appel - de thriller, John Leenaarts - de journaaltekst, Richard Wouters - de verkiezingsfolder, Freek Staps - het krantenbericht, Arthur Japin - de roman, Robin Kemme - de reclametekst, Ron Punselie - de webtekst, Bart-Jan Langewaard - de brief, Wouter Klootwijk - de column, Frank van der Lecq - de toespraaak...

Opvallend is dat het verschillende uitgangspunt zo van invloed is op de tekst. De schrijvers van boeken mogen hun eigen teksten maken, Het merendeel van de andere schrijvers moeten rekening houden met het doel van hun schrijven.
De journaaltekstschrijver moet kort, bondig en duidelijk zijn, bovendien moet hij aangeven hoe het bericht gepresenteerd wordt dus inclusief het vermelden van de beelden die getoond gaan worden en wel of geen voice over. De tekst wordt voornamelijk gemaakt naar de beelden die binnenkomen en moet geschikt zijn als 'spreektekst'
Bij de journaaltekst staat o.a. Hier, in een van de armste landen...Gevraagd wordt waarom het woordje Hier gebruikt wordt. Zelfs over dat woordje blijkt nagedacht te zijn...
Met dat woord probeer ik het beeld dichterbij te halen. Ik denk dat ik op die manier de kijker beter bij het verhaal betrek.

De reclametekstschrijver moet vooral de boodschap overbrengen die de klant eist. Hij moet teksten wijzigen, woorden toevoegen enz. als de klant daarom vraagt. Of hij het er nu mee eens is of niet, de klant heeft het voor het zeggen.

Bij René Appel wordt o.a. gevraagd over een regel uit de gekozen tekst: 'Langzaam schoof hij in de richting van de deur.' Waarom laat je hem schuiven?
Soms stop ik met typen om wat alternatieven te overwegen. Dat zou hier ook gebeurd kunnen zijn. Het eerste alternatief dat me te binnen schiet is 'schuifelen', maar dat kan hier niet. Schuifelen is iets voor oude mensen. Bovendien het moet geruisloos zijn en dat is schuifelen niet. Om dezelfde reden valt ook 'lopen' af. Zo ben ik waarschijnlijk op schuiven terechtgekomen.

Het is bijzonder om te lezen hoe teksten geschreven worden, hoe elk woord, elke punt, elke komma wordt afgewogen, daar staan we zelden bij stil als een tekst ons onder ogen komt.
De romanschrijver kijkt meer naar de geloofwaardigheid van zijn personages, of de woorden bij het personage passen. De schrijver van een toespraak probeert zich het effect van de woorden naar de luisteraar toe voor te stellen.
Elk stuk tekst staat aan het begin van het hoofdstuk afgedrukt en wordt uitvoerig besproken op inhoud en woordkeus.
Kortom, een leerzaam en prettig boek om te lezen.

ISBN 9789054521747 | Ingenaaid | 108 pagina's | Uitgeverij Passage | september 2007

© Dettie, september 2007

Lees de reacties op het forum en/of reageer: