Outdoor
Tekst: Jo Schofield, Fiona Danks

Avontuurlijke buitenspelen
Jo Schofield & Fiona Danks

In dit boek worden allerlei dingen besproken die je buitenshuis met kinderenkunt doen. Met buitenshuis wordt niet bioscoop of pretpark of iets dergelijksbedoeld, maar activiteiten in de buitenlucht.
De schrijfsters schrijven in hun voorwoord dat ze met dit boek ernaar strevenouders, leerkrachten, scoutingleiders en iedereen die met kindergroepen werktof speelt, te inspireren om buiten plezier te maken waar en wanneer dan ook,onafhankelijk van het weer of de leeftijd van de kinderen. Het ze naar buiten krijgen is al een flinke opgave in deze gedigitaliseerdetijd waardoor kinderen de voorkeur geven aan avonturen beleven dankzij hun play-station. Maar,suggereren de schrijfsters, je kunt ook de moderne apparatuur integreren in hetbuitenspelen of op pad gaan. Als de kinderen eenmaal buiten zijn, vinden ze het vaaktoch wel erg leuk en blijken ze daar later ook de beste herinneringen aan bewaard te hebben.

Het boek is onderverdeeld in zes hoofdstukken, te weten; outdoor feestjes,outdoor spelen, outdoor verhalen, outdoor theater, outdoor speuren, outdooractie.
Het is eigenlijk jammer dat het boek begint met de outdoorfeestjes oftewelopenluchtfeestjes. Uitgerekend in dit eerste hoofdstuk staan, in mijn ogen, dingen waar niet iedereen geld voor heeft en soms ook wat bizar zijn. Terwijl de rest van het boek vol leuke, originele en uitvoerbare ideeën staat. Maar de schrijfsters wonen in Engeland en mogelijk worden dingen daar anders benaderd dan in Nederland.

Onder outdoorfeestjes wordt verstaan: bosfeestjes, camouflagespelletjes, kampeerfeestjes, hinderlagenmet meelgranaten en voedseljacht. Deze laatste vond ik wel erg ver gaan... Daarvoor worden o.a. dode duiven en fazanten, nog in hun verenpak, in bomen gehangen die de jongens dan aan een spitse stok moeten spiezen en naar de kookplaats moeten brengen. Daar moeten die dieren schoongemaakt worden en moeten de kinderen er een smakelijk stoofpotje van maken samen met de 'gevonden' knollen, aardappels en wortels.
Ik kan me helemaal niet indenken dat kinderen dit leukzullen vinden, een duif of fazant aan een stok rijgen, later opensnijden, ingewanden eruit halen enz. Nou, dolle pret... "Als we thuis een stoofpot van knollen met duif zouden hebbenopgediend, zou zeker geen van deze kinderen er een hap van hebbengenomen" staat er in het boek. Waarom nu dan wel?
Hinderlagen met meelgranaten organiseren is behoorlijk bewerkelijk hoewel het wel erg leuk en spannend klinkt. Je koopt daarvoor namelijk een stelstrobalen en legt die in het bos...  (tuurlijk, heel logisch, dat mag ook zomaar) en daarbij maakje meelgranaten door een lepel meel op een vel keukenpapier te scheppen en datpapier dicht te plakken met een plakbandje. Dan mag je er wel héél wat maken, want als je dit doet met een groepje kinderen zijn die dingen zo op natuurlijk.


Gelukkig zijn de spelen in de overige hoofdstukken, zoals gemeld, wèl goed uitvoerbaar en veel minder bewerkelijk of prijzig.
Onder de noemer 'oude favorieten' lezen we bijvoorbeeld over vlag veroveren met allerlei bedachte varianten, verstoppertje spelen aldan niet met buut, ringwerpen met zelfgemaakte ringen van takken, frans cricket (met een bal gooien en proberen deonderbenen te raken van iemand die de bal probeert weg te slaan met eenslaghout of stok), wie de hoogste stokkentoren kan bouwen, jeu de boules spelen,flessen water omkegelen etc. Ook staat er te lezen hoe je enorme zeepbellen kunt maken waar je zelfs in kunt staan.

Verhalen vertellen aan elkaar, zittend in een kring in het bos, waarbij je je aldan niet kunt verkleden is ook geweldig. In het donker, met lichtstaven of zaklantaarns of bij een vuurtje is dit zelfs nog leukeren spannender natuurlijk. Je kunt ook allemaal 'vertelattributen' maken zoalsmaskers van bladeren, kronen van veren of gekke dieren maken van takken. Ook leuk is om tijdens het vertellen een tekening te maken van bladeren of steentjes.
Je kunt verhalenstokken maken waaraan je dingen hangt om je verhaal te verlevendigen, ze zien er ook nog eens erg leuk en apart uit. Jekunt aan zo'n stok bijvoorbeeld allerlei sporen hangen zoals veertjes, halfopgegeten noten, zaden enz. en daar omheen een verhaal maken.
In de buitenlucht toneel spelen, met de maskers of kronen van bladeren of veren, is ook eenleuk idee, - al zullen niet alle kinderen dat prettig vinden om te doen -. Spoorzoeken, stenen versieren, hutten bouwen, speurtochten houden, een wiggelroede maken, poppen of gekke dieren maken van takken, veren, bladeren en bessen, je gezicht beschilderen. Noem het maar op, alles kan en niemand die roept; "Pas op de vloer, de meubelen, het kleed...!"

In het boek wordt eveneens verteld hoe je de activiteiten het best kunt organiseren, waar je op moet letten in verband met veiligheid, wat geschikter is voor jonge of oudere kinderen. Er is ook veel aandacht en respect voor de natuur, bij alles wordt gezegd, zorg dat je alles weer achterlaat zoals je het bij aankomst aantrof. Met andere woorden, ruim alles op, laat geen troep slingeren en breek geen takken van bomen etc.
Het boek staat vol kleurenfoto's die de activiteiten tonen of de te maken dingen duidelijk laten zien zodat je goed begrijpt wat er bedoeld wordt.
Kortom, een prettig boek met enorm veel ideeën om buiten, samen met kinderen, een gezellige en leuke tijd te beleven.

Fiona Danks (en Jo Schofield) willen heel graag aan kinderen laten zien hoe ze buitenshuis avonturen kunnen beleven, hun grenzen kunnen verkennen en nieuwe vaardigheden kunnen leren. Zij werken nauw samen met een aantal Engelse natuurbeschermingsorganisaties.

ISBN 9789060387108 | Hardcover | 160 pagina's | Uitgeverij Christofoor | september 2013

© Dettie, 20 oktober 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer: