Bitterzoet
Het liefdesevangelie volgens Rafaela
Annelies A.A. Vanbelle

Het erotische Vijftig tinten grijs is momenteel een hit (letterlijk en figuurlijk).
Maar in het boek Bitterzoet spat ook de erotiek van de pagina’s af. Het is een liefdesevangelie in 9 hoofdstukken geschreven door Rafaela, het 'wilde' alter ego van Annelies A. A. Vanbelle.
Het boek begint met een openingsgebed en daarna volgen "De tien geboden voor de hedendaagse vrouw".
Het eerste gebod is: 'Bovenal bemin uw man'. Rafaela promoot het gezegde 'Zoek de liefde niet, het is vlakbij'. In glasheldere taal maakt ze duidelijk dat veel stellen na een paar jaar naast elkaar leven.

"Mannen zien hun vrouw als hoedster van hun kinderen, vrouwen hun man als leverancier van het huishoudgeld. Verder zijn ze voor elkaar quantité négligeable. Beiden ontdaan van hun sexappeal, twee onaantrekkelijke hompen vlees die na de avondshift neerzijgen in de zetel. Een lekkere serie op tv en voor de rest geen gezeik.
Zonde is dit natuurlijk. Want onder die ingeslapen lijven smeult van alles, alleen neemt niemand de moeite nog wat hout op te gooien."

Ze raadt vrouwen (en mannen) aan het vuur weer op te rakelen, hou de vlam in de pan, Leef, heb lief, word weer buitenmaats verliefd. "Kijk naar je man en laat je verleiden."

Het tweede gebod is: Neem een minnaar! Eigenlijk zegt ze 'Heb uw man lief als een minnaar maar buiten is het oorlog, verleid maar ga op tijd naar huis'
Een ander gebod is: Ban de pil, het ontneemt je elk lustgevoel en je wordt er nog chagrijnig van ook. 'Gooi het hormonale juk af, bevrijd u van deze chemische boerka' roept Rafaela. 'Welkom aan de maandelijkse hormonale roetsjbaan, aan onze geurtjes, humeurtjes en faveurtjes.
Het gebod 'Neem een kind' is natuurlijk keihard voor degene die graag kinderen willen maar door welke reden dan ook geen kinderen kunnen 'nemen'. Daar verontschuldigd Rafaela zich ook voor. Maar volgens haar is er geen grotere oefening in nederigheid dan het krijgen van een kind. 'Spiegel van jewelste, deze bevlekte ontvangenis, want in haar zie ik niet alleen mijn mooiste maar ook mijn vreselijkste zelf.'
Bij het gebod 'Doe steeds wat onkuisheid is' geeft ze tips aan de ingeslapen vrouw, hoe ze de onkuisheid weer kan oproepen. Erotiek is overal volgens Rafaela.
Het zevende gebod: let op voor satan ofwel de verslaafde man. Maakt niet uit om welke verslaving het gaat… ga er niet mee in zee.
En zo heeft ze tien geboden voor de vrouw die je soms  met een brede grijns zit te lezen. Het komt er niet op neer of je mooi bent, dik of dun bent, oud of jong bent als je de kunst van het verleiden maar verstaat.

Rafaela houdt dus een vurig pleidooi over vrouwen, tegen vrouwen. Vrouwen moeten weer vrouwen worden. Vrouwen weten de geheimen en de krachten die ze op een man kunnen uitoefenen. Zij kunnen zoveel meer met hun vrouw zijn, maak daar gebruik van predikt ze. Vrouwen moeten weer leren genieten van hun eigen lichaam, van de man en van alles wat je samen met die man kunt doen.
Haar taal is heel direct maar niet smerig.

Het enige punt wat haar door menigeen niet in dank zal worden afgenomen is dat Rafaella enorm linkt naar het katholieke geloof, naar teksten uit de bijbel. Zo voert Rafaella in dit boek in woord en beeld de kruiswegstatie op maar dan gaat het niet over het lijden van Jezus maar het lijden van de vrouw en haar uiteindelijke verlossing. Ze verhaalt in deze statie over de liefde van een vrouw voor een man. Statie XII  Ze schreit: 'Waarom heb ik mijzelf verlaten?' En toch steeds die liefdeskreet: 'Vergeef hem, hij weet niet wat hij doet.'
Vurige tongen, Aktevan berouw, Akte van liefde, Akte van hoop, Akte van aanbidding enz. passeren uitgewerkt de revue. In dit boek is Veni creator spiritus een ode aan de bedwelmende roes van het schrijven. Het Gloria heeft in dit boek wel een héél andere tekst dan die in de mis, in het boek gaat het namelijk over de geslachtsdaad. Het veelgodendom vertaalt Rafaella naar paralelle monogamie, het trouw houden van meerdere mensen tegelijk.

En toch, ondanks die verwijzing naar bijbelteksten en het katholieke geloof, heeft het boek iets bijzonders. Rafaella windt er letterlijk en figuurlijk geen doekjes om. Ze is heel vrij in haar uitspraken, ze vertelt heel open over haar relaties en hoe zij over alles denkt. Ze kan onderhoudend schrijven en laat het liefdesleven in al haar facetten zien, van het prille begin, de onzekerheid, het genot, de rust en de aantrekkingskracht in al haar facetten.

Tussen de teksten door staan fraaie moderne afbeeldingen, ook door de schrijfster gemaakt. Het is geen boek dat je achter elkaar uitleest. Het is geen spannend verhaal of iets dergelijks. Het zijn allerlei stukken verhalende tekst. Maar Rafaella is zeer zeker geen dom blondje of stoeipoes maar een intelligente vrouw die heel goed weet wat en waarover ze schrijft.
Persoonlijk denk ik zomaar dat dit boek inhoudelijk veel meer te bieden heeft dan Vijftig tinten grijs. 

ISBN 9789461310088 | Hardcover | 223 pagina's | Van Halewyck | februari 2011

© Dettie, 19 januari 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer: