William Easterly
The white man’s burden
Waarom heeft ontwikkelingshulp meer kwaad dan goed gedaan?
The White mans burden is een kritisch boek waarin Easterly op zoek gaat naar wat er vaak mis gaat, en ook hoe het dan beter kan.
Meteen al in het begin van het boek pareert hij een stevige stelling... De derde wereld heeft te maken met twee tragedies, de eerste tragedie omvat de armoede, de honger, de ziektes etc. En de tweede tragedie is dat de wereld ommachtig is alle biljoenen dollars ontwikkelingsgeld op de juiste plaats te krijgen. Over die tweede tragedie gaat dit boek.
Easterly verdeelt de hulpverleners meteen al in twee categorieën. Om te beginnen heb je de planners. De planners zijn de grote beleidsmakers van bovenaf. Ze maken utopische plannen om álle armoede op te heffen, alle kinderen ingeënt en naar school te krijgen, maken millenniumdoelen , geven big pushes, enorme bedragen ineen, aan arme landen om ze op de been te krijgen.
Tegenover de planners stelt Easterly de zoekers. De zoekers staan niet boven de derde wereld maar er midden in. Ze maken geen utopische allesomvattende wereldverbeterende plannen die nauwelijks te realiseren zijn, maar pakken één klein probleem aan. Ze leggen geen Westerse denkbeelden of filosofieën van buitenaf op maar werken van binnen uit, en het belangrijkste naar mijn mening, ze komen niet met kant en klaar van buitenaf bedachte plannen, maar vragen aan de mensen daar ter plekke wat het probleem is en wat er aan gedaan zou kunnen worden. Ze werken niet bottom- up, van boven af, maar bottom-down, vanaf de bodem, de werkvloer, de hulpvraag. Deze laatste vorm, dat moge duidelijk zijn heeft Easterly’s voorkeur.
William Easterly is een econoom en het boek behandelt dan ook economische thema’s. Af en toe waren die mij- een leek- iets te detaillistisch. Maar de taal is helder, en het was ook voor mij goed te volgen.
Het goede van dit boek vond ik dat er duidelijk aangegeven wordt waar het vaak, zeer goed bedoeld, toch misgaat in de ontwikkelingshulp, maar tegelijkertijd wordt er anders dan in bijvoorbeeld “De hulpverlenerkaravaan” wel een alternatief geboden... minder groots en utopisch werken, niet de hele wereld verbeteren van bovenaf, maar een klein stukje van binnenuit, vanuit een hulpvraag, met feedback en evaluatie van de hulpvragen, mét eigen verantwoordelijkheid voor de hulpvrager, zonder het idee alle problemen op te lossen maar vanuit de visie dat alle verschil in ieder geval een beetje verschil is.
Een zeer realistische visie die mij zeer aansprak. Verplichte kost voor hulpverleners en hun organisaties.
ISBN 9789046803011 | Paperback | 432 pagina's | Nieuw Amsterdam | september 2007
Vertaald door Ed Lof
© Willeke, 02 december 2009
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
