Trenke Riksten-Unsworth
En wat is daarop uw antwoord?
In zestig columns vertelt ze over haar werk. Je krijgt een kijkje achter de schermen.
Je leest bijvoorbeeld hoe zij een trouwerij voorbereidt, wat er allemaal bij komt kijken en welke documenten er klaar moeten liggen op de grote dag. Natuurlijk gaat er wel eens wat mis, vaak tot grote hilariteit van iedereen maar soms worden mensen ook boos.
Dat Trenke haar werk zeer serieus neemt blijkt wel uit de enorme tijd die ze steekt in het bespreken van de dag met het bruidspaar. Omdat elk mens verschillend is zijn de kennismakingsgesprekken ook zeer uiteenlopend. Het ene aanstaande bruidspaar wil alles bijna tot op de minuut geregeld hebben en exact weten wat en wanneer iets gezegd gaat worden. Het andere bruidspaar is zo relaxed dat ze alles heel kalm aan doen, soms bijna té kalm aan. De bruidsjurk wordt op het laatste moment geleverd, de ringen worden de dag voor de bruiloft gekocht en hoe laat moesten ze ook alweer komen?
Trenke probeert verhalen over het stel te verzamelen zodat ze een mooi verhaal kan houden tijdens de plechtigheid.
Ook komen er erg ontroerende dingen voor zoals bij het stel waarvan de zus van de bruid plotseling zwaar ziek bleek en overleed vlak voor de bruiloft. Ze werd gecremeerd in de feestkleding die ze voor de bruiloft gekocht had. Omdat de zus zeker zou willen dat de trouwerij door zou gaan, ging het ook door maar moeilijk was het natuurlijk wel. Het stel wilde een zo positief mogelijke insteek en de man van de zus zou nu getuige zijn in plaats van de zus zelf. Er werd gekozen voor een soort quiz waardoor de sfeer minder zwaar werd.
Ook het verhaal over de twee vrouwen die met elkaar gingen trouwen is mooi. Via een donor was een van beiden zwanger. Ze woonden al jaren samen maar wilden nu wel trouwen. Als twee vrouwen samen moeder willen worden, moet de niet-biologische moeder met de biologische (aanstaande) moeder trouwen en óók nog een adoptieprocedure starten. Beiden waren erg verbaasd dat het hen na al die jaren evengoed zoveel deed.
Ook bijzonder is het verhaal over het niet meer zo piepjonge stel dat in prachtige middeleeuwse kleding trouwde maar wel op blote voeten! 'Zij geloofden namelijk dat er positieve energie vrij komt bij alles wat moeder aarde ons schenkt en daarom wilden ze geen schoenen dragen.'
Aanvankelijk vond ik de eerste paar verhalen wel aardig maar niet meer dan dat. Bij enkele vroeg ik mij af wat ze bijdroegen, zoals het verhaal over 'parkeergedoe' tijdens de Keiweek, de introductieweek voor studenten. Het heeft weinig met trouwen te maken. Maar verder in het boek vindt Trenke meer haar draai en lees je steeds betere columns. Ze is eerlijk en vertelt ook wanneer ze zelf de fout in ging. Gelukkig komt het altijd weer goed ook al voelt ze zich dan wel behoorlijk ongemakkelijk.
Kortom, het is een leuk boek over wat een trouwambtenaar zoal in haar werk meemaakt. Zoals altijd bij columns zijn ook hier sommige columns goed geschreven en ontroerend en sommige zijn minder aansprekend. Het lijkt me vooral een prima cadeau om aan een (aanstaand) bruidspaar te geven of aan iemand die zelf trouwambtenaar is, voor de prijs hoef je het niet te laten...
ISBN 97890710501302P | Paperback | 84 pagina's | Leonon Media | september 2010
© Dettie, 21 september 2010
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
