Wim Zitman
Categorie: Algemeen
Van Egypte naar Atlantis
Van Egypte naar Atlantis
De Boven- en Onderwereld van Osiris
Wim Zitman
Zitman schrijft ergens in dit een boek, dat een zoektocht naar Atlantisniet echt serieus zal worden genomen onder de huidige gevestigde Egyptologen.Hij zegt zelf: “Over Atlantis publiceren leidt tegenwoordig zeker totreputatieschade.” Toch gaat het boek van Zitman over deze zoektocht naarhet oude land van de Egyptenaren. In de loop van de geschiedenis is men naallerlei, ook wetenschappelijke, zoektochten tot de conclusie gekomen datAtlantis niet werkelijk heeft bestaan. Er is namelijk nooit wetenschappelijkaangetoond waar dit, door Plato als eerste genoemde, eilandenrijk dan zouhebben gelegen. Zitman analyseert echter in dit boek zijn overtuiging datAtlantis wel degelijk heeft bestaan en hij probeert ook aan te tonen waar diteiland gelokaliseerd kan worden in onzehuidige wereld.
Ik ben een leek op dit gebied, dus ik kan niet beoordelen ofde argumenten en de in het boek uitgebreide analyse van Zitman daadwerkelijkhout snijden. Wat wel opvallend is, is dat Zitman zich voornamelijk baseert ophet werk van de vrouwelijke egyptoloog Dr. E.A.E. Reymond, aan wie hij zijnboek ook opdraagt. De schrijver meent dat het te betreuren is dat deze Engelseegyptoloog in 1986 is overleden, aangezien ook zij op het spoor was van hetdaadwerkelijk bestaan en de huidige locatie van Atlantis. Deze Dr.Reymond zou, volgens Zitman, als een van de weinigen in staat zijn geweest omde kern van de Edfu-teksten te doorgronden en te begrijpen, waarin het eilandvan de vorige wereld, Ogygia, zoals de Egyptenaren Atlantis in hun oudegeschriften noemen, wordt beschreven. Daarnaast verwijst Zitman veel naar zijnboek Het Horus Enigma om zijn theorieën te onderbouwen.
Eveneens opvallend in het boek, is dat Zitman zijn onvredeover de opvattingen van de gevestigde egyptologen ten aanzien van Atlantis nietonder stoelen of banken steekt. Ik ben zelf altijd wel gecharmeerd vanwetenschappers die niet zonder meer meegaan in wat als consensus in een bepaaldvakgebied wordt beschouwd en daar steeds kritische vragen bij blijven stellen.Ware wetenschappers twijfelen altijd, hoorde ik deze week nota bene in eenreclame op de televisie zeggen en in die zelfde reclame dat er zonder twijfelgeen echte discussie mogelijk is. We weten inmiddels sinds ‘het geval Stapel’ook waar teveel ‘u vraagt, wij draaien’ in de wetenschap toe kan leiden. Zitmanspreekt echter, naar mijn mening, wat al te recalcitrant over zijn‘vakgenoten’, waardoor het lijkt alsof hij daarmee zijn gelijk zou willen halenmet dit boek. Dat laatste vind ik jammer, aangezien hij voor mijn gevoel danook de discussie op slot gooit door te suggereren dat hij niet twijfelt aanzijn gelijk.
Ik heb het boek overigens met veel belangstelling gelezen enik kan als leek alleen maar hopen dat ook wetenschappers die goed op de hoogtezijn van deze materie dit ook zullen doen. Zij zullen beter kunnen beoordelenof het, voor mijn gevoel, genoemde hoofdargument van Zitman zou kunnen kloppen.Zitman beweert namelijk dat er een samenhang bestaat tussen de astronomie vande oude Egyptenaren en hun infrastructuur en dan met name het gehelepiramideveld. Door goed te kijken naar dit piramideveld en de samenhang daarvanmet andere oude culturen als Stonehenge (Engeland), Teotihuacan (Mexico) enTiahunaco (Bolivia) is het volgens Zitman mogelijk het verdwenen Atlantis telokaliseren. Bovendien zou het piramideveld een exacte kopie van Atlantis zijn,meent Zitman. Ik ben benieuwd naar de reacties uit de wetenschap die dit boekvan Zitman gaat opleveren.
Willem Zitman (1941) studeerde bouwkunde en astronomie (antiekeastronomie en chronologie). Hij specialiseert zich in egyptologie en doetonderzoek naar het ontstaan van het oude Egypte.
ISBN 9789057309090 | Paperback | 288 pagina's | WalburgPers | maart 2013
© Ria, 25 april 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
