Schitterende wereld
Mel Hartman

Deze verhalenbundel van Mel Hartman is geïnspireerd op het televisieprogramma Een schitterend ongeluk, geregisseerd en gepresenteerd door Wim Kayzer. Ik was heel benieuwd naar dit boek aangezien ik destijds heb genoten van het programma van Kayzer. In dit programma laat hij zes wetenschappers uit verschillende disciplines aan het woord en in de laatste aflevering discussiëren zij met elkaar. Het mooie was dat zij hun eigen onderdeel van de wetenschap heel toegankelijk en begrijpelijk maakten voor de kijkers en daarom kon ik me voorstellen dat Hartman hieruit haar inspiratie heeft gehaald en ik was benieuwd naar haar ‘vertaling’ hiervan in fictieverhalen.

Het boek is opgebouwd aan de hand van de theorieën van de wetenschappers Sheldrake, Sacks, Toulmin, Dyson, Dennett en Gould. Hartman legt in het kort uit welke theorie zij hebben toegelicht in het TV-programma en zij gaat met deze theorieën aan de haal.
De hoofdstukken beginnen allemaal met een passend citaat van de wetenschapper waarop het verhaal van Hartman teruggrijpt en welke de inhoud van het verhaal als het ware inleidt. In twee fictieverhalen per wetenschapper vergroot zij de theorieën van de wetenschapper uit en probeert inzichtelijk te maken waar zo’n theorie toe zou kunnen leiden in het alledaagse leven.
In het ene verhaal vind ik dit beter geslaagd dan in het andere, maar dat is uiteraard een kwestie van smaak. Soms gaat een verhaal nogal richting science fiction en dat is niet mijn meest populaire genre. Andere keren laat Hartman zien hoe zo’n wetenschappelijke theorie het leven van een gewoon mens volledig op zijn kop kan zetten en dat vond ik in sommige van haar verhalen briljant gedaan. Een van de hoofdstukken deed mij erg denken aan een moderne versie van Het Proces van Kafka een van de andere verhalen had een plot dat Roald Dahl niet zou hebben misstaan. Daarmee wil ik niet zeggen dat de verhalen van Hartman niet origineel zijn, integendeel dat zijn ze wel degelijk. Een leuk boek dus om te lezen.

Over de auteur
Mel Hartman (1972) uit Oostende is slaapanaliste en psychologe, en van jongs af aan gefascineerd door wetenschap. Ze debuteerde in 2007 met de roman De fantasiejagers. In deze serie verschenen nog drie boeken. Daarnaast is ze de auteur van de Manon Maximroman Anders. Bij uitgeverij Parelz publiceerde ze in 2010 de goed ontvangen literaire verhalenbundel Spel der grenzen.

ISBN 9789491074240 | Paperback | 260 pagina's | Uitgeverij Parelz | 2013

© Ria, 12 juni 2013

Lees de reacties op het forum en/of reageer:

Hersenkronkels
Mel Hartman

In Hersenkronkels gunt Mel Hartman de lezer een openhartig kijkje in haar leven. Ze vertrouwt de lezer toe dat ze op haar achtendertigste al in de menopauze is en hierdoor soms monsterlijke buien heeft. Oded, haar echtgenoot, roemt ze meermalen om zijn vrouwelijke kanten. Mels interesse gaat vooral uit naar dromen. Tijdens haar studie psychologie heeft ze over dit onderwerp verschillende werkstukken, en ook haar scriptie, geschreven. Als ze zelf droomt dan heeft ze het liefst seks-dromen met vreemde, knappe mannen. Haar echtgenoot gunt ze geen rol in haar nachtelijke escapades want met hem heeft ze overdag al seks.

Mel is een huismus. Ze werkt thuis en misschien zou ze wat vaker haar boerderijtje moeten verlaten. Ze is bijvoorbeeld het winkelen een beetje verleerd en stapt tijdens een shopdagje met haar moeder, zich nergens van bewust, alleen gekleed in een onderbroek en broek het pashokje uit. Oeps!

Voor een goede grap is Mel altijd te porren. Haar familieleden kunnen er ook wat van. Mel’s vader zet wachtende voetgangers bij een stoplicht graag op het verkeerde been door ineens vrij luid “JA!” te zeggen. Hij en Mel liggen in een deuk wanneer de voetgangers onmiddellijk “en masse” in beweging komen en door rood lopen. Het is een beetje een vreemd gevoel voor humor misschien maar ik heb erg om deze anekdote gelachen.

Het boek bestaat uit een aantal gebundelde columns die te lezen waren in het online magazine Banger Sisters. Normaal gesproken ben ik  niet zo’n fan van columns maar met deze bundel heb ik me goed vermaakt. Het gaat allemaal niet over heel serieuze zaken en dat is ook wel eens prettig. De columns zijn vrolijk, vlot geschreven, grappig en bijdehand. Ik denk dat vooral de dertigers en veertigers onder ons dit boekwerkje wel weten te waarderen.

De Belgische Mel Hartman schrijft vooral in het Fantasy-genre. In Hersenkronkels haalt ze regelmatig De Fantasiejager-reeks aan. Sinds Mel leerde schrijven doet ze niets anders meer en ik vermoed dat ze ook nog lang niet uitgeschreven is. Wil je weten wat een Yoboca-club is dan doe je er goed aan dit boek te lezen.

ISBN 9789081848107 | e-book | 95 pagina's | uitgeverij Eyra | januari 2012

© Annemarie, 10 februari 2012

Lees de reacties op het forum en/of reageer: