Laura Vos
Hun ouders zijn archeologen, en niet zo dol op de nieuwe snufjes. Hoewel: haar moeder heeft wel een supercrème tegen wallen onder de ogen, die Ivanne af en toe ook stiekem gebruikt. Want zij heeft last van vreemde nachtmerries, over een zilveren uil, en slaapt slecht. Het wordt steeds erger, soms heeft ze er zelfs dagdromen over.
Maar deze vakantie heeft ze wat anders aan haar hoofd: haar ouders willen naar Santorini, een Grieks eiland, waar een oude vulkaan is. Eigenlijk mogen de kinderen niet mee, maar Arvin weet het op slinkse manier toch voor elkaar te krijgen.
Als ze landen moeten ze zich meteen insmeren met een vieze crème tegen de zon ‘want de ozonlaag is hier nog niet vernieuwd’. Als Ivanne dat nalaat, en flink verbrandt, is er gelukkig weer die nanocrème, die alles lijkt te genezen. Ze installeren zich in hun hotelkamers, met hun hond, en kijken uit naar het avontuur dat ze vast en zeker gaan beleven. Hun ouders hebben toch geen tijd voor hen, ze kunnen hun gang gaan. Ze hebben er een vriend bij: Hanzi, zoon van de professor die met hun ouders samenwerkt.
Dat avontuur komt zeker, en is eigenlijk heel gevaarlijk, en akelig. Er is een vulkaan, die actief is, en wat de ouders uitspoken, dat is ook al vaag. Bovendien blijken er twee andere kinderen rond te lopen. Pestkoppen die hen alleen dwars willen zitten. En de Rolorex doet ook al vreemd...
Mijn reactie op dit boek is dubbel; de onderlinge relaties van de kinderen zijn heel realistisch: vriendschap, jaloezie, pesterijen, dat is van alle tijden. Het hondje is vreemd, erg fantasierijk, maar zorgt voor hilarische situaties. Eigenlijk is er alleen een toekomstvisie wat de technische snufjes betreft, en die zijn heel goed te behappen, ook voor lezers die niets met futuristische verhalen hebben. De vulkaan en de twee pestkoppen zorgen voor de spanning. Het geheel is meeslepend, en je leest het in een adem uit. Maar dan!
Je hebt als het uit is, nog steeds geen idee wat die nachtmerries te betekenen hebben. Je krijgt geen enkele hint over de Titanium Uil, terwijl de serie wel zo heet. Het boek is uit 2008, en ik vind niets over een tweede deel… wil dat zeggen dat ik nooit zal weten wat die Uil nu eigenlijk is? Nou ja, dan heb ik een paar uur een leuk verhaal gelezen, en kan ik het vergeten.
Het is een debuut van iemand die wel schrijven kan – de opbouw is goed - en met de fantasie zit het ook wel snor. Nu nog die belofte waarmaken.
ISBN 9789081320115 | Paperback | 246 pagina's | Uitgeverij Buitenzorg | augustus 2008
Leeftijd: 13+
© Marjo, 30 december 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Kleine Muuf en de lichte nacht
Gelukkig vertelt mama dat het niet zo is, de sterren zitten achter de zon, opa kan hem er vast meer over vertellen. Maar opa is korstmos zoeken in de bergen voor het midzomernachtfeest dat die volgende dag gevierd zal worden.
's Nachts besluit Kleine Muuf om de sterren te gaan zoeken, de zon is niet zo ver weg, die staat naast de bergen, daar is hij zo. De sterren zullen het feest nóg mooier maken. Samen met zijn zusje Molly gaat hij op pad. Ze lopen, en lopen, en lopen maar de zon komt niet dichterbij en opa zien ze ook al niet... Opeens horen ze een stem achter zich, Molly en Muuf schrikken heel erg. Ze zijn heel blij als ze zien dat het opa is. Hij zet ze op zijn grote gewei en met zijn drieën lopen ze terug naar het mooi versierde dorp.
En die sterren? Daar weet opa alles van!
Op elke pagina staat een mooie illustratie van pastel met krijt, soms is ook collagetechniek gebruikt. Kleine Muuf is een blauwe, wollige knuffel, met een roodoranje trui en lieve, vrolijke snoet. Ook de ouders, zusje en opa hebben leuke koppen. Vooral opa is geweldig met zijn enorme gewei. De kleine Muufjes die op zijn gewei zitten leveren dan ook een mooie afbeelding op.
Het verhaal zelf is vlot en in heldere taal geschreven. Er zijn enkele woorden zoals korstmos, dorstig, gorgelend die mogelijk nog te moeilijk zijn voor hele kleintjes maar het verhaal en de afbeeldingen zijn zo duidelijk dat het geen problemen zal opleveren, zeker voor de wat oudere kinderen niet.
Een leuk, optimistisch verhaal dat nu eens niet over een beertje of konijntje gaat.
Zie ook het filmpje over het boek bij you tube op muziek van Edvard Grieg.
Voor kinderen die net als Kleine Muuf ook graag naar de sterren willen kijken staan hier enkele tips (vergeet niet steeds op de Muufjes te klikken)
Voorlezen tot ca. 6 -7 jaar. Zelf lezen vanaf 7 jaar.
ISBN 9789081320122 | Hardcover | 32 pagina's | Uitgeverij Buitenzorg | juli 2010
Leeftijd: 7+
© Dettie, 07 november 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Wisselwereld
De keren daarvoor kreeg ze Takkie, de wandelende tak en Soeraya, een rat. Ze is gek op deze twee dieren maar haar droomwens is en blijft een paard.
Als ze in bed ligt, hoort ze mama met papier ritselen, dat wordt weer geen paard weet ze dan, een paard kun je niet inpakken. Het is erg warm, Rosa ligt te woelen in haar bed. Rosa vindt haar leven maar saai. Omdat ze toch niet kan slapen besluit ze om midden in de nacht de tuin in te gaan. Twaalf uur is spookuur, wie weet beleeft ze dan wel iets spannends. Ze klimt op de vensterbank en pakt de regenpijp en glijdt naar beneden...
Dan zwiept de regenpijp opeens een stuk van de muur af en geeft een dorre knap. Het gaat allemaal heel snel en even lijkt het alsof de wereld onder haar draait. Dan ligt ze op het natte gras, tussen de zilveren nevels in.
Auw!? Haar verontwaardigde gil snerpt door de nacht. Op dat moment begint de grote torenklok dreunend twaalf uur te slaan.
Als Rosa haar ogen weer opendoet draait alles om haar heen. Als ze weer bijgetrokken is, klimt ze via een zelfgebouwde constructie haar kamer weer in en valt in slaap. Maar... de volgende ochtend heeft haar kamertje heel ander behang, behang met rozen in plaats van paardenbehang. En alles is roze, ze haat roze! Als ze in de spiegel kijkt ziet ze iemand met kort haar, haar vlechten zijn weg! En ze heeft ook al zo'n gekke pyjama aan. Er blijken ook een vreemde man en vrouw in haar huis te wonen die zeggen dat ze haar ouders zijn. Ze noemen haar Sora in plaats van Rosa. En waar is haar rat Soeraya? en wat moeten die barbiepoppen op haar kamer? Ze haat poppen. Wat is er aan de hand?
Wie is die Sora en wat is Yasoera nu eigenlijk, een paard of toch niet? Hoe kan het dat Rosa in Sora's kamer is? En waar zijn Rosa's ouders en haar broertje gebleven? En hoe kan het dat de appels in de tuin blauw zijn en naar aarbeien met slagroom smaken?
Dat, en nog veel meer, kun je allemaal lezen in dit vlot geschreven, verrassende, fantasievolle verhaal.
Een waarschuwing, als je begint te lezen in dit boek kun je niet meer stoppen tot je het uit hebt!
ISBN 9789081320177 | Paperback | 148 pagina's | Uitgeverij Buitenzorg | oktober 2012
Leeftijd: 9+
© Dettie, 01 november 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer: