Judith Koppens
Wat is het warm!
De Klimaatjes
Zeven dieren die in ieder geval binnen de verhalen in deze serie de beste maatjes zij,. Waarom ze dan de Klimaatjes heten? De thematiek heeft steeds te maken met de veranderingen in ons klimaat en wat wij daar zelf eventueel aan kunnen doen.
In dit tweede deel verzucht Vos dramatisch dat hij het zo warm heeft.
‘Zelfs met het raam open en de ventilatoren aan, was het nog te warm om te slapen.’
Vos en Kikker proberen op allerlei manieren verkoeling te vinden, maar een ijsje helpt maar even, zwemmen in de vijver mag niet, de fles water is snel leeg en Vos moppert maar door. Kikker bedenkt steeds wat anders, en tenslotte komen ze bij Uil, die dan misschien wel geen oplossing weet, maar wel kan vertellen hoe het komt dat het zo heet is. Gelukkig kan Muis wèl iets verzinnen om het wat koeler te krijgen, en wat zij verzint dat kunnen de jonge lezertjes ook maken. Kijk maar achter in het boek!
De dieren zijn typetjes, met ieder hun eigenschappen, die je terug vindt in het verhaal. Zo lezen we in dit boek inderdaad dat Muis slim is, Uil veel nadenkt en dat Kikker altijd enthousiast is. Aan de binnenkant van de omslag worden de vrienden voorgesteld. Je kan als je het boek voorleest met een kind praten over de achtergrond van het verhaal, wat voor oplossingen ze zelf zouden kunnen verzinnen, en je kan het er over hebben welke dieren wel of niet een rol spelen in het verhaal, en of dat een grote rol is of een kleine. Er valt zo heel wat plezier te beleven met dit boek. Je zou bijna vergeten dat het eigenlijk bedoeld is als een wijze les, want jong geleerd is (misschien) oud gedaan!
Judith Koppens is leerkracht in het basisonderwijs, en weet dus heel goed wat kinderen leuk vinden, en wat geschikt is voor welke leeftijd. Die ervaring verwerkt zij in haar boeken.
Over Andy Engel vind ik helaas niets, maar wel weer over de illustratrice van dit boek: Nynke Mare Talsma (Delfzijl, 1975) Zij heeft al vele kinderboeken, educatieve uitgaven en omslagen voor jeugdboeken verlevendigd. De materialen die ze veel gebruikt zijn aquarel, pen en inkt. Daarnaast gebruikt ze ook technieken als etsen, linosnede en collage. Tegenwoordig werkt ze in haar atelier-aan-huis in Apeldoorn.
ISBN 9789044827835 | Hardcover | 24 pagina's | Clavis Uitgeverij | oktober 2016
Afmeting 26,8 x 25,7 cm | Leeftijd: 5+
© Marjo, 17 juli 2017
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Mila mist mama
Mila kan daarna helemaal haar draai niet vinden. Niets is leuk en ze heeft nergens zin in. Niet in puzzelen, niet in met de blokken spelen. Zelfs het fruit en de melk hoeft ze niet.
De juf snapt het wel. 'Ik denk dat jij je mama een beetje mist', zegt ze, 'dat hebben heel veel kinderen weleens'. Dat wist Mila niet! Maar Sen en Liza vertellen dat het écht zo is. En dan proberen ze Mila heel schattig te helpen. Sen trekt een oranje kleed over zich heen doet alsof hij de poes van Mila is en Liza trekt een mamajurk aan en knuffelt Mila net zoals mama's doen. Mila is blij met haar lieve vriendjes, nu mist ze mama niet zo erg meer!
Een hartverwarmend verhaaltje met hartverwarmende afbeeldingen. Deze zijn bedrieglijk eenvoudig en hebben fraai kleuren. De achtergrond is warm geel , de vloer lavendelblauw en de kinderen spelen met kleurig en fleurig speelgoed zodat het samen een erg aantrekkelijk geheel is. De tekst is in duidelijke 'handgeschreven' letters afgedrukt. De bladzijden zijn van stevig papier dat vieze vingertjes en een beetje nattigheid wel aankan.
Een mooi boekje met een mooie inhoud. Kinderen zullen vast blij zijn om te weten dat iedereen wel eens van die mamamisbuien heeft. Nu weten ze gelijk hoe ze elkaar weer op kunnen vrolijken!
ISBN 9789044827279 | Hardcover | 27 pagina's | Clavis Uitgeverij | maart 2016
NUR 271 | Formaat 21 x 22 cm | Leeftijd: Vanaf 30 maanden
© Dettie, 16 maart 2016
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Mila en haar vriendjes
Thuis bakt papa monsterpannenkoeken want dat eten monstertjes, mét monsterstroop natuurlijk!
Na het eten mogen ze zich allemaal verkleden als monstertjes mét monstergel in hun haar! En zo spelen ze mét papa heerlijk monstertje, ze grommen en grauwen en maken gekke monstergeluiden en hebben de hele middag enorm monsterplezier.. maar dan gaat de bel! Het zijn de mama's van Sven en Liza. Oeioei zullen ze niet schrikken van hun monsterkinderen?
Heerlijk verhaaltje over een gezellige middag vol fantasievol speelplezier. De kinderen zijn eigenlijk helemaal niet eng om te zien, ik moest ook erg lachen om de schoenen met punten van Sen, maar het spel eromheen maakt het verhaal lekker vrolijk en griezelgrappig.
De moeders spelen het spelletje leuk mee en doen aan griezelknuffels.
De rustig gekleurde afbeeldingen met veel groentinten zijn in gemengde techniek gemaakt. "Voor de uitwerking gebruik ik allerlei materialen; acrylverf, pastelkrijtjes, stiftjes en potloden, linografie en gekleurd papier. Ik heb al verschillende technieken geprobeerd en toch knip ik op het einde alles uit en plak het op een nieuw blad, dat vind ik het leukste en het mooiste," zegt Anouk Nijs in een interview. Het resultaat is inderdaad mooi, speels en erg aantrekkelijk om te zien.
De pagina's zijn van dun karton die voorzien zijn van een afwasbaar laagje, handig als kinderen met plakkerige handjes het boekje 'gelezen' hebben.
Erg leuk kinderboek voor kinderen vanaf 30 maanden.
ISBN 9789044825824 | Hardcover | 27 pagina's | Clavis Uitgeverij | 2015
Formaat 21 x 22 cm | Leeftijd: Vanaf 30 maanden
© Dettie, 27 november 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Een bril voor Poes
Het dierenplein: Deel 8
In de brillenwinkel moet Poes door een gek apparaat kijken. De opticien schuift steeds een ander brillenglas in dat apparaat en Poes moet dan vertellen of hij de lettertjes op het bord goed kan zien.
Je moet een bril, zegt de opticien en samen met mama zoekt Poes een mooie bril uit. Als de bril klaar is is Poes blij, hij kan nu alles heel goed zien!
Maar de volgende dag vindt Poes zijn nieuwe bril helemaal niet leuk meer. Poes schaamt zich een beetje, niemand heeft een bril, alleen zij! Maar van mama moet ze haar bril opzetten en lekker gaan buitenspelen. Haar vriendjes, Giraf, Aap, Hond, Konijn en Muis vinden de bril heel mooi maar Poes vindt het nog steeds vreselijk. 'Niemand heeft een bril, alleen ik. Een bril is stom!' roept ze.
Gelukkig krijgt de lieve Giraf een heel leuk idee...
Een herkenbaar verhaaltje. Het is altijd wel wat lastig voor een kind om een beetje anders dan de rest te zijn. Ook al hebben heel veel kinderen een bril als je er zelf een moet is het toch een beetje eng om voor het eerst met die bril naar buiten te gaan. Zullen je vriendjes niet gaan lachen? Vinden ze die bril niet stom? In dit boekje wordt daar op een leuke manier mee omgegaan en dan vindt Poes de bril zelfs leuk, en moet zij samen met haar vriendjes lachen om het leuke idee van Giraf.
Opnieuw een prima boekje uit de dierenpleinserie. Voorin elk boekje uit deze serie worden altijd alle dieren die aan het plein wonen voorgesteld. Je ziet een tekeningetje van het dier en zijn huis en leest een paar eigenschappen. Aap is bijvoorbeeld ondeugend en nieuwsgierig. Hij heeft altijd goede ideeën. Giraf is rustig en denkt na voordat hij iets zegt. Poes is een beetje verlegen en voorzichtig, enz.
In elk boekje komen de eigenschappen van één of meer van deze dieren goed naar voren zoals nu bij de verlegen Poes die liever niet wil opvallen.
Alles wordt op een prettige, rustige manier gebracht en de tekeningen van Eline van Lindenhuizen vullen de tekst mooi aan.
Leuke serie die nog maar lang door moet gaan.
ISBN 9789044823974 | Hardcover | 32 pagina's | Clavis Uitgeverij | augustus 2015
NUR 271 | Afmeting 21 x 22 cm. | Leeftijd: Vanaf 30 maanden
© Dettie, 17 augustus 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Muis is jarig
Het dierenplein: Deel 6
Vandaag is Muis jarig en ze loopt naar haar vrienden Hond en Konijn om ze uit te nodigen voor haar feest. Maar ze hebben het veel te druk, ze kunnen niet komen. Muis vindt dat heel jammer maar Giraf kan vast wel. Helaas ook Giraf heeft het veel te druk.
Muis gaat langs alle haar vrienden van het dierenplein maar niemand kan komen!
Verdrietig en teleurgesteld loopt ze naar huis en dan... verrassing!
Alweer het zesde deeltje over de dieren van het dierenplein. Dit verhaaltje is aardig maar niet erg origineel, het is al in veel varianten verteld in andere boeken. Het was leuker geweest als er eens iets anders bedacht werd dan dit.
Dat neemt niet weg dat het evengoed wel een aantrekkelijk boekje is. De afbeeldingen zijn zoals altijd aansprekend en in vriendelijke warme kleuren weergegeven.
Het boekje zelf is mooi verzorgd, een hardcover met ronde hoeken, de bladzijden zijn ingenaaid, de pagina's zijn van glanzend stevig papier, die makkelijk schoon te maken zijn zodat plakkerige kindervingertjes geen schade aan kunnen richten.
Op zich opnieuw een leuk boekje maar het verhaaltje is dit keer wel wat mager.
ISBN 9789044823981 | Hardcover | 28 pagina's | Clavis Uitgeverij | maart 2015
Afmeting 22,6 x 21,6 cm. | Leeftijd: Vanaf 30 maanden
© Dettie, 22 maart 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De blote billen plons
Dat vinden ze wel een goed idee. Aap en Konijn gaan alvast naar het meertje maar Hond moet nog even wat spullen halen zoals zijn zonnebril en een handdoek. Maar elke keer als Hond bij het meertje komt ontdekt hij dat hij nog wat vergeten is en moet hij weer terug. Ondertussen hebben Konijn en Aap het heerlijk naar hun zin.
Als Hond na aldoor heen en weer lopen denkt dat hij eindelijk alles heeft, ontdekt hij dat hij toch nog het allerbelangrijkste vergeten is...
Maar Aap en Konijn vinden het heen er weer gehol van Hond nu wel genoeg, dan maar de blote billen plons. En gelijk hebben ze!
Grappig verhaaltje dat qua inhoud sterk lijkt op het verhaal Boer gaat naar zee van Ted van Lieshout. Ook in dat boek pakt Boer steeds meer om mee te nemen. Om eerlijk te zijn is dat boek ook leuker dan De blote billen plons.
Het verhaal in De blote billen plons wordt namelijk een beetje statisch verteld en ook de tekeningen zijn wat stijfjes, ze hebben geen vaart en er zit nauwelijks een grapje in, dat had veel beter gekund. Het boek van Ted van Lieshout is veel sprankelender en humoristischer. Jammer maar helaas.
ISBN 9789044821598 | Hardcover | 28 pagina's | Clavis Uitgeverij | april 2014
Afmeting 26,9 x,25,6 cm | Leeftijd: 3+
© Dettie, 01 mei 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Muis is dapper
Het dierenplein: Deel 5
In dit vijfde deeltje wordt over Muis verteld die alles een beetje eng vindt. De schommel gaat zo hoog en bij voetballen kan de bal zomaar hard tegen je hoofd komen. Ook boompje klimmen is griezelig want straks valt ze eruit!
Muis zou het allemaal wel willen doen maar ze is te bang. Gelukkig weet Giraf raad. Hij geeft Muis een durfal-steentje. Met een durfal-steentje durf je heel veel meer, zegt hij. Muis is helemaal blij. Ze schommelt en voetbalt en zwemt zelfs! Opeens ontdekt ze dat ze haar steentje niet bij zich heeft... O jee, wat nu?
Dan blijkt dat Muis eigenlijk veel dapperder is dan ze zelf wist!
De zacht gekleurde afbeeldingen zijn eenvoudig, grappig en aansprekend. Aan het begin van het boek zie je leuke tekeningen van alle bewoners van het dierenplein. Elk dier heeft zijn eigen woning die helemaal bij hem of haar past. Aap woont bijvoorbeeld in een boomhut. Naast de tekeningen staan de karaktereigenschappen van het dier. Bij Giraf staat bijvoorbeeld:'Giraf is rustig. Hij denkt na voordat hij iets zegt.'
In elk boekje wordt, zoals gemeld, een probleem, een thema, besproken. Elke keer krijgt dat thema positieve aandacht, het is niet erg als je iets moeilijk of vervelend vindt. Er zit geen enkel negatief (voor)oordeel in. Het leuke is dat als het probleem opgelost is alle bewoners gewoon blij zijn voor diegene die er last van had. Ze proberen ook allemaal op hun eigen leuke manier een steentje bij te dragen zodat de ander zich prettig voelt.
Fijn, positief boekje.
ISBN 9789044819694 | Hardcover | 32 pagina's | Clavis Uitgeverij | augustus 2013
Afmeting: 22,8 x 21,3 cm | Leeftijd: Vanaf 30 maanden
© Dettie, 05 september 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Een taart voor Konijn
Het dierenplein: Deel 4
Konijn gaat maar weer naar huis, niemand van zijn vriendjes wil hem wat geven.
Aap, Muis en Hond hebben wel een beetje spijt dat ze allemaal nee zeiden tegen Konijn. Hij is hun vriendje en altijd heel lief. Ze bedenken een mooi plan... ze gaan een heerlijke worteltjestaart voor Konijn bakken.
Konijn is vreselijk blij met de heerlijke taart en vindt het heel lief van zijn drie vrienden dat ze dat voor hem gedaan hebben. Hij wil graag die grote taart met ze delen en zo zitten ze even later allemaal lekker te smikkelen en te smullen van de verrukkelijke worteltjestaart.
Het is het vierde deeltje uit de dierenpleinserie waarin aldoor één van de dieren op het plein en een thema centraal staan. Deze keer is het thema delen en dat wordt goed duidelijk gemaakt door de vragen van Konijn. Hij vraagt niet de hele appel aan Hond maar een hapje. Hij vraagt niet het hele broodje aan Aap maar een stukje. En uiteindelijk krijgen de drie weigerende dieren een deel van de taart van Konijn. Duidelijker kan het niet weergegeven worden.
De teksten bij de afbeeldingen zijn kort en duidelijk.
De illustraties van waterverf en potlood zijn eenvoudig, mooi zacht van kleur en lief en vrolijk om te zien. De dieren wonen elk in een eigen grappig of mooi huisje. Muis woont bijvoorbeeld in een conservenblik waarbij de deur gevormd wordt door een opgerold stuk blik waaraan de 'sleutel' om deksel op te rollen nog vast zit. Aap woont in een mooie boomhut, Konijn in een lemen hut met daarnaast een moestuin waarin worteltjes gekwekt worden en Giraf woont in lange hoge toren zodat hij zijn nek goed kan strekken. Erg leuk om te zien.
Een aangenaam boek van het prima combinerende duo Judith Koppens & Eline van Lindenhuizen.
ISBN 9789044819069 | Hardcover | 32 pagina's | Clavis Uitgeverij | maart 2013
Afmeting 22,7 x 21,4 cm. | Leeftijd: Vanaf 30 maanden
© Dettie, 16 maart 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Een lange nek is fijn
Het dierenplein: Deel 1
Vandaag is Giraf met zijn moeder op het pleintje komen wonen. Alle dieren vinden het heel leuk en vragen gelijk of Giraf met hun mee wil spelen. Maar bij het touwtje springen komt het touw tegen zijn nek en dat is niet fijn. Verstoppertje spelen lukt ook al niet want met zo'n lange nek zie je Giraf overal bovenuit en dat is niet fijn. Arme Giraf. Voetballen kan vast wel maar dan valt de bal in het water en dan is er maar één iemand die de bal uit het water kan halen... en dat is fijn!
Eerste prentenboekje uit de 'dierenplein' serie. Voorin het boekje staan alle dieren die op het pleintje wonen afgebeeld en zij stellen zich voor en er wordt iets over hun karakter verteld. Bij Poes staat er bijvoorbeeld:
Hallo, ik ben Poes. Poes is een beetje verlegen en voorzichtig. Haar mooie kleertjes mogen niet vies worden.
Bij Konijn staat: Hallo, ik ben Konijn. Konijn is druk en houdt van gezelligheid. Het liefst speelt ze met iedereen tegelijk.
Het leuke van dit verhaaltje is dat de dieren heel sociaal zijn. Ze proberen echt samen een spelletje te verzinnen waar Giraf ook aan mee kan doen. Ze vinden het helemaal niet fijn voor Giraf als touwtje springen en verstoppertje spelen niet lukt omdat zijn nek te lang is. Ze zijn ook heel blij als blijkt dat die lange nek soms ook handig kan zijn.
Het verhaaltje zelf is in korte zinnen geschreven en kinderen zullen de spelletjes die gedaan worden door de dieren wel herkennen. De afbeeldingen zijn vrolijk en kleurrijk en niet al te druk. De kaft van het boek heeft ronde hoeken en het papier is lekker stevig. Een kind prikt er niet snel doorheen met zijn vingertjes.
Een lief boekje dat door de kleintjes zeker gewaardeerd zal worden.
ISBN 9789044816266 | Hardcover | 32 pagina's | Clavis Uitgeverij | december 2011
Afmeting 22,8 x 21,8 cm | Leeftijd: Vanaf 30 maanden
© Dettie, 03 januari 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer: