Jeroen Terlingen
Gesualdo
De eerste vrouw die aan het woord komt is zijn aan laudanum verslaafde moeder Gerolama Borromeco. Zij vertelt over de door haar zo aanbeden mooie, vrolijke, charismatische Luigi, haar eerste zoon met wie ze een bijna erotische relatie had. Het zinderde tussen haar en Luigi. Hoe anders is Carlo, haar vierde kind en tweede zoon.
Hij is stug en nors, het enige wat hem interesseert is muziek. Op zijn tiende zingt hij al mee met de door haar man georganiseerde concerten die zij en Luigi maar saai vinden. Ze maken er, tot grote ergernis van Carlo, flauwe grappen over. Carlo blijkt ook sadistische trekjes te hebben en gaat soms wreed met mens en dier om. Gerolama verbiedt uiteindelijk Carlo's wrede experimenten. Het verbod bant zijn wrede escapades uit, denkt ze...
En dan komt de zwarte dag, haar lieveling Luigi komt door een stom ongeluk om het leven. Vanaf die tijd biedt de laudanum haar de troost die ze zo nodig heeft. Carlo is tot haar grote verbazing opeens erg aardig voor haar.
De tweede vrouw die over Carlo vertelt, is Silvia Albana de bediende van Maria, die dankzij haar twee eerdere huwelijken heeft bewezen dat ze voor nageslacht kan zorgen. De wellustige, vrolijke, aantrekkelijke Maria wordt uitgekozen als de juiste vrouw voor Carlo. Silvia vertelt dat Carlo meer aandacht voor de muziek dan voor zijn vrouw heeft, hij is veel weg en als hij thuis is dan kijkt hij ook weinig naar haar om. Maar als Maria zwanger is dan is Carlo vol van vreugde en erg zorgzaam voor Maria. Die aandacht ebt na de geboorte weer weg. Maria heeft echter vaak behoefte aan een man en Silvia weet alles discreet te regelen maar niet discreet genoeg... Silvia maakt de afschuwelijke gevolgen mee en vertelt wat er gebeurde, Carlo's wrede natuur komt opnieuw in alle hevigheid opzetten...
Het meest interessante verhaal weet de virtuoze, lesbische zangeres Laura Peverata te vertellen. Ze leert Carlo kennen dankzij Alfonso II d'Este, haar beschermheer; de vriendelijke, hartelijke man die altijd het belang van anderen voor ogen heeft. Carlo gaat trouwen met Eleonora de nicht van Alfonso. Laura's verhaal draait vooral om de muziek, waarin beiden hun passie hebben liggen, de muziek gaat voor alles. Zij kent de madrigalen die Carlo gecomponeerd heeft. Zij herkent in Carlo onmiddellijk een zielsverwant. Dankzij Laura leer je de mèns Carlo kennen. Ze zijn al snel op vertrouwelijke voet en zijn in hun gesprekken zeer aan elkaar gewaagd. Té gewaagd zelfs, de vriendschappelijke band krijgt hatelijke trekjes. Laura is geïntrigeerd door deze man met zijn sadistische fascinaties maar uiteindelijk keert ze zich toch van hem af.
Als laatste komt Carlo's tweede vrouw Eleonara aan het woord. Haar verhaal is ronduit gruwelijk en verbijsterend.
De verhalen rond Carlo Gesualdo (1566-1613) zijn op waarheid gebaseerd en je bent blij dat je niets met deze op geld en machtsbeluste, wrede Italiaanse families te maken hebt gehad. Niets wordt uit genegenheid gedaan, alles draait om familie- en eigenbelang en zelfverrijking. Huwelijken worden uit berekening gesloten, niemand vertrouwt de ander, iedereen wordt bedrogen of verraden, intriges vieren hoogtij, de seksuele trouw wordt flink genegeerd en zelfs voor moord wordt niet teruggedeinsd. Het is bijna verbazingwekkend dat een man als Carlo zo'n liefde voor muziek kon hebben en daarin wèl tedere, liefdevolle passie toonde.
Jeroen Terlingen heeft door middel van de verhalen van de vier vrouwen het portret van een zeer wrede, gruwelijke, bizarre, weerzinwekkende man neergezet. Het ene verhaal is interessanter dan de andere en de vele Italiaanse namen doen je af en toe duizelen, je moet soms goed je hoofd erbij houden. Maar toch zijn de verhalen fascinerend, juist doordat ze door vier totaal verschillende karakters verteld worden. Elke vrouw heeft een zeer eigen stem gekregen. De moeder komt over als een rijke, verveelde, lichtzinnige en kortzichtige vrouw. Silvia heeft een heel ander karakter, serieuzer en lang niet dom, ze weet haar plaats maar ook wat ze betekent voor haar werkgeefster. Laura is de meest fascinerende, ze is erg intelligent en in alle opzichten opgewassen tegen de bizarre Carlo die tegen haar eindelijk eens écht eerlijk is. Zijn jeugdverhalen zijn verbijsterend, waardoor je hem in een ander licht ziet, maar het blijft een man die je liever niet zou willen kennen. Het verhaal van Eleonora is choquerend maar toch begrijp je het wel.
Al met al een bijzondere roman over een zeer bizarre man.
Jeroen Terlingen, oud redacteur van het weekblad Vrij Nederland, schreef tot op heden voornamelijk non-fictie boeken. Gesualdo is zijn allereerste roman waarin hij zijn passie voor muziek probeerde te combineren met zijn liefde voor Italië.
ISBN 9789081954389 | Hardcover | 142 pagina's | LetterRijn | september 2013
© Dettie, 01 januari 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
