Hieke van der Werff
Het boekenbos
Hieke van der Werff
Esther en Karima verheugen zich erg op hun schoolreisje naar attractiepark Het Boekenbos. Helaas, onderweg krijgen ze te horen dat er een stroomstoring is en daardoor de attracties niet werken. Ze gaan nu naar het daarnaast gelegen midgetgolfterrein.
Als een van de twee meiden het golfballetje over de omheining slaat, klimmen ze over het hek en zo belanden ze alsnog in het attractiepark. Natuurlijk kunnen ze het niet laten om even rond te kijken maar als ze weer over het hek willen klimmen blijkt de stroom weer aangesloten te zijn en op het hek staat ook stroom! Wat nu? Normaal gesproken krijgen de kinderen bij de ingang een hulpapparaat mee, maar die hebben ze nu natuurlijk niet. Ze zullen de uitgang van het Boekenbos moeten vinden maar waar is die? Overal staan wegwijzers naar de attracties zoals Griezelgang, Historische Haag, Detective-spoor, Fantasybos en Ruimteschip. Maar nergens staat het bordje dat wijst naar de uitgang.
Ze besluiten de attracties maar te bezoeken en daar ontdekken ze dat ze eerst een code moeten kraken, pas dan zal de weg naar de uitgang bekend worden. - De jongeren die dit boek lezen kunnen natuurlijk meedenken met Esther en Karima. -
Natuurlijk is er ondertussen bij de juffen en meesters die mee zijn lichte paniek uitgebroken, twee meiden zijn weg en naderhand blijkt een andere leerling, Rik, ook verdwenen te zijn. De akelige, vervelende Rik is namelijk stiekem de meiden gevolgd en heeft de rest van het gezelschap op het verkeerde been gezet, die zoeken op een heel andere plek naar de kinderen.
Diep in hun hart vinden Rik, Esther en Karima hun avontuur wel spannend en dat is het natuurlijk ook. Alle attracties hebben met echt bestaande boeken te maken en gelukkig weet vooral Esther daar heel veel van. Langzamerhand komen ze verder maar al te makkelijk krijgen ze het niet. De opdrachten zijn moeilijk en soms heel spannend of ronduit eng. Maar het meest enge is die man die ze steeds zien, wie is dat? Wat moet hij in het verder verlaten bos? De belangrijkste vraag is natuurlijk, vinden ze de uitgang?
Het is weer eens heel wat anders, zo'n boekenbos. Je ziet veel titels en namen van auteurs van jeugdboeken in dit boek voorbij komen. Voor mij betekende dat een feest van herkenning, voor jongeren wekt het mogelijk nieuwsgierigheid naar die boeken op.
Er zijn attracties die je in het echt vrijwel zeker niet tegen zal komen vanwege technische onuitvoerbaarheid maar spannend zijn ze wèl!
Het leuke is, vind ik, dat de schrijfster haar fantasie volop heeft gebruikt. Dat gebeurt niet vaak meer. Naast de eenheidsworst van boeken over scheiding, pesten, lover boy's en andere ellende springt dit boek er uit qua inhoud.
Niet dat dit boek eventuele problemen omzeilt, maar het is verder gewoon een lekker spannend avontuur met een vleugje humor en vooral veel liefde voor het boek.
Het verhaal leest heerlijk weg, ik heb genoten.
ISBN 9789051163209 | Hardcover | 140 pagina's | De Vier Windstreken | september 2013
© Dettie, 22 december 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Een nacht in de Domkerk
Als meester Wout zijn leuke idee aan de klas vertelt, is Anouk daar helemaal niet blij mee!
Om het honderdjarig bestaan van de school te vieren, zegt hij, gaat de bovenbouw een tentoonstelling maken over honderd tot vijftig jaar geleden. Met zwart-wit foto’s, want kleur bestond toen nog niet. De benedenbouw mag de laatste vijftig jaar doen, en die mogen wel kleur gebruiken. Maar gelukkig is Anouk zo slim om te vragen aan de meeste of ze ook mag tekenen – dat doet ze erg graag! – en dat mag. In Zwart-wit natuurlijk. Maar het maakt de opdracht al meteen een stuk leuker. Bovendien ontdekt Anouk dat geschiedenis helemaal niet saai hoeft te zijn!
Als ze mag snuffelen in een doos met oude foto’s ontdekt ze een paar hele mooie met een mevrouw er op, die een koor dirigeert. Ze zitten in een envelop waar op staat: ’terugbrengen’. Zal ze dat eens doen? Wie weet kan die mevrouw haar helpen? En zo ontmoet ze een heel lief stel oude mensen, die maar al te graag vertellen over vroeger. Mevrouw van der Werff vertelt over een avontuur in de Domkerk: ze was er plotseling in haar eentje en kon er niet meer uit! Spannend!
Als Anouk dit vertelt aan haar broer Mike, daagt die haar en haar vriendin Dianne uit: zij durven dat vast niet, zich laten insluiten! Dianne haalt Anouk over, en het avontuur begint. Maar er gebeuren in tegenstelling tot bij mevrouw van der Werff, allerlei vreemde en angstige dingen! Het is nog maar het begin van een spannend geheimzinnig avontuur, dat de kinderen meemaken, en dat de lezer heel nieuwsgierig maakt naar het einde.
Er zijn heel wat raadsels die opgelost meten worden, en dat alles in het kader van de al eeuwenoude geheimen die rondom de Domkerk de ronde doen: spannend, meeslepend, je begint te lezen en legt het pas weg als het uit is.
Dan heb je heel wat kennis opgedaan over Utrecht en de Dom, over de welfkelders, over geheime kelders en een oud verdwenen kasteel.
Heel leuk ook dat de twee oude mensen die een belangrijke rol spelen eenzelfde naam dragen als de schrijfster. Vast niet toevallig?
En nee, nader onderzoek wijst uit dat het gaat om de moeder van Hieke van der Werff, die ook werkelijk organiste was. Het kasteel heeft ook echt bestaan, en de gegevens rondom de Dom kloppen ook. Niet alleen leuk dus, maar ook leerzaam!
ISBN 9789077030318 | Hardcover | 141 pagina's | Stichting De Plantage | juni 2010
Illustraties van Fiel van der Veen Leeftijd vanaf 10 jaar
© Marjo, 05 april 2013
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Jelle & Minke Op bezoek bij de buren
Hieke van der Werff
Dit is het tweede boek over jelle & Minke. Het eerste boek heb ik jammer genoeg niet gelezen maar ik kende Jelle en Minke al wel uit Het grote overblijfboek. Daardoor wist ik dat Jelle en Minke dikke vrienden zijn en hoe de opa van Jelle aan zijn naam, opa Tuinboon, gekomen is.
Jelle is een heel aardig jongetje en Minke is een ondeugend meisje. Minke zit vol ideetjes, dan bedenkt ze een spelletje, dan wil ze schommelen en dan gluurt ze door de schutting naar de buren. Jelle doet bijna altijd mee met haar en als hij al eens kwaad is dan is het heel gauw weer over.
De twee beleven allerlei avonturen zoals de keer dat er ineens koekjes uit de lucht komen vallen... hoe kan dat nou? Minke heeft het als snel door, het is Karima die dat doet. Ze woont boven Jelle en gooit koekjes vanaf het balkon. Dankzij de koekjes maken ze kennis met elkaar. Jelle vindt het maar wat lekker want als de twee kinderen samen met Jelles mama op bezoek gaan krijgen ze allemaal lekkere dingen zoals Marok-thee, koekjes en cakejes en ze mogen er zoveel van pakken als ze willen! Jelle heeft er op het laatst helemaal een bolle buik van. Hij lijkt zijn moeder wel! Die is in verwachting van een tweeling. Daarna spelen Karima, Jelle en Minke tegelmatig met elkaar.
Een andere keer gluurt Minke door het gat in de schutting, en hoort ze de Surinaamse buurvrouw vertellen over de spin Anansi en later als het heel heet is buiten mogen Jelle en Minke bij haar in het kinderzwembadje die steeds voller wordt...
Ook al is de ondertitel 'Op bezoek bij de buren' en gaan de kinderen inderdaad ook op onderzoek uit naar allerlei mensen die bij hun in de straat wonen, zoals gluren bij die heel dikke meneer, toch beleven Minke en Jelle nog veel meer. Jelle valt zelfs in een sloot en krijgt twee broertjes en mag samen met opa Tuinboon voor de twee kleintjes zorgen zodat de papa en mama van Jelle een beetje uit kunnen rusten. En Minke mag voor het eerst alleen naar Jelle lopen maar dan moet ze wel langs die enge hond en is de meneer met het rode haar die voor haar loopt wel te vertrouwen?
Ook is er nog een spannend verhaal over zes pasgeboren poesjes en over Marika die vastzit in de klimtouwen.
Het is een leuk, vrolijk boek vol verhalen over de bewoners en de buurt waar Jelle en Minke in wonen. Op een leuke manier laat Hieke van der Werff de kinderen kennis maken met mensen met andere gewoontes of afkomstig uit een andere land.
Doorheen het boek staan grappige zwart-wit tekeningen van Jeska Verstegen. De letters zijn duidelijk en van een goed formaat om eventueel zelf te lezen door wat oudere kinderen. Tot dan is het een prima boek om uit voor te lezen.
ISBN 9789051161120 | Hardcover | 126 pagina's | De Vier Windstreken | oktober 2009
Vanaf 4 jaar
© Dettie, 21 januari 2012
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Schatkasten
Het begon allemaal met een droom die Lisa had. Ze droomde over een winkel in tweedehands spullen. Boven de deur van die winkel stond het getal vierenveertig. Eenmaal binnen zag ze allemaal oude spullen maar ook een grote glanzende rode kast en in die kast lagen de mooiste dingen: gouden borden en schalen, zilveren en gouden sieraden, juwelenkistjes, spiegels, speeldozen, horloges etc. De vrouw van de winkel riep: "Pak gerust wat je wilt, hoor. Het is allemaal voor jou, Lisa!
Lisa werd helemaal blij wakker. Maar het gekke is dat ze een paar dagen 'haar' rode kast naar buiten gedragen ziet worden uit het huis van de overbuurvrouw die op nummer vierenveertig woont! Net als in haar droom! Lisa rent naar buiten en de mevrouw in de deuropening spreekt Lisa aan. Ze vertelt dat ze Esta Folkers heet en vraagt of Lisa even binnen wil komen dan kan ze de werkkamer zien. Lisa weet niet wat ze ziet! Er staan wel acht kasten, grote, kleine, blankhouten en beschilderde kasten. Allemaal hebben ze veel laden, er zitter er wel twintig in elke kast. Esta vertelt dat het schatkasten zijn. De kasten zijn niet te koop, Esta geeft ze weg als mensen het nodig hebben om een schatkast te krijgen. In elke kast stopt Esta een schat, maar wat die schat is, wil ze niet vertellen.
Lisa vindt Esta heel aardig en tot haar eigen verbazing zit ze heerlijk met Esta te praten en dat terwijl ze zo verlegen is! Esta vraagt of ze zin heeft om elke woensdagmiddag te komen want woensdag is schatkastendag. Natuurlijk wil Lisa dat en ze gaat heel blij naar huis om het haar vader en moeder te vertellen, maar die hebben weer eens ruzie zoals zo vaak de laatste tijd.
Lisa vindt het heel fijn bij Esta maar dan vraagt Esta of ze Dennis de volgende keer mee wil nemen! Dennis de rotzak van de klas, de dombo, hij kan nog niet eens goed schrijven! Lisa zegt ja maar inwendig is ze razend! Toch vraagt ze Dennis, en Dennis vindt het ook super bij Esta. Als Esta aan Dennis en Lisa een kast belooft zijn ze er helemaal gek van. In gedachte heeft Lisa er al een uitgezocht.
Ondertussen blijven Lisa's ouders maar ruzie maken. Lisa snapt er niets van. Zelfs als ze een kast van Esta hebben gekregen, die mooie rode met gouden zonnen, en ze de schat moeten zoeken, blijven ze ruzie maken of lijkt het wat minder te worden? Lisa weet iets wat met die schat te maken heeft maar verklapt het niet, ze moet wel lachen, Esta is héél erg slim vindt ze.
En dan moet Esta onverwacht naar Engeland. Lisa verzorgt haar planten en de post... maar ineens is er een kast weg, en daarna nog een. Natuurlijk vertelt ze het aan Dennis. Wat moeten ze nu? De kinderen gaan op onderzoek uit en de gevolgen zijn erg verrassend.
Het is een lekker spannend verhaal en door de schatkasten erg origineel. Naast het bijzondere gegeven dat er schatkasten zijn weet Hieke van der Werff ook het verhaal te vertellen van twee onzeker kinderen die niet goed weten hoe ze in contact kunnen komen met andere kinderen. Lisa is heel verlegen en Dennis is juist het tegenovergestelde, hij schreeuwt om zijn onzekerheid te verbergen en dendert overal op af. Twee grotere uitersten kun je haast niet bedenken. De schrijfster heeft heel goed de karakters weergegeven en diep in je hart vind je alletwee heel erg lief. Dennis om zijn doldrieste daden en Lisa om haar fantasievolle gedachten. Knap gedaan!
Het is een heel leuk, apart boek met een licht psychologisch tintje.
ISBN 9789055795802 | Hardcover | 148 pagina's | De Vier Windstreken | september 2001
Omslag en illustraties Saskia Masselink Leeftijd: vanaf 10 jaar
© Dettie, 04 juli 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Een nacht in de Domkerk
De school bestaat 100 jaar, en nu hebben ze iets bedacht...
'Het lijkt ons heel erg leuk om de laatste honderd jaar in beeld te brengen,' begint meester Wout. Hij trok een lijn op het bord en zette er twee jaartallen bij. 'Hoe was het hier in onze stad honderd jaar geleden? Hoe leefden de mensen toen? En vijftig jaar geleden? Was er veel anders dan nu? Jullie krijgen de opdracht om informatie te verzamelen uit de tijd dat er alleen nog maar zwart-wit foto's gemaakt werden.' [...]
Jullie mogen zelf weten waarover je een werkstuk maakt. Het mag over school gaan, over het leven thuis, over de oorlog, over een beroep, zie maar. Als je maar zorgt dat je er zwart-wit foto's bij hebt en de jaartallen. Vraag je oma of opa bijvoorbeeld naar hun verhalen. Tot slot maken we van al jullie werkstukken een grote tentoonstelling voor alle ouders en kinderen! En de lagere klassen gaan met de latere periode bezig, de tijd van de kleurenfoto's.'
Anouk baalt als een stekker. Ze heeft een erge hekel aan geschiedenis en nu moet ze nog een werkstuk maken ook!
Mike, Anouks broer, is ook al niet blij met de opdracht. Waar moeten ze over schrijven? En dan... diezelfde middag... ziet Anouk de fotograaf aan de overkant van hun huis aan de Oudegracht met een doos naar buiten lopen. Ze rent gelijk naar beneden... later zal ze zich afvragen of het nou toeval was dat uitgerekend die dag de fotograaf daar met een doos met foto's onder zijn arm de werfkelder deur uit kwam lopen. Hij is aan het opruimen vertelt hij, in de doos zitten zwart-wit foto's die zijn vader, die ook fotograaf was, gemaakt heeft. Maar wat moet hij er nog mee? Nieuwsgierig bekijkt Anouk de foto's en ze ziet ook een vergeelde envelop met daarop geschreven 'Terugbrengen' In de envelop zitten drie foto's van een vrouw die een koor dirigeert. Achterop de foto staat P. van der Werff-Lous. De fotograaf kent haar wel. Hij heeft haar zelf ook wel eens gefotografeerd bij een concert.
Anouk is helemaal blij! Ze zoekt in het telefoonboek en de vrouw woont nog steeds in Utrecht! Wie weet kan ze veel vertellen over vroeger...
Nadat ze meneer en mevrouw van der Werff gebeld heeft, gaat ze op bezoek. Ze wordt heel hartelijk ontvangen en al gauw vertellen ze allerlei verhalen aan Anouk. Ook over die keer dat mevrouw van der Werff in oorlogstijd een nacht helemaal alleen in Domkerk doorbracht zonder licht en telefoon. Als ze weer thuis is vertelt Anouk dit verhaal heel enthousiast aan haar vriendin Dianne en Mike en haar broer daagt haar daarna uit... als zij en Dianne zich een nacht in de Domkerk laten insluiten dan krijgen ze elk tien euro van hem. Dianne zegt gelijk ja tot Anouks schrik, toch ze wil niet kinderachtig zijn dus zegt ze ook ja, maar ze vindt het eigenlijk doodeng. De meiden zoeken een goede verstopplek en even later is het zo ver. En met die nacht begint hun grote avontuur want ze zijn niet alleen in de kerk...
Wat volgt is een heel spannend verhaal. Wie is de man met dat masker en die bolhoed? Zijn ze echt aan het tijdreizen? Of toch niet? Wat hebben Willibrord of Balderik met de Domkerk te maken? En hoe komt die groene lichtgevende streep op het Domplein, wat betekent die? Hoe komt het dat een heel stel foto's uit de doos van de fotograaf verdwenen zijn? Wat moeten de drie kinderen in die lift bij de Domkerk? Waarom zijn ze in de kelder van café 't Weeshuis? Je wilt steeds verder lezen want op al deze vragen móet je het antwoord weten.
Er staan ook nog heel mooie zwart-wit tekeningen in het boek, niet alleen van Anouk, Dianne en Mike maar ook van de spannende dingen die ze te zien krijgen!
Het is echt een geweldig boek dat je in één ruk uitleest.
ISBN 9789077030318 | Hardcover | 141 pagina's | Stichting De Plantage | juni 2010
Leeftijd vanaf ca 10 jaar
© Dettie, 06 februari 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Het grote overblijfboek
- 160 voorleesverhaaltjes op lunchlengte
- met leuke spelletjes en praktische tips
- gebaseerd op het Deugdenproject
- voor alle overblijpapa's en mama's
én voor ervaren tso- en bso begleiders.
Nu had ik geen idee wat het Deugdenproject is en tso- en bso begeleiders maar gelukkig staat dit duidelijk omschreven in de inleiding. tso betekent tussenschoolse opvang en bso is buitenschoolse opvang.
Het genoemde Deugdenproject blijkt een behoorlijk grote stichting die wereldwijd bezig is. Op de Nederlandse website staat te lezen:
Het Deugdenproject inspireert wereldwijd mensen, jong en oud, om waarde(n)volle karaktereigenschappen dagelijks bewuster toe te passen in het gezin, op school, op het werk, in de samenleving en in de politiek. Deugden slaan de brug tussen onze waarden en normen, maken ze concreet in gedrag. Bewust aandacht voor deugden leidt tot meer respect, begrip, ondersteuning en harmonie in communicatie en relaties. In 1994 werd het Virtues ProjectTM/ DeugdenprojectTM door de VN uitgekozen als het beste opvoedprogramma ooit, geschikt voor alle culturen en religies.
Zie ook: http://www.deugdenproject.nl
De deugden lopen ook als een rode draad door het boek maar niet belerend of op een zeurderige manier. In de inleiding staat waarom het deugdenproject het uitgangspunt is en hoe je dit boek kunt gebruiken. Het boek is geschikt voor kinderen uit groep 1, 2 en 3.
In het boek staat voor ellke werkdag, behalve de woensdag, het hele jaar door een verhaaltje te beginnen bij de eerste week van september.
Als je vervolgens elke dag een verhaaltje voorleest, kom je ongeveer goed uit met de verhalen die horen bij een speciale dag (kerst, Koninginnedag, enz.) In de inhoudsopgave zijn verhaaltjes voor speciale dagen vetgedrukt weergegeven.
Er staan meerdere verhalenseries in het boek die los gelezen kunnen worden maar er zit wel een doorgaande lijn in de verhalen. De verhalenseries zijn:
Blaffer & Co.
Blaffer is een vrolijke lieve hond (hij houdt alleen niet van postbodes) die bij de oude boer Van der Weide op een boerderij woont. Blaffer heeft veel vriendjes zoals Poes, Mek de geit, de drie dames Kip, het varken Rosa en Snater de eend. De boer vindt het moeilijk dat de nieuwbouwhuizen steeds dichter bij zijn boerderij gebouwd worden. In de schuur is de boer iets van hout aan het maken maar de dieren hebben geen idee wat het wordt. Ze zijn wel heel nieuwsgierig en gluren iedere keer stiekem maar de boer wil niet dat ze iets zien. De dieren doen dan maar een spelletje, dat is ook heel leuk.
Jelle en Minke
Jelle en Minke wonen in een grote stad een paar straten bij elkaar vandaan. Ze kennen elkaar al heel lang. Minke heeft een oudere zus Karin. Jelle en Minke beleven veel avonturen die alle kinderen wel kennen, een prik krijgen, iets wat je op tv zag naspelen, niet naar bed willen enz.
Ook praten en spelen ze vaak met de opa van Jelle die een volkstuin heeft. Ze helpen opa met het doppen van tuinbonen (waar opa een heel spel van maakt) en vanaf die tijd heet opa, Opa Tuinboon! Opa weet allerlei leuke dingen te verzinnen en Jelle en Minke zijn altijd blij als ze opa zien.
Zusjes & Zo
Lilian, Marian en Suzan zijn een roodharige drieling die net in flat nr. 7 zijn komen wonen. 'Als je ons alle drie wilt roepen, schreeuw je maar An' zegt Suzan tegen haar nieuwe buurjongens Harvey, Driss en Jamal. De jongens vinden een drieling al heel bijzonder maar de meisjes hebben ook nog eens geen vader maar wel twee moeders! De zes kinderen beleven allemaal avonturen en zorgen er zelfs voor dat de heel oude, verdrietige buurvrouw weer gaat lachen.
Heksje Knotsiepotsie
Ze is maar iets groter dan een musje, maar toch is ze een echte heks met wel zeven bezems. Elke bezem brengt haar naar een andere bestemming. Parkie-Harkie bijvoorbeeld brengt haar naar het park en Pauwpauw, de blauwe bezem met de pauwenveren, brengt haar naar de dieren.
Heksje Knotsiepotsie woont boven op een toren samen met Mizzy de muis. In het derder verhaal vindt ze de toverstok van haar moeder en daarmee leert ze toveren. Het heksje wil graag dat mensen meer naar buiten gaan en genieten van de natuur in plaats van steeds maar achter die computer zitten. Ze kan ook goed toverdrankjes maken waar mensen en dieren van opknappen.
Om de twee weken staat er op vrijdag een verhaal met andere personages als bovengenoemde in.
Bij elk verhaal staat links de 'Tip van vandaag' welke aldoor een ondewerp behandelt. Bijv. 'vriendelijkheid' hoe laat je kinderen zien wat dat woord betekent en hoe je vriendelijk voor iemand kunt zijn.
Bij elk verhaal staan ook in een kadertje enkele 'Vragen' Daarin staan altijd een paar moeilijke woorden die aansluiten bij het verhaal. Bijv. wat is een volstuin, een oksel, een hal, een galerij enz.
Rechts naast het verhaal staat een kolom 'Samen spelen'. Ook dit haakt in op het verhaal. Bijv. het spelletje warm of koud, waar kinderen zeggen of een kind dat zoekt dichtbij (warm) een verborgen voorwerp is of ver weg (koud). Maar het kan ook knikkeren of zingen of heel snel of heel langzaam iets doen, zijn.
Bij de verhalen staan grappige tekeningetjes. De tekst en de tekeningen zijn allemaal in een prettige kleur blauw afgedrukt.
Ik denk dat er elke keer een gejuich opgaat als een begeleidster of juf het boek pakt... dat betekent een verhaaltje voorlezen en iets leuks, grappigs, spannends horen of gaan doen.
Al met al is het een erg leuk en gevarieerd boek waarbij kinderen spelenderwijs ook nog eens heel veel leren.
ISBN 9789051161281 | Paperback | 327 pagina's | De Vier Windstreken | januari 2011
Vanaf 4 jaar
© Dettie, 30 januari 2011
Lees de reacties op het forum en/of reageer: