Hetty van Aar
Eline in love
For girls only!: Deel 3
Ze gaat deze jongen vaker zien, meneer Mertens wil graag dat ze een liedje samen spelen op het leerlingenconcert. En dat vindt ze helemaal niet erg, ze denkt zelfs dat ze verliefd is, al weet ze niet precies hoe dat moet voelen. Haar moeder weet dat blijkbaar heel goed, want aan haar gedrag te zien is het weer zo ver: ze gaat uit met een nieuwe vlam.
Het is niet de eerste keer sinds de scheiding van haar ouders, maar Eline is er niet blij mee. Ze woont de ene week bij haar vader, de andere bij haar moeder, en nu haar moeder aan het daten is, zit ze vaak alleen. Eigenlijk heeft haar vader meer aandacht voor haar, en met hem kan ze ook goed praten. Net als met haar vriendinnen, die zijn een grote steun voor haar. Ze zijn er als Eline twijfelt of ze wel of niet verliefd is. Ze zijn er als het even niet zo goed gaat tussen Eline en haar moeder. En ze zijn er als er sprake van een feestje is.
Maar op het moment dat ze besloten heeft dat ze verliefd is, vindt Eline een boekje dat duidelijk van Florian is, met gedichtjes er in die over liefde gaan. Ze zit in zak en as: hij heeft al iemand! Ook bij dit dieptepunt zijn haar vriendinnen er...
Intussen gaan de gitaarlessen door en moeten ze samen oefenen. Er groeit een vriendschap tussen Florian en Eline. Maar de verliefdheid van haar moeder lijkt wel degelijk serieus, Eline is steeds vaker alleen. En dan ontdekt ze waar haar moeder precies mee bezig is...
Nadeel: als het verhaal niet bestaat uit een e-mail- of appuitwisseling staan de pagina’s nogal vol met tekst. Weinig witruimte, en die paar krabbeltjes ter illustratie doen ook niet veel.
Maar het goede aan dit boek vind ik dat de vriendinnen, en ook de twee hoofdpersonen veel met elkaar praten. En dat is geen babbelen, geen onzin verlopen, maar echt diepe gesprekken: over de liefde, over de relaties tussen vader en zoon en moeder en dochter, over al die dingen waar een jong mens mee kan zitten, en mee rond zou kunnen blijven lopen, omdat de vriendschappen oppervlakkig zijn.
Daarom vind ik ook dat dit boek niet for girls only zou moeten zijn, het is juist ook heel goed voor jongens, die immers net zo goed met deze onzekere gevoelens rondlopen.
ISBN 9789002258329 | Hardcover | 160 pagina's | Uitgeverij Manteau | juni 2015
Leeftijd: 10+
© Marjo, 15 juli 2015
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
Het dagboek van Emma
For girls only!: Deel 2
Yelien, Eline, Emma en Kato maken van alles mee, en zijn om beurten de verteller.
Wie zou de verteller zijn in ‘Het dagboek van Emma’? Als je uit eerdere avonturen een twaalfjarig meisje kent dat op 30 juni jarig is, graag knutselt, tekent en met lapjes frutselt; een meisje dat met papa en mama, haar kleine zusje en poesje Mimauw een gezin vormt, dan zit je goed. Emma natuurlijk!
In dit boek kondigen haar ouders een belangrijk gesprek aan. Natuurlijk heeft Emma meteen contact met haar vriendinnen: wat zou het zijn? Een broertje of zusjes, denkt Kato. Vast een bijzondere vakantie, zegt Ellen. O jee, misschien gaan ze scheiden, oppert Eline.
Dat laatste blijkt het gelukkig niet te zijn, Emma zat wel even in haar piepzak. Het goede nieuws is dat ze in de vakantie gaat logeren bij oma. Nu zal ze haar vriendinnen al die tijd niet zien, maar daar staat tegenover dat ze een eerdere best-friend, Paulien, weer zal zien, en haar beste vriend Finn! Dus Emma verheugt zich erop.
Het wordt een vakantie met veel heerlijke appeltaart - oma wil haar geheime recept niet verklappen! - een aantal feesten met natuurlijk al de oude vrienden om haar heen. Maar met Finn is iets aan de hand! Waarom doet hij zo raar?
In dagboekstijl wordt het verhaal verteld, waarbij Emma haar talent voor handvaardigheid laat zien. Er staan tekeningetjes, tussen de tekst, ze vertelt hoe ze kaarten en cadeautjes maakt en denkt intussen na over de dingen van het leven. Ze beseft bijvoorbeeld dat ook volwassenen ooit jong waren; dat dieren geen vanzelfsprekende aanwezigheid zijn en nog meer van dit soort dingen. Hierdoor heeft het boek net iets meer dan dat het alleen maar een meidenboek is. Dat is het natuurlijk wel: ze mailen en sms'en wat af en uiterlijk en kleding zijn belangrijk. Maar wat wil je anders bij meisjes van twaalf jaar, voor wie dit een leuke serie is.
En willen de dames meer dan is er de site: www.for-girls-only.be
Hetty van Aar (1948) verhuisde toen ze drie jaar was ze naar Noord-Brabant. En daar woont ze nu nog steeds, met haar man en zes kinderen, hoewel ze tussentijds een paar jaar in het Midden-Oosten heeft gewoond.
ISBN 9789022330227 | Paperback | 171 pagina's | Uitgeverij Manteau | juli 2014
Leeftijd: 10+
© Marjo, 26 juli 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer:
De meisjes tegen de jongens
For girls only!: Deel 1
Het verbaast mij niets dat de juf van de klas die ze benaderde meteen enthousiast was: nogal niet een eer! En ja, de leerlingen vonden het ook reuze leuk en verleenden meteen hun medewerking. Want ze moesten er wel iets voor doen. Hetty van Aar had een vragenlijst opgesteld met vragen als ‘wat eet je het liefst?’ ‘ Wat zijn je hobby’s?’ ‘Wat wil je later worden?’ En voor de meisjes: ‘wat vind je leuk aan jongens’ en ‘wat vind je juist stom aan jongens’. Natuurlijk mochten de jongens ook hun zegje doen over de meiden.
Die antwoorden vind je terug in het boek, en dat is misschien het enige nadeel. Het verhaal gaat over vijf vriendinnen die de antwoorden op de vragenlijst - ja, die zit verwerkt in het boek - bespreken. Dat is leuk voor de betreffende kinderen, maar een buitenstaander denkt misschien: ‘ja, ja, schiet nu maar op.’
En jongens komen er eigenlijk niet zo best van af in het verhaal, dus of die het willen lezen? Nou ja, het ‘for girls only’...
Het verhaal: de juf krijgt een ongeluk en er komt een vervanger in de klas. Dat is een jonge knappe meneer, meneer Arthur. Emma is meteen hoteldebotel, en windt daar geen doekjes om. Ze vertelt het haar vriendinnen, schrijft het ook in hun doorgeefdagboek, en thuis vertelt ze het aan mam. Maar natuurlijk was het niet de bedoeling dat de jongens het zouden weten, die plagen haar er maar mee.
Was het wereldje van de jongens en de meisjes in de klas - plus de parallelklas - toen de juf er was enigszins gescheiden, als meneer Arthur voor de klas komt, verandert dat. Hij organiseert een wedstrijd, de meisjes tegen de jongens, en die competitie zorgt er voor dat ze elkaar beter leren kennen. Ze hebben een facebookpagina, waar de antwoorden op de vragen te vinden zijn en ze de score kunnen volgen.
Die meneer Arthur weet wel wat hij doet: natuurlijk zijn er akkefietjes - zeker als de beker die gewonnen kan worden verdwijnt - maar door deze competitie leren de kinderen elkaar kennen, ze worden ook meer gepusht om goed te leren. Het verhaal is door die quiz doorspekt met allerlei weetjes. Als de juf terug komt zal ze niet weten wat ze meemaakt!
Het is een leuk verhaal, waar behalve de wedstrijd ook kalverliefde aan bod komt en een avontuur, als die beker weg is. En vooral ook omdat het gaat over het gewone leven van tieners, over waar ze zich mee bezig houden.
De leerlingen van groep 7b van basisschool De Piramide in Vught hebben meegewerkt aan dit boek.
ISBN 9789020679670 | Paperback | 160 pagina's | Uitgeverij Manteau | maart 2014
Leeftijd: 10+
© Marjo, 14 april 2014
Lees de reacties op het forum en/of reageer: